Algonkin halkları
| Önemli nüfusa sahip bölgeler | |
|---|---|
| Kanada , ABD | |
| Diller | |
| Algonkin dilleri | |
| Din | |
| Hıristiyanlık, yerli inançları |
Algonkin halkları (İngilizce Algonquians, Fransızca Algonquiens), Kuzey Amerika'da çoğu Kanada'da, birazı da Amerika Birleşik Devletleri'nde yaşayan ve Algonkin dillerini konuşan Kızılderili halklarıdır. En üst reis yapılanması olarak büyük reislere sakima denir.
Komşuları arasında kuzeyde Eskimolar, batıda Atabask dillerini konuşan Na-Dene Kızılderilileri (Atabasklar), güneyde ise Siyu dilleri ile İrokua dillerini konuşan Kızılderililer bulunur. Subarktik Kızılderilileri ile Kuzeydoğu Kızılderilileri yerli kültür gruplarında ele alınırlar.
Adlandırma
Algonkin adı en dar (Algonquin) anlamıyla Algonkinleri ve dillerini; en geniş (Algonquian) anlamıyla da Algonkin halkları ve dillerini belirtir. Algonkin teriminin Malisetçe elakómkwik (ɛlæˈɡomoɡwik «they are our relatives/allies»)[1][2] kelimesinden geldiği iddia edilir.
Sınıflandırma
Kültürel açıdan kabaca 4 ana grupta toplanırlar[3]:
1. Doğu Algonkinleri — Kanada ve ABD'de yaşarlar ve dilleri Doğu Algonkin dillerine girer: Mikmaklar, Abenakiler, Malesitler, Lenapeler, Karolina Algonkinleri ...
2. Kuzey Algonkinleri — Kanada'da yaşarlar ve dilleri Merkezi Algonkin dillerine girer: Kriler, Atikamekler, Naskapiler, İnnular, Algonkinler, Menominiler
3. Merkezi Algonkinler — Kanada ve ABD'de yaşarlar ve dilleri Merkezi Algonkin dillerine girer: Çipevalar, Potavatomiler, Meskvakiler, Şavniler, Miamiler, Illinoisler ...
4. Batı Algonkinleri — Kanada ve ABD'de yaşarla ve dilleri Ova Algonkin dillerine girer: Karaayaklar, Arapaholar, Atsinalar, Şayenler
Kaynaklar
- ↑ Cappel, Constance, (2006), Odawa Language and Legends: Andrew J. Blackbird and Raymond Kiogima, Bloomington, IN: Xlibris [p. 401, notes 133, 136]
- ↑ Bright, William (2004). Native American Place Names of the United States. Norman: University of Oklahoma Press [p. 32]
- ↑ Le dialogue entre les données linguistiques et les données encyclopédiques dans le DRF, le DHFQ et le DSR par Louis Mercier