Anıtsal heykel
Anıtsal heykel, ölçüleri doğal ölçülerden büyük olan heykel. Anıtsal heykeller Eski Mısır, Mezopotamya, Hindistan ve Çin sanatlarında uygulanmıştır. Örneğin Gize'de bulunan ve İÖ y. 2550'ye tarihlenen "Sfenks", 73 m uzunluğundadır; Japonya'nın Kamakura bölgesindeki İS 1252 tarihli "Daibatsu" (Büyük Buda) heykelinin yüksekliği ise 11,4 m'dir.
Eski Yunan'da da, arkaik "Delos Apollonu" ve Phidias'ın Atina Parthenonu'ndaki altın ve fildişi (krizelefantin) Athena'sı gibi, çok sayıda anıtsal heykel yapılmıştı. Dünyanın Yedi Harikası'ndan biri sayılan "Rodos Heykeli"nin yüksekliği 30 m'nin üzerindeydi ve 12 yılda tamamlanmıştı. Romalılar da büyük boyutlu heykellerle uğraşmışlardı. Örneğin Plinius'a göre Zenodorus, Neron'un 32 m yüksekliğinde bir heykelini yapmıştı.
Anıtsal heykeller yapmaya ortaçağ ve Rönesans'ta da devam edildi. Bu dönemlerde gerçekleştirilen anıtsal heykeller arasında Paris Notre Dame Kilisesi'nde 8,5 m yüksekliğindeki "Aziz Khristophoros" heykeli ve Michelangelo'nun Floransa Akademisi'nde bulunan "Davud" heykeli sayılabilir. Arjantin-Şili sınırında bulunan "And Dağlarının İsa'sı" (7,9 m) ile New York limanının girişindeki "Özgürlük Anıtı" (93 m) daha yeni dönemlerde yapılmış anıtsal heykellerden bazısıdır.[1]