Anizotropik difüzyon

Anizotropik difüzyon, Görüntü ve sinyal işleme alanında, sinyal düzenlileştirme, uyarlamalı gürültü azaltma, sınır sezme gibi uygulamalarda başarıyla kullanılan bir konsepttir. 1990 yılında Perona ve Malik tarafından yayınlanan makalede önerilmiştir.[1]

Kısmi türevli diferansiyel denklemler teorisinin, görüntü işleme alanındaki tipik bir uygulamasıdır. Görüntüler difüzyon denklemine başlangıç koşulu olarak verilirler ve Isı denklemi iteratif olarak çözülerek bir çıkış görüntüsü üretilir. Bu görüntü amaca göre pek çok uygulamada kullanılabilir.Aynı zamanda Anizotropik süzme grafik işlemcilerinde görüntünün daha düzenli ve verimli olmasını sağlar düzeyleri şunlardır: 2x, 4x, 8x, 16x.

Kaynakça

  1. ↑ Pietro Perona and Jitendra Malik (July 1990). "Scale-space and edge detection using anisotropic diffusion". IEEE Transactions on Pattern Analysis and Machine Intelligence, 12 (7): 629–639. DOI:10.1109/34.56205. http://ieeexplore.ieee.org/Xplore/login.jsp?url=http%3A%2F%2Fieeexplore.ieee.org%2Fiel1%2F34%2F2032%2F00056205.pdf%3Farnumber%3D56205&authDecision=-203.
This article is issued from Vikipedi - version of the 11/5/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.