Albert Lebrun
| Albert Lebrun | |
|---|---|
 | |
| Fransa Cumhurbaşkanı | |
| Görev süresi 10 Mayıs 1932 - 10 Temmuz 1940 | |
| Yerine geldiği | Paul Doumer |
| Yerine gelen | Philippe Pétain |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 29 Ağustos 1871 Mercy-le-Haut, Meurthe-et-Moselle |
| Ölüm | 6 Mart 1950 (78 yaşında) Paris, Fransa |
Albert Lebrun (d. 29 Ağustos 1871 - ö. 6 Mart 1950), Fransa'da Üçüncü Cumhuriyet'in 14. ve son cumhurbaşkanı (1932-1940).
Bir maden mühendisi olan Lebrun, Nancy Lisesi ve Politeknik Okul'da ve Ulusal Madencilik Yüksekokulu'nda öğrenim gördü. 1900'de Lorraine milletvekili, 1920'de senatör, 1931'de de senato başkanı seçildi. Aynı dönemde sömürgeler bakanı (1911-1913,1913-1914), savaş bakanı (1913), abluka ve kurtarılmış bölgeler bakanı (1917-1919) olarak da görev yaptı.
Ilımlı bir muhafazakar olan Lebrun 10 Mayıs 1932'de cumhurbaşkanı seçildi.Bunun başlıca nedeni, tüm hiziplerin üzerinde uzlaşabildiği bir aday olmasıydı. Arabulucu ve birlik simgesi olarak hem sağ, hem de sol hükümetlere kolayca uyum sağladı. Bakanların atanması ya da hükümet politikaları üzerinde siyasi nüfuzunu pek ender kullandı. 15 Nisan 1939'da yeniden cumhurbaşkanı seçildi.
II. Dünya Savaşı sırasında, Fransa'nın durumu kötüleşince Lebrun hükümetin Almanya ile ateşkes imzalanmasına yol açan Haziran 1940 kararlarına uydu.Ama kendi tercihi bir sürgün hükümetinin başına geçmekti. Temmuzda, Vichy'de Mareşal Philippe Petain'in devlet başkanı olmasını sağlayan anayasa değişikliklerine de razı oldu. Grenoble yakınında Vizille'e çekildi. Daha sonra, 15 Temmuz Vizille (Isère) kaçtı. Almanlar tarafından 27 Ağustos 1943 tarihinde yakalandı. 10 Ekim 1943'te kötü sağlığı nedeniyle Vizille'ye dönmesi için izin verildi ama sürekli gözetim altında tutuldu. Daha sonra Almanlar tarafından Tirol'de Itter'de hapsedildi (1943-1944). Alman işgali sona erdikten sonra General Charles de Gaulle'ü geçici hükümetin başı olarak kabul etmekle siyasi kariyerine de son vermiş oldu. Otobiyografisi Temoignage'da (1945; Tanıkılık) başından geçen karmaşık olaylara açıklık getirmeye çalıştı. Uzun süren bir hastalıktan sonra 6 Mart 1950'de Paris'te Pnömoni'den öldü.
