Amanda Lear
Amanda Lear | |
---|---|
Amanda Lear 2011 yılında Fransa'da. | |
Genel bilgiler | |
Doğum adı | Amanda Tapp |
Doğum |
18 Kasım 1939 18 Kasım 1946 18 Kasım 1950 Saygon, Vietnam |
Köken | Rusya, Birleşik Krallık, Fransa ve İtalya [1] |
Tarzlar | Chanson,İtalo-Pop,Disco |
Meslekler | Şarkıcı,Besteci,Aktris,Sunucu,Model |
Etkin yılları | 1965 - günümüz |
Plak şirketi | Ariola,Carrére Musique |
İlişkili hareketler | Dalida |
Resmî sitesi | |
Önemli çalgılar | |
Vokal |
Amanda Lear, (d. 18 Kasım 1939 (1946 veya 1950), Saygon, Vietnam) Fransız-İngiliz asıllı İtalyan şarkıcı, söz yazarı, ressam, televizyon sunucusu, oyuncu ve eski model.
Biyografisi
İtalyan ve Fransız pop müziği ile Chanson müziğinin önemli isimlerinden olan Amanda Lear,18 Kasım 1939'da Rus kökenli bir anne ile Fransız-İngiliz bir babanın çocuğu olarak bugünkü Vietnam sınırları içerisinde bulunan Saygon kentinde dünyaya geldi. Ancak,bundan birkaç yıl sonra Fransa'nın Nice şehrine yerleşen Lear,eğitimini Paris ve Londra'da tamamlamıştır.[1] Lear'in mesleki hayatı, ilk kez Hollanda'da 1960'lı yıllarda yayımlanan Disco Show adlı TV Programının sunuculuğunu yapmaya başladı. Ayrıca,Lear ,Hitler dönemi Almanyası'nı konu alan bir filmde,ünlü Alman müzisyen Marlene Dietrich'i canlandırmıştır. Lear,ayrıca 1979 yılından itibaren de müzik hayatı ile tanışmıştır. Amanda Lear,Due,Cadavresquis,J'e Taime,I Am a Photograph,Sweet Revenge ve Tam-Tam şarkılarıyla bilinmektedir. Lear,aynı zamanda merhum İngiliz müzisyen David Bowie'nin de yakın dostudur. Lear,aynı zamanda seslendirme sanatçılığı'nı da sürdürmektedir.[1] Lear,çok iyi bir derecede İngilizce,Rusça,İtalyanca ve Fransızca bilmektedir. Lear,yakın zaman öncesinde İtalyan vatandaşı olmuştur.
Albümleri
- 1977 - I Am a Photograph (Ariola Records)
- 1978 - Sweet Revenge (Ariola Records)
- 1979 - Never Trust a Pretty Face (Ariola Records)
- 1980 - Diamonds for Breakfast (Ariola Records)
- 1981 - Incognito (Ariola Records)
- 1983 - Tam-Tam (Ariola Records)
- 1987 - Secret Passion (Carrere Records)
- 1989 - Uomini più uomini (Ricordi International)
- 1989 - Tant qu'il y aura des hommes (Carrere Records)
- 1993 - Cadavrexquis (Chène Music)
- 1995 - Alter Ego (ZYX Music)
- 2001 - Heart (Marais Prod.)
- 2007 - With Love (Dance Street)
- 2009 - Brief Encounters (Just Good Music For Your Ears)
- 2011 - I Don't Like Disco (Little Boom Records)[3]
- 2014 - My Happiness (Boomlover)
- 2016 - Let Me Entertain You (Cramps Music)