Auguste Perret
Auguste Perret (d. 12 Şubat 1874, Brüksel yakınları - ö. 25 Şubat 1954, Paris), betonarme kullanımında öncü rol oynamış Fransız mimar.
1881'den sonra Paris'e yerleşip müteahhitlik yaparak işlerini genişleten bir taşçı ustası olan Claude-Marie Perret'nin oğluydu. Mimarlık eğitimine École des Beaux Arts eğitiminden önce babasının inşaat şirketinde kardeşi Gustave ile birlikte çalışarak başladı.[1] Güzel Sanatlar Yüksekokulu'nda (École nationale supérieure des beaux-arts) mimarlık eğitimi gördü, burada Julien Guadet'nin öğrencisi oldu. Başarılı bir öğrenci olmasına karşın diplomasını almadan babasının bürosunda çalışmaya başladı. 1903'te kardeşleri Gustav ve Claude ile birlikte Franklin Caddesi'ndeki 25 No'lu apartmanı yaptı. Bu yapı büyük bir olasılıkla betonarme olarak yapılan ilk apartmandı. Perret'nin Ponthieu Caddesi'nde yaptığı garaj ise, yapının içindeki taşıyıcı sayısını en aza indirmeye olanak veren betonarme yapım sistemiyle ne kadar aydınlık ve geniş iç mekanlar yaratılabileceğini ortaya koydu. Perret gene Paris'teki Théâtre des Champs-Élysées'de de (1913) taşıyıcı olarak betonarme çerçeve sistemi, hem de gizlemeden kullandı. Kazablanka'da yaptığı mağazaların (1915) çatısında beton kabuk tonozlara, Paris'te yaptığı bir giysi fabrikasında da (1919) ince kemerlere yer verdi. Le Raincy'deki Notre-Dame Kilisesi, uyandırdığı ilgiyle hem Perret kardeşlerin ününü pekiştirdi, hem de betonarmenin çok geniş taşıyıcı olanaklarının tanınmasını sağladı.
Perret'nin çok sayıdaki yapıtı arasında Paris'teki Müzik Öğretmen Okulu (1929) pek çok kimse tarafından bir akustik başyapıtı sayılır. II. Dünya Savaşı'ndan sonra Le Havre kentinin yeniden yapımından sorumlu imar müdürlüğüne atanan Perret'nin oradaki yapıtları arasında, tasarımları 1950'de yapılan Belediye Binası ile Saint-Joseph Kilisesi bulunmaktadır.
1928'de Ecole spéciale d'architecture'de dersler verdi. 1946'da Uluslararası Mimarlar Birliği'nin (UIA) onur başkanlığına getirildi. 1952'de Contribution à une théorie de l'architecture (Bir Mimarlık Kuramına Katkı) adlı bir aforizma derlemesi yayımladı.
Auguste Perret, döneminde, uluslararası üsluptan etkilenmemiş ender mimarlar arasındadır. Akılcılığın göklere çıkardığı düşünceye, yani gerecin olduğu gibi gösterilmesi düşüncesine bağlı kalmış, betonu, büyük bir ahşap çatkı gibi işlemiş, modern tekniklerle klasik üsluplara saygının bağdaşabileceğini göstermiştir. Conservatoire national des arts et métiers'de bulunan Perret koleksiyonu, Perret kardeşlerin 21 bin çizimini içerir.
Auguste Perret İstanbul'daki Fransız Konsolosluğu'nun (1915) mimarıdır. II. Dünya Savaşı'ndan sonra İstanbul Operası için bir öneri hazırlaması istenmiş, ama mevcut arsaya göre çok büyük olan bu tasarı uygulanmamıştır.
Kaynakça
- ↑ Auguste Perret, arkitera.com.