Alexej von Jawlensky

Alexej von Jawlensky
Genel bilgiler
Doğum adı Alexej von Jawlensky
Doğum 25 Mart 1864(1864-03-25)
Rusya Torschok, Rusya
Ölüm 15 Mart 1941 (76 yaşında)
Almanya Wiesbaden, Almanya
Alanı Resim
Etkilendikleri Dışavurumculuk

Alexej von Jawlensky (Rusça: Алексей Георгиевич Явленский) "Alexei Georgijewitsch Jawlenski"; (25 Mart 1864; Torschok, Rusya - 15 Mart 1941; Wiesbaden, Almanya), dışavurumculuğun önemli ressamlarındandır.

Jawlensky'nin imzası

Hayatı

Çocukluğu ve gençliği

Jawlensky altı çocuklu ailenin beşinci çocuğudur. Albay olan babası Georgi Nikiforowitsch Jawlenski, Alexej 18 yaşındayken ölmüştü. Annesi Alexandra Petrowa Medwedewa babasını ikinci eşiydi.[1] 16 yaşındayken ailesinle Moskovada yaşıyordu. Subay olmak isterken ressamlığa olan sevgisini keşfetti. 1880'de dünya sergisinde ilk defa modern sanatlar gördü ve kendinin ressamlık yeteneğini düzenli olarak Tretjakow-Galerisini ziyaret ederek geliştirdi.

Jawlensky ve İlya Repin

Rus subay olarak Sankt Peterburg'a tayin edildi. Anyı zamanda, 1889'dan 1896'ya kadar ziyaret ettiği Petersburg Sanatakademisinde İlya Repin'in öğrencisi oldu. Repin Jawlensky'yi İvan Šiškin, Konstantin Korovin, Vasilij Surikov, Valentin Serov, gibi tanıdık ressamlarla tanıştırdı. İlk olarak Archip Kuindži'den soyutlayan stil prensiplerini öğrendi, örneğin herhangi bir ormanı boyamayı değil, belirli bir ormanı boyamayı. Kuindži Jawlwnsky'i önemli izlenimcilerle de tanışdırdı. Jawlensky haftalarca Repin ile beraber Repin'in Gouvernement Vitebsk'deki çiftliğinde yaşadı ve orada küçük manzaralar boyadı. [2]

1891 yılında Jawlensky Repin'in özel öğrencilerinden Marianne von Werefkin ile tanıştı. Tanışdıklarında Marianne Jawlensk'den dört yaş büyüktü ve realizm ressamı olarak tanınmıştı. [2] 1896/97 yılında Jawlensky bütün zamanını ressamlığa adamak için üsteğmenlikten ayrıldı ve Marianne von Werefkin ve arkadaşı Helene Nesnakomoff ile beraber Münih'e taşındı. Helene Nesnakoff'u 1895 yılında Helene 14 yaşındayken Werefkinin ailesini ziyaret ettiğinde tanımıştı. Sonradan 1922 yılında Helene ile evlenmişti. Münih'de Anton Ažbe'nin sanat okulunda Wassily Kandinsky ile tanıştı.

Münihte yaşam

Werefkin, Jawlensky pratik öğremine devam etmesi için Anton Ažbe'nin (1862-1906) Münih'te eski bir rus diplomatın köşkünde yönettiği çizim ve resim okuluna yazdırdı. [3]

1902 yılında Marianne von Werefkin ve Helene Nesnakomoff ile beraber yaşadığı evde Heleneden oğlu Andrej (André, Andreas) doğdu. Büyüdüğünde oğlu da ressam olacaktı. Jawlensky Münih Realizm aştıktan sonra uzun bir zaman van Gogh stilinde boyamıştı. 1908 yılında renklerde Fransız ressamların dışavurumcu stilinden etkilenerek kendi stilini geliştirdi ve 1914'de Birinci Dünya Savaşının başlangıcına kadar stilini değiştirmedi.

1909'da Jawlensky, Wassily Kandinsky, Adolf Erbslöh, Gabriele Münter, Marianne von Werefkin ve başka ressamlar beraber ressamlar birliği Neue Künstlervereinigung München'i kurdular. Bu birlikte Kandinsky ve Franz Marc'ın kurduğu ve Jawlensky'nin de katıldığı Der Blaue Reiter'in fikirleri gelişmişti. Jawlensky ve birliğin diğer ressamları resimlerini sergiliyorlardı. Bu sergilerden birisi 1912 yılında Münih Galerisi Hans Goltz 'da olmuştu.

İsviçre'de yaşam

1914 yılında Jawlensky Almanyayı terk etmek zorunda kaldığı için Cenevre Gölünün yakınında olan İsviçre eyaleti Saint-Prex'e taşındı. İsviçrede „Variationen über ein landschaftliches Thema“ (Türkcede: Bir manzara temasının varyasyonları) adlı çalışmasına başladı ve resim serileri boyamaya başlamış oldu. Sağlık sebeplerden 1918 yılında evini Ascona'ya taşıdı ve 1921 yılında Wiesbaden'de kalmak üzere orada bir sanatoryumda kaldı. Wiesbaden'de koleksiyoncu Heinrich Kirchhoff'la karşılaştı. Kirchhoff Jawlensky'i parayla destekledi. 1924 Wassily Kandinsky, Paul Klee ve Lyonel Feininger ile beraber „Blaue Vier“ adlı ressamlar grubunu kurdu. Bu grup resimlerini Almanya'da ve Birleşik Devletlerde sergiledi. 1929 yılında bedeninde Polyarthritis hastalığından felçler başladı. 1938 yılında vücudunun tamamı felç olduğundan ressamlığı bırakmak zorunda kaldı. 1934'de Jawlensky'e Alman vatandaşlığına girme izini verilmesine rağmen, 1937'de Almanyada 72 çalışmasına „Entartete Kunst“ (Türkcede: Bozulmuş Sanat) olarak el koyuldu ve bunlardan bazısı, „Entartete Kunst“ sergisine çıkarıldı.

Jawlensky Wiesbaden'nin Rus Ortodoks mezarlığında yatıyor. Cenaze töreninde uzun yıllardır arkadaşı olan Adolf Erbslöh konuşma yaptı.

Çalışmaları ve anlamları

Jawlensky'nin ilk çalışmalarının stili gerçeksiydi. Realizm stilini 1900'de Münih'e taşındığında bıraktı ve stilini Ander Zorn 'nun kuzey izlenimciliğinden etkilenerek değiştirdi. Jawlensky'nin bu stilini gösteren resimlerinden birisi 1901'de yaptığı „Helene im spanischen Kostüm“ (Türkçede: İspanyol Kostümlü Helene).

Jawlensky Werefkin ile beraber çok ülke gezerdi, en çok Fransaya giderdi. Fransada Fovizm sanatıyla ilgelinirdi. O zamanlar yaptığı eserlerini Ekim 1905'de Pariste bulunan „Salon d`automne“ 'de sergiledi. Bu eserlerin arasında Bretagne'de 1905'de yaptığı „Der Bucklige“ tablosu vardı. Jawlensky'nin o zamanki resimlerinin renkleri Matisse anımsatsada, boyama şekli van Gogh etkilenmişti.

1906'dan 1908'e Jawlensky'nin stili Wasserburg am Inn 'i ve Murnau am Staffelsee 'i Marianne von Werefkin, Gabriele Münter ve Wassily Kandinsky ile beraber yazınları gezdikten sonra değişti. Bu zamanda dışavurumcu natürmortlar ve manzaralar boyadı (örneğin:„Die Lampe“, 1908). 1910'dan itibaren portrelere daha da çok odaklandı. Baltık denizine gittikten sonra 1911-1912 yıllarnda önemli, güçlü renkli portreller oluşturdu (örneğin: „Der Buckel“ (1911), „Selbstbildnis“ (1912) ve „Barbarenfürstin“ (1912).

Birinci Dünya Savaşının başlangıcıyla Jawlensky'nin yaratıcı olduğu dönem de bitmişti. Isviçrede sürgündeyken seriler hazırlayan ilk ressamlardan olmuştu. Birinci serisinin adını „Variationen“ koydu. Bu seriden 1914'den 1921'e kadar yüzlerce resim boyadı. Örneğin aynı manzarayı renkleri ve bakışaçısını değiştirip birkaç kez boyuyordu. İsviçreden geri gelmeden daha „Mystische Köpfe“ ve „Heiligengesichte“ serilerine başladı. „Abstrakte Köpfe“ serisine 1918 yılının başında, Wiesbadene taşındıktan sonra başladı ve 1933 yılına kadar devam etti.

Jawlensky, sonraki eserlinde şekilleri daha fazla basitleştirdi. 1934'den sonra boyadığı yüz portrelerini soyutlaştırdı ve bu portrelerin adını Meditationen koydu. Bu çalışmalarda kaba renk kullanımının sebebi Jawlensky'nin artrit hastalığından ellerini serbest kullanamaması. Bu hastalığın sonucu olarak Jawlensky giderek daha fazla felç oldu ve sonunda 1938 yılında resim yapmaktan vazgeçmek zorunda kaldı. Boyadığı Meditationen portreleri simgelerin bir modern türü olarak anlaşılıyor. Yüzleri soyutlayarak hisslerini dışa vurması Jawlensky'i 20. yüzyılın önemli ressamlarından yapıyor.

Eserleri

1914'e kadar yaptığı resimler

Varyasyon serisi

Soyut kafalar serisi

Meditasyonlar serisi

Kaynakça

  1. ↑ Schultze, Jürgen:Alexej Jawlensky, Verlag M. DuMont Schauberg 1970, Köln S. 5
  2. 1 2 Zweite Armin: Alexej Jawlensky 1864-1941 Städtische Galerie im Lenbachhaus, München, 1983, S. 16
  3. ↑ Bernd Fäthke: Alexej Jawlensky und seine Weggefährten in neuem Licht, München, 2004, S. 36

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 11/18/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.