Ara söz (edebiyat)

Bir cümlenin kuruluşunda açıklayıcı olarak kullanılan, kaldırıldığı zaman cümlenin anlamını bozmayan, iki virgül ya da iki çizgi arasına konulan kısım. İstidrat.

Örnekler:

Annem, hiç unutmam, bana o serçeyi peçeteyle tutturdu.

O mahalle -çocukluğumun geçtiği yer- çok büyük bir yerdi.

Ayşe, gözlükleri çok yakışırdı, o kadar canayakındı ki hiç anlatamam.

Bir teyze -nur yüzlü, haliyle yaşlanmış biriydi- elimden tutarak burkulan bileğime baktı.

Başımın ağrısı yazları -sıcaklardan olmalı- daha da artar.

Ahmet de -çoğu gibi - beni yalnız bıraktı.

Dayım -o da mühendisti- beni yanına alacaktı.