2008 İtalya genel seçimleri
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
İllere göre seçim sonuçları | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
2008 İtalya genel seçimleri, 13-14 Nisan 2008 tarihlerinde Temsilciler Meclisi'nin 630, Senato'nun 315 sandalyesinin belirlenmesi için yapılan erken genel seçim.
2006 genel seçimlerinden sonra Romano Prodi başkanlığında kurulan merkez sol hükümet, 25 Ocak 2008'de Senato’dan istediği güvenoyunu alamayınca istifa etti. Senato Başkanı Franco Marini'nin seçim reformlarının gerçekleşmesi için geçici hükümet kurmakta başarısız olmasının ardından, 6 Şubat'ta Cumhurbaşkanı Giorgio Napolitano parlamentoyu feshederek erken seçim sürecini resmen başlattı. Napolitano’nun parlamentoyu feshinden sonra yapılan toplantıda, istifasını sunmuş durumdaki Romano Prodi hükümetinin bakanlar kurulu, genel seçimin 13 - 14 Nisan 2008’de yapılmasını karara bağladı.[1]
Seçim sistemi
2008 genel seçimlerinde Temsilciler Meclisi ve Senato olmak üzere iki bölümden oluşan İtalya Parlamentosu'nun üyeleri belirlendi. Temsilciler Meclisi için 18 yaşını doldurmuş, 47,3 milyon kişinin, Senato için ise 25 yaşını doldurmuş toplam 43,5 milyon kişinin oy kullanma hakkına sahip olduğu seçimde, Temsilciler Meclisi için 28, Senato için 18 seçim bölgesinde toplam 61 bin 225 sandıkta oy kullanıldı. Temsilciler Meclisi için pembe, Senato için ise sarı renkte oy pusulaları kullanıldı.
Seçime katılan partiler ve ittifaklar için Temsilciler Meclisi seçimlerinde yüzde 4'lük, Senato seçimlerinde ise yüzde 8'lik seçim barajı uygulandı.
Partiler
2008 seçimlerde iki büyük seçim ittifak yarıştı; Silvio Berlusconi'nin liderliğindeki merkez sağ ittifak ile Roma eski belediye başkanı Walter Veltroni liderliğindeki merkez sol ittifak. Seçimlerden önce yapılan anketlerde, 71 yaşındaki Berlusconi'nin, en yakın rakibinden yüzde 6-7 oranında daha fazla oy alacağına işaret ediyordu.[2]
Berlusconi seçimler için kendi partisinin yanı sıra Gianfranco Fini'nin Ulusal İttifak'ı ile Kuzey Ligi'nin yer aldığı "Özgürlük Halkı" adlı merkez sağ ittifak oluşturdu. Veltroni ise kendi partisi Demokratik Parti (PD) ile Değerler İtalyası (IdV) ittifaka gitti. Seçim kampanyalarında Walter Veltroni mafya ile mücadeleyi birinci program maddesi yaparken, Silvio Berlusconi İtalyan Havayolları Alitalia’nın Frransızlara satılmasını önleyeceğini söyledi.[3]
Sonuçlar
İttifak | Parti | Temsilciler Meclisi sandalye sayısı |
Senato sandalye sayısı |
---|---|---|---|
PdL - LN - MpA | Özgürlük Halkı (PdL) | 276 | 146 |
Kuzey Ligi (LN) | 60 | 26[4] | |
Otonomi Hareketi (MpA) | 8 | 2 | |
Toplam | 344 | 174 | |
PD - IdV | Demokratik Parti (PD) | 217 | 118[5] |
Değerler İtalyası (IdV) | 29 | 14 | |
SVP - Insieme per le Autonomie[6] | - | 2 [5] | |
Autonomie Liberté Démocratie | 1 | 0 | |
Toplam | 247 | 134 | |
Merkez Birliği (UdC) | 36 | 3 | |
Güney Tirol Halk Partisi (SVP)[6] | 2 | 2[5] | |
Yurtdışı İtalyanlar Birleşmeli Hareketi (MAIE) | 1 | 1 | |
Vallée d'Aoste | 0 | 1 | |
Toplam | 630 | 315 |
Kaynakça
- ↑ İtalya erken seçime gidiyor, hurriyet.com.tr - 07/02/2008.
- ↑ İtalya'da zor seçim, hurriyet.com.tr - 13/04/2008.
- ↑ İtalya’da halk siyasetten soğudu, dw.de - 09/04/2008.
- ↑ Di cui uno, Sergio Divina, eletto all'interno del PdL in Trentino-Alto Adige (dove la Lega non si presentava)
- 1 2 3 Dei due senatori eletti nella lista SVP-Insieme per le Autonomie uno fa riferimento alla SVP e uno al Partito Democratico. Questi due senatori si devono aggiungere a quelli indicati in tabella per dare il totale complessivo dei senatori per singolo partito - e non per lista di elezione - che vede, quindi, il Pd a 119 e l'SVP a 3.
- 1 2 La SVP al Senato si è presentata in un'unica lista con Insieme per le autonomie in 4 collegi e con lista autonoma in 2 collegi