Üçüncü görüş
 |
Bu maddedeki veya maddenin bir bölümündeki bazı bilgilerin kaynağı belirtilmemiştir. Ayrıntılar için maddenin tartışma sayfasına bakabilirsiniz. Maddeye uygun bir biçimdekaynak ekleyerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. |
Üçüncü görüş, milliyetçi bir politik pozisyondur. Bir millet veya ırk içerisinde yer alan insanlar arasındaki sosyal adalet gibi konulara önem vermektedir. Üçüncü görüşçüler kendilerini sağ ve sol politik pozisyonun dışında üçüncü görüşçü olarak tanımlamıştır. Üçüncü görüşün aşırı milliyetçiliğe ve ırkçılığa varan örnekleri de görülmüştür.
Üçüncü görüşte; kapitalizm, marksizm ve komünizm gibi ideolojilere karşı çıkılmıştır. Bu ideolojilerin hem sosyal adaletsizlik yarattığına hemde milli kimliğe veya ırksal kimliğe zarar verdiği söylenmiştir.
Gelişimi
İtalya
Üçüncü Görüş'ün yaratıcıları İtalyan neofaşist akımına mensup Roberto Fiore, Gabriele Adinolfi ve Peppe Di Mitri'dir. Militarist bir karakteri olan üçüncü görüş, ulusların özgürlük hareketlerini savunur.
Hareketin kurucusu olan Fiore, siyasi görüşünü yaymak için 1979'da Terza Posizione örgütünü kurdu.
Birleşik Krallık
1980'de Fiore'nin Birleşik Krallık'a sürgün edilmesi ardından aralarında Patric Harrigton, Derek Holland ve Nick Griffin'nin bulunduğu neo-faşist bir grup Fiore ile birlikte Resmi Ulusal Cephe akımını kurdu.
Fransa
Üçüncü Görüş ideolojisi Fransa'da 1985'te Jean-Gilles Malliarakis tarafından Troisième voie adıyla kuruldu. ABD'yi, komünizm ve Siyonizm'i üç temel düşman olarak gören Troisième voie akımından daha sonraları ortaya çıkan bölünmelerden sonra, üçüncü görüşü savunan Hristiyan Buket ve Nouvelle Résistance 1991 yılında kuruldu.
Almanya'da ve Doğu Avrupa'da Çapraz Görüş İdeolojisi
Almanya'da Weimar Cumhuriyeti döneminde nasyonal sosyalistlerin sol gruplarla birlikte koydukları hedef "Çapraz Görüş" olarak adlandırıldı. Sosyal demokratlara karşı komünist "sosyal faşizm" stratejisini savunan sol gruplar, benzer görüşleri savunan faşist ve aşırı milliyetçi güçlerle birlikte çalıştı.
Diğer yandan Ernst Niekisch komünist ve faşist güçlerin Weimar Cumhuriyeti yönetimine karşı birleşerek birlikte savaşmasını savundu. Görüşünü Nasyonal Bolşevizm olarak adlandırdı. Benzer aşırı görüşler Doğu Avrupa'ya da dağıldı. Rusya'daki Rodina, Nasyonal Bolşevik Parti ve Rusya Liberal Demokrat Partisi bu örgütlerin başlıca olanlarıdır.