Üstüniletkenlik

Bu madde veya bölüm Süperiletken maddesine çok benzemektedir ve bu iki maddenin tek başlık altında birleştirilmesi önerilmektedir. Birleştirme işlemi yapıldıktan sonra sayfaya {{Geçmiş birleştir}} şablonunu ekleyiniz.

Üstüniletkenlik. Bir maddenin, enerji iletkenliğinde direncinin ~0~ olması durumuna, süper iletkenlik özelliği deniyor.1911 yılında ilk kez Hollandalı fizikçi Heike Kamerlingh Onnes, belirli şartlarda civanın süper iletken olduğunu buldu.Sonraki yıllarda, bir kısmı Onnes tarafından olmak üzere, iki dizine den fazla elementin ve binlerce metal alaşımın da birbirlerinden farklı şartlarda süper iletken olabileceği anlaşıldı.Her geçen gün bu maddelere yenileri ekleniyor.

Biri İngiltere'de biri Hollanda'da iki laboratuvar, 1900lü yılların başında gazları yüksek basınç altında aşırı düşük derecelere kadar soğutaeak sıvılaştırma yarışı içindeydi. İngiliz fizikçi Dewar ve ekibi, hidrojeni yaklaşık -253 santigrat derecede sıvılaştırmayı başaran ilk ekip olsa da bu konudaki liderlikleri uzun sürmedi.Hollandalı fizikçi Heike Onnes'in ekibi önce helyumu -268 derecede sıvılaştırmauyı başardı,sonra sıvı helyum içine batırılan metallerin nasıl davrandığını inceledi.Mutlak sıfır Kelvine (-273 santigrat) hiç kadar yaklaşılmamıştı. Onnes'in ekibi yıllardır civalı termometrelerde kullanılmak üzere cıva dirençler imal ediyordu. 1911 yılının Nisan ayında ise elektrik akımının sıvı helyum kullanarak soğuttukları civa telden hiçbir engelle karşılaşmadan ilerlediğini gördüler. Cıvanın iletkenliği sonsuz olmuş,elektrik direnci aniden sıfıra inmişti. sıvı helyumun eldesi ve Onnes'in süperiletkenlik diye adlandırdığı bu gözlem ona 1913 Nobel Fizik Ödülünü getirecekti.

Süperiletkenlik ve manyetizma

Süperiletkenlik konusundaki ikinci büyük gelişme 1933 yılında yaşandı. W.Meissner ve R.Ochsenfeld, süperiletkenlerin mükemmel iletken olmalarının yanında diyamanyetik özellik gösterdiğini keşfetti: bir süperiletken cisim manyetik alan içine yerleştirildiğinde manyetik alan çizgileri maddenin içine nüfuz etmiyordu. Manyetik alan dışlanıyor, süperiletken maddenin yüzeyinde meydana gelen elektrik akımı uygulanan manyetik alana karşı koyuyordu.

Ödüller..

Bu konudaki buluş ve araştırmalarıyla ;

• 1913 Nobel Fizik Ödülü - Heike Kamerlingh Onnes - Maddenin sıvı helyum üretilmesini sağlayan çok düşük sıcaklıklardaki özellikleri üzerine çalışmaları nedeniyle
• 1972 Nobel Fizik Ödülü - John Bardeen, Leon Neil Cooper, John Robert Schrieffer - BCS kuramı adıyla anılan üstüniletkenlik kuramini ortaklaşa geliştirmeleri nedeniyle

1973 Nobel Fizik Ödülü - Leo Asaki, Ivar Giaver - yarı iletken ve üstüniletkenlerde tünelleme olayları ile ilgili deneysel keşifleri nedeniyle

●1975 Nobel Fizik Ödülü - Aage Niels Bohr, Ben Roy Mottelson, Leo James Rainwater - Atom çekirdeğinde, toplu hareketle parçacık hareketi arasındaki ilişkiyi keşfetmeleri ve bu ilişki üzerine atom çekirdeğinin yapısı kuramını geliştirmeleri nedeniyle

●1987 Nobel Fizik Ödülü - Georg Bednorz, Alexender Müller - Çığır açan, seramik malzemelerde üstüniletkenliği keşfetmeleri nedeniyle

●1996 Nobel Fizik Ödülü - David Lee, Douglas Osheroff , Robert Richardson - Helyum 3'te akışkanlığı keşfetmeleri nedeniyle

●2003 Nobel Fizik Ödülü - Alexei Abrikosov, Vitaly Gingzburg, Anthony Leggett - Üstüniletkenlik ve üstünakışkanlık kuramlarına yön verici katkıları nedeniyle

^[1]

Kaynakça

1. Bilim ve Teknik Dergisi Temmuz 2011 Sayısı