Agnolo Bronzino

Agnolo Bronzino
Doğum adı Agnolo di Cosimo di Mariano
Doğum 17 Kasım 1503(1503-11-17)
Ölüm Floransa
Uyruk İtalyan
Alanı Resim
Sanat eğitimi Raffaellino del Garbo, Pontormo
Etkilendikleri Raffaellino del Garbo, Pontörmo, Michelangelo
Etkiledikleri Alessandro Allori, İngres
Ünlü yapıtları Venüs'ün Galibiyeti Alegorisi
Coşimo de Medici, 1. Floransa Dükü
Eleonora da Toledo

Agnolo di Cosimo (d. 17 Kasım 1503, Floransa – o. 23 Kasım 1572, Floransa), genellikle İl Bronzino, veya Bronzino olarak anılmaktadır. İtalyan maniyerist üslubunda yağlıboya resim üzerinde isim yapmış bir ressam. "Bronzino" lakabı nispeten siyahımsı teni dolayasıyla verildiği çok muhtemeldir.[1]

Yaşamı

Agnolo di Cosimo (Bronzino) Floransa'da 17 Kasım 1503'de dbir kasabın oğlu olarak doğmuştur. Gününde yaşayan ve ressamların hayat hikayelerini yazan Vasari'ye göre Bronzino önce ressam Raffaellino del Garbo'nun yanına çırak girmiş ve 14 yaşında çıraklığının iken de Pontormo' atölyesine nakletmiştir. Pontormo'nun hazırladığı "Yusuf Mısır'da" tablosundaki merdivenin alt basamağında oturan gencin Bronzino olduğu kabul edilmektedir. Ustası Pontorma Bronzino gelişmekte olan sanat stili üzerine çok büyük etki yapmıştır. Pontormo'nun sonraki hayatı boyunca ustai oladuğu Bronzino ile ortak çalışmalar yapmıştır. Bu ortak çalışmaların birisi Floransa'da "Ponte Vecchio Köprüsü" yanında bulunan "Santa Felicita Kilisesi" içindeki "Caponi Şapeli" içinde görülebilir. Usta Pontormo bu şapelin içini, ana sunağı üzerindeki tabloyu ve yan duvarad olan dinsel tabloyu hazırlamış ama hiçbiri günümüze gelmemişlerdir. Bronzino ise şapelin kubbesindeki freskleri hazırlamiatır ve bu kubbedeki Hristiyan Yeni Ahid yazarı dört evliyayı resmeden 4 panelden ikisinin Bronzino tarafından hazırladığını Vasarı bilidrmiştir. Fakat üslup ve stil olarak bu iki ressam o kadar birbirine benzemektedir ki uzun yıllardır ve hala da resim eksper otoriteleri bu eserlerin kimin tarafından hazırladığı hakkında tartışmakdadırlar.[2]

Floransa'da veaba salgını başgösterince Bronzino Galozzo Manastır'ına çekilmsitir. Bu salgın geçtikten sonra kendi ressim atölyesini açıp usta ressam olarak çalışmaya başlamistir. Bu serbest çalışmalarının başında Urbino sarayından portre siparişleri almiastir. Bu küçük İtalya devletinin başkenti olan Urbino'da kontluk villasıni resimlendirip dekore etmistir.

Bronzino Floransa'ya döndükten sonra onun bu yeni eserlerinin (özellikle Ugolino Martelli, Bartolomeo Panciatıchi ve karısı Lucrezia Panciatıchi'nin portrelerinin) etrafa methini ve böylelikle yeni müşteri çekme görevini eski ustası olan Pontormo yüklenmistir.

Bronzino 1539'da Floransa Dükleri olan Medici'lerin hizmetine girmistir. Cosimo Medici ile Toledo'lu Elanor'ün evlenmesi için dekorasyonlari yapmayi yüklenmistir. Bunun için önce Palazzo Vechio'daki şapeliin tümünü tablolarla bezemis ve sonra da 1545'de bu yeni çiftin portrelerini hazırlamistir.

Bronzino bundan sonra Medici hükümdar ailesinin ve Floransa'da ileri gelenlerin portrelerini yapan en popüler ressam olmustur. Medici ailesi ve yakınları için hazırladığı portrelerde statik pozlarda, gayet güzel stilde giyinmiş ve gayet kendinden emin hiçbir his göstermeyen bir görünüş veren pozlarda yaptığı portreler, birkaç yüzyıl Avrupa hükümdarları için hazırlanan resmi portreler için örnek kabul edilmiştir. Bu eserlerde örneğin Düşes Toledo'lu Elanor'ün pozlarında bu kadının giydiği kostümün gayet ayrıntıları ile gayet buyjkm dikkatle gayet ince olarak resmedilmiştir ki sanki kostüm kumaşı ve bu kumaşın üstündeki kıvrımların kendi hayatlarınin buldundugu ve portresi yapılan kişinin bu kumaş kişiliği tarafından gizlendiği izlenimi verdiği iddia edilmektedir.[3]

Bronzino ünlü Cenevizli Amiral Andrea Doria'nın portresini çıplak olan bir Yunan deniz tanrısı Neptün şeklinde hazırlamıştır ve bunun bir alegorik portre olarak olduğu kabul edilmektedir.[4]

Hazırladığı diğer alegorik iki eser "İsa'nin Çarmıhtan İndirilmesi" (1543-1545) ile "Venüs'ün Galibiyeti Alegorisi" açıkça "maniyerist" üsluba göre hazırlanmış eserlerdir. Sanat tarihçilerin bu eserlerde bulunan gizemli içeriği deşifre etme gerektiğini belirtirler.

Bronzino bundan sonra birkaç tane dokunmuş duvar halisi için desenler hazırlamistir ve bunların dokunmalarını kontrol etmistir.

Hayatının sonlarına doğru Bronzino 1553'de kurucu üye olduğu Floransa "Desen Sanatları Akedemisi" kurumunun faaliyetlerin de önemli rol oynmamaya başlamis ve bu faaliyetler büyük şahsi katkılar yapmistir.

Bronzino ressam olma yaninda sair olarak da ugrasi vermis; siirleri begenilmis ve diger sairlerle arkadaslik ve yoldaslik yapmistir. Hazırladığı son portre 1560'da tamamladığı kadın şair Laura Battiferri'nin portresi olmustur

Bu dönemde güzel sanatlarla uğraşanların büyük ilgisini çeken konu olan, resmin mi yoksa heykeltıraşlığın mı daha önemli sanat uğraşı olduğu hakkında tartışmalara katıldı. Resim sanatının daha önemli olduğunu iddia eden Bronzino "Nain Morgante" adını verdiği portresinin yaptığı kişinin iki yüzünü de gösteren bir resim hazırladı.

Broonzino'nun en son çırağı Allessandro Alori idi ve Bronzino bu çırağını diğerlerinden çok beğendiğini belirtmiştir. 1572'de vefat ettiği zaman Bronzino bu çırağının evinde onun ailesi ile birlikte yaşamaktaydı.

Seçilmiş eserleri

Galeri

Notlar

  1. ↑ Chilvers, Ian, "Dizionario dell'arte", ISBN 88-6073-115-1, Dalai Editöre, 2008, p.179 Google book
  2. ↑ "Web Gallery of Art WGA"
  3. ↑ Janet Cox-Rearıck, Splendors of the Renaissance: reconstructions of historic costumes from King Studio, Italy by Fausto Fornasori, 10 Mart-24 Nisan 2004'te ABD'de Graduate Center, City University of New York Sanat Galerisi'nde açılan bir sergi kataloğu
  4. ↑ Maurice Brock, Bronzino (Paris: Flammarion; London: Thames & Hudson, 2002).

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 9/24/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.