Alexander Van der Bellen

Alexander Van der Bellen

Alexander van der Bellen (* 18 Ocak 1944, Viyana) Avusturyalı bir siyâsetçidir. 1997'den 3 Ekim 2008 tarihine kadar Yeşiller'in başkanı idi. 2016 yılında yapılan cumhurbaşkanlığı seçimlerini kazanmış fakat Avusturya Anayasa Mahkemesi 22 Mayıs'ta yapılan cumhurbaşkanlığı seçimlerini iptal etmiştir. Özgürlük Partisi 8 Haziran'da seçimlerde büyük usulsüzlükler yapıldığı gerekçesiyle sonuca itiraz etmiştir.

Van der Bellen Viyana Üniversitesi'nden emekli ekonomi profesörüdür. 1994-2012 yılları arası Avusturya Ulusal Konseyi'nin bir üyesi olarak görev yaptı ve meclis başkanı oldu. 1997 yılından 2008 yılına kadar partisinin sözcüsüydü.^[1][2]

Van der Bellen yeşil ve sosyal liberal politikaları desteklemektedir. Avrupa Birliği'nin destekleyicisi ve Avrupa federalizmini savunmaktadır.^[3]

Ailesi

Van der Bellen ailesi, Hollanda'da doğan ve 18. yüzyılda Rus İmparatorluğu'na giden askeri doktor Johann Abraham van der Bellen'in soyundan gelmiştir. Rusya, 19. yüzyılın başlarında aile olarak asil olarak tanınmış ve birçok aile üyesi Pskov'un hükümetinde önemli rol oynamıştır. Van der Bellen'in dedesi Aleksander von der Bellen (1859-1924), 1918'den önce Rus İç Savaşı sırasında İmparatorluk Alman Ordusu Pskov'u istila etmeden önce yerel Pskov hükümetinin başında olan liberal bir politikacıydı.

Estonya, 1940'da Sovyetler Birliği tarafından istila edildikten sonra, anne ve babası Almanya'ya kaçtı ve Werneck'teki bir mülteci kampında kaldılar. Sonunda, anne ve babası Van der Behnen'in doğduğu Viyana'ya yerleştiler, yine Kızıl Ordu'dan kaçıp Tyrol'a geldikten sonra, Van der Bellen çocukluğunu burada geçirdi. Kendisini "mültecilerin çocuğu" olarak nitelendirmiştir. Estonya'nın Sovyet işgali altında olduğu dönemde, anne-babası gibi Van der Bellen, aslen bir Estonya vatandaşıydı ve bu nedenle pratikte ailece vatansızlardı. 1958'de ailesi ile birlikte Avusturya vatandaşlığına kabul edildi. Annesi ve babası birbirleriyle Rusçayla konuşsalar da, Van der Bellen kendi dilinde yalnızca birkaç kelime öğrendi. Annesi ve babası "mülteci olduklarını gösteren her şeyden kaçınmak istediğini" belirtmişlerdir.

Özel hayatı

Van der Bellen Lutheran mezhebi ile büyümüş, fakat sonradan Tanrı'ya olan inancını savunmaktan çıkmıştır; Ancak, kendisinin Yeni Ahit ahlakının laik takipçisi olduğunu belirtmiştir.^[4] Van der Bellen ikinci evliliğini yapmıştır ve ilk eşi ile iki yetişkin oğlu bulunmaktadır.

Ödülleri

Van der Bellen 2004 Mayıs ayında, Avusturya cumhuriyetine olan hizmetlerinden dolayı Büyük Altın Şeref nişanı aldı.^[5][6]

Kaynakça

1. "Biographical data". Die Grünen. 14 September 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.gruene.at/personen/alexander_van_der_bellen/. Erişim tarihi: 2008-08-19. 
2. "Van der Bellen sichtlich bewegt". 6 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20081006031209/http://www.orf.at:80/081003-30171/index.html. 
3. "Die Grünen - "Wenn es die EU nicht gäbe, müsste man sie erfinden"". Die Grünen. 28 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160528164547/https://www.gruene.at/themen/demokratie-verfassung/wenn-es-die-eu-nicht-gaebe-muesste-man-sie-erfinden. 
4. "Alexander Van der Bellen zu Gast im ORF OÖ" (German). Radio Oberösterreich. 2016-04-19. http://ooe.orf.at/news/stories/2769386/. Erişim tarihi: 2016-05-23. "Ich bin evangelisch getauft und bin dann aus Ärger über meinen lokalen Pfarrer aus der Kirche ausgetreten. [...] Ich sage immer dazu: Den Glaube an den einen Gott habe ich verloren, aber ich glaube an die Botschaft oder die Vision, was das Neue Testament ausmacht, also inklusive der Bergpredigt, der Nächstenliebe und an alles, was das zwischenmenschliche Zusammenleben ausmacht. (I was baptized Protestant and left the Church out of anger with my local pastor. [...] I always say this: the belief in the one God, I lost, but I believe in the message or the vision of what constitutes the New Testament, ie. including the Sermon on the Mount, charity and everything that makes for coexistence between people.)" 
5. "Ehrenzeichen für verdiente Mandatarinnen" (German). Austrian Parliament. 2004-05-04. http://www.parlament.gv.at/PG/PR/JAHR_2004/PK0310/PK0310.shtml. Erişim tarihi: 2008-12-18. 
6. "Reply to a parliamentary question about the Decoration of Honour" (German) (pdf). ss. 1644. 28 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160528120951/https://www.parlament.gv.at/PAKT/VHG/XXIV/AB/AB_10542/imfname_251156.pdf. Erişim tarihi: Kasım 2012.