1978 Fransa genel seçimleri
12 ve 19 Mart 1978'de yapılan Fransa Ulusal Meclisi seçimlerinin sonuçları;
Meclis yapısı
| Meclis Grubu | Toplam sandalye sayısı |
|---|---|
| Cumhuriyet için Birlik Grubu (RPR) | 154 |
| Fransız Demokrasisi için Birlik Grubu (UDF) | 123 |
| Sosyalist Grup (SOC) | 115 |
| Komünist Grup (COM) | 86 |
| Grubu olmayanlar (NI) | 13 |
| Toplam | 491 |
Analiz
1976 ve 1977 yılında yapılan yerel seçimlerde sol partilerin elde ettiği başarının ardından 1978 yılında yapılan milletvekili seçimlerinin ilk turunda da sol ciddi şekilde başarılı olmuş, ancak ikinci turda sol oylar %48,6 iken sağ oylar %51,1 olmuştur. Komünistler ile Sosyalistler arasında çıkan bazı anlaşmazlıklar ikinci tura giderken Sol Birlikte sıkıntı yaratmış ve oylar Sağa yönelmiştir, ancak Sol mecliste ciddi bir temsil elde etmiş ve ilk defa Sosyalist Parti oy oranı açısından Komünist Parti'yi geçmiştir. Başbakanlığa tekrar İktisat Profesörü Raymond Barre atanmıştır.
Seçimi Kazananlar
- RPR'den seçimi kazananlar;
Eski Başbakanlar Jacques Chirac[1], Jacques Chaban-Delmas, Maurice Couve de Murville, Michel Debré ve Pierre Messmer, Meclis Başkanı Edgar Faure, Adalet Bakanı Alain Peyrefitte, Savunma Bakanı Yvon Bourges, İşbirliği Bakanı Robert Galley, Parlamento ile İlişkiler Devlet Sekreteri André Bord, Sağlık Bakanı nezdinde Devlet Sekreteri Hélène Missoffe, Sanayi ve Ticaret Bakanı nezdinde Devlet Sekreteri Antoine Rufenacht, Meclis başkanvekili Roland Nungesser, Eski Ulaştırma Bakanı Yves Guéna, Eski Adalet Bakanları Olivier Guichard ve Jean Foyer, Eski Çevre Bakanı Robert Poujade, Eski Enformasyon Bakanı Jean-Philippe Lecat, Eski İşbirliği Bakanı Jean de Lipkowski, Eski Parlamento ile İlişkiler Bakanı Joseph Comiti, Eski Posta ve Telekomünikasyon Bakanı Jacques Marette, Eski Sosyal Hareketten sorumlu Devlet Sekreteri Marie-Madeleine Dienesch, Eski Gıda Sanayii Devlet Sekreteri Jean Tiberi, Joël Le Theule ve Georges Gorse, Eski Meclis Başkanvekili Pierre Pasquini, Michel Barnier, Bernard Pons, Philippe Séguin, Marcel Dassault, Alain Devaquet, Étienne Pinte, Michel Aurillac, Michel Noir, Jacques Godfrain
- UDF'ten seçimi kazananlar;
Başbakan Raymond Barre, İçişleri Bakanı Christian Bonnet, Milli Eğitim Bakanı René Haby, Çevre ve Kültür Bakanı Michel d'Ornano, Tarım Bakanı Pierre Méhaignerie, Konut Bakanı Jacques Barrot, Dış Ticaret Bakanı André Rossi, Gençlik ve Spor Devlet Sekreteri Paul Dijoud, Bütçe Devlet Sekreteri Pierre Bernard-Reymond, Denizaşırı İller Devlet Sekreteri Olivier Stirn, Eski Çalışma Bakanı Michel Durafour, Eski Milli Eğitim Bakanı Pierre Sudreau, Eski Denizaşırı İller Bakanı Bernard Stasi, Eski Gençlik ve Spor Devlet Sekreteri Jean-Pierre Soisson, Gérard Longuet, Pascal Clément, Jean-Claude Gaudin, Charles Millon, André Rossinot, Alain Madelin, François Léotard, François d'Aubert, Nicolas About
- Sosyalist Parti'den seçimi kazananlar;
Sosyalist Parti 1. sekreteri François Mitterrand, Meclis Sosyalist Grup Başkanı Gaston Defferre, Alain Savary, Pierre Mauroy, Jean-Pierre Chevènement, Pierre Joxe, Louis Mermaz, Jean Poperen, Paul Quilès, Michel Rocard, Louis Le Pensec, Alain Richard, Henri Emmanuelli, Laurent Fabius, Jean-Yves Le Drian, Claude Évin, Raymond Forni, André Chandernagor, Charles Hernu, Martin Malvy, Louis Mexandeau, Philippe Madrelle, Philippe Marchand, Christian Nucci, André Labarrère, Jean Auroux, Joseph Franceschi, André Billardon, Louis Besson, Pierre Guidoni, Christian Pierret
- Komünist Parti'den seçim kazananlar;
Komünist Parti Genel Sekreteri Georges Marchais, Marcel Rigout, Alain Bocquet, Jack Ralite, Charles Fiterman, Jacqueline Fraysse, Jacques Brunhes
- Sol Radikaller Hareketi[2]'nden seçimi kazananlar;
Sol Radikaller Hareketi Genel Başkanı Robert Fabre, Eski İçişleri Bakanı Maurice Faure, Michel Crépeau, Jean-Michel Baylet
- Sağ bağımsızlardan seçimi kazananlar;
Eski Ticaret Bakanı Jean Royer, Adrien Zeller
Seçimi Kaybedenler
RPR'den Eski Bilimsel ve Endüstriyel Kalkınma Bakanı Jean Charbonnel, Alain Juppé, UDF'ten Çalışma Bakanı nezdinde Devlet Sekreteri Lionel Stoléru, Sosyalist Parti'den Edmond Hervé, Charles Josselin, FN genel başkanı Jean-Marie Le Pen