İç Makedon Devrimci Örgütü - Makedonya'nın Ulusal Birliği Demokratik Partisi

İç Makedon Devrimci Örgütü - Makedonya'nın Ulusal Birliği Demokratik Partisi Bнатрешна македонска револуционерна организација – Демократска партија за македонско национално единство
Kısaltma	VMRO - DPMNE
Genel başkan	Nikola Gruevski
Kuruluş tarihi	1893 (IMRO) 17 Haziran 1990 (Makedonya Ulusal Birliği için Demokrat Parti)
Merkez	Üsküp
Gençlik kolu	Gençlik Gücü Birliği
İdeoloji	Makedon milliyetçiliği Muhafazakârlık[1] Hristiyan demokrasi[1][2] Ulusal muhafazakârlık[3]
Siyasi pozisyon	Merkez sağ[4][5] Sağ[6]
Uluslararası üyelik	Uluslararası Demokrat Birliği
Resmî renkleri	Kırmızı,      Siyah,      Altın
Makedonya Meclisi	51 / 120
Belediyeler	57 / 81
İnternet sitesi
www.vmro-dpmne.org.mk
Parti bayrağı

İç Makedon Devrimci Örgütü - Makedonya'nın Ulusal Birliği Demokratik Partisi (Makedonca: Внатрешна македонска револуционерна организација – Демократска партија за македонско национално единство, Vnatrešna makedonska revolucionerna organizacija – Demokratska partija za makedonsko nacionalno edinstvo), kısaltılmış VMRO - DPMNE, Makedonya Cumhuriyeti'nin, Makedonya Sosyal Demokrat Birliği ile birlikte önde gelen iki siyasi partisinden biridir. Parti kendisini bazı durumlarda Hristiyan demokrat, bazı durumlarda da muhafazakâr ilan etti. Bazı durumlarda da parti kendini ulusal olarak tarif etmiştir.^{[7][8][9][10][11][12][13]} Parti son yıllarda Avrupa ve NATO yanlısı bir siyaset izlemekle birlikte, ülkenin adını değiştirmeyi kesinlikle kabul etmez. VMRO özellikle etnik bazı istisnalar dışında etnik Makedonlara dayanır, "partinin amaç ve hedefleri olan siyasi mücadele ve kavramların temeli üzerinde Makedon halkının geleneğini ifade eder." iddiasında bulunur. Bu iddiaya rağmen birçok etnik azınlık partiyle ittifak kurmuştur.^[14]

Kaynakça

1. Nordsieck, Wolfram, "Macedonia", Parties and Elections in Europe, http://www.parties-and-elections.eu/macedonia.html, erişim tarihi: 8 March 2012 
2. "Key political Parties in Macedonia", Balkan Insight, 27 September 2012, http://www.balkaninsight.com/en/article/who-is-who-political-parties-in-macedonia 
3. Sabrina P. Ramet (2010-02-18). Central and Southeast European Politics since 1989. Cambridge University Press. s. 79. ISBN 978-0-521-88810-3. http://books.google.com/?id=oFXdiS25N78C&pg=PA79. 
4. Robert Bideleux; Ian Jeffries (2007). The Balkans: A Post-Communist History. Taylor & Francis. s. 419. ISBN 978-0-415-22962-3. http://books.google.com/?id=5jrHOKsU9pEC&pg=PA419. 
5. Aili Piano (2009-09-30). Freedom in the World 2009: The Annual Survey of Political Rights & Civil Liberties. Rowman & Littlefield. s. 433. ISBN 978-1-4422-0122-4. http://books.google.com/?id=hZVhuV7h5hwC&pg=PA433. 
6. Philipp H. Fluri; Gustav E. Gustenau, Plamen I. Pantev (2005-09-19). The Evolution of Civil-Military Relations in South East Europe: Continuing Democratic Reform and Adapting to the Needs of Fighting Terrorism. Springer. s. 170. ISBN 978-3-7908-1572-6. http://books.google.com/?id=AlVVsfDT0mMC&pg=PA170. 
7. Alan John Day, Political parties of the world, 2002
8. Hugh Poulton, Who are the Macedonians?, Hurst & Company, 2000
9. Christopher K. Lamont, International Criminal Justice and the Politics of Compliance, Ashgate, 2010
10. Imogen Bell, Central and South-Eastern Europe 2004, Routledge
11. Keith Brown, The past in question: modern Macedonia and the uncertainties of nation, Princeton University Press, 2003
12. Jonathan P. Stein; N. Y.) Eastwest Institute (New York (2000). The Politics of National Minority Participation in Post-Communist Europe: State-Building, Democracy, and Ethnic Mobilization. M.E. Sharpe. s. 91. ISBN 978-0-7656-0528-3. http://books.google.com/?id=xeFNV40_EUAC&pg=PA91. 
13. Steven Levitsky; Lucan A. Way (2010-08-16). Competitive Authoritarianism: Hybrid Regimes After the Cold War. Cambridge University Press. s. 125. ISBN 978-0-521-88252-1. http://books.google.com/?id=NZDI05p1PDgC&pg=PA125. 
14. MKD.MK – Prime Minister Gruevski: Macedonia won with fair and democratic elections (Makedonca)