Bu Düzen Değişmelidir
 | |
| Yazarı | Bülent Ecevit |
|---|---|
| Dili | Türkçe |
| Anadilinde basım tarihi | 1968 |
Bu Düzen Değişmelidir, Bülent Ecevit'e ait, Tekin Yayınları'ndan çıkan kitap. İlk baskısı 1968'de, ikinci baskısı 1973 yılında yapılmıştır. 272 sayfalık kitap, TBMM 1968 Bütçesi görüşmelerinde Ecevit'in yaptığı meclis konuşmasına dayanmakta, bütçe ve Adalet Partisi hükûmeti eleştirilmektedir.
Kitap üç bölümdür. Birinci bölüm başlığı Temel Sorunlarımız ve Bütçe, ikinci Bölüm başlığı Düzen Niçin ve Nasıl Değişmelidir, üçüncü Bölüm başlığı CHP'nin devrimciliği ve Demokrasi'dir. Ecevit kitapta AP hükûmetinin tutucu, CHP'nin devrimci olduğunu ama devrimciliğin ihtilalcilik manasına gelmediğini yazar. "AP gericidir, bölücü tahriklerle ve dini siyasete alet etmekle uğraşmaktadır" der.
Bozuk düzeni tanımlayan ve örnekler veren Ecevit, kitapta özetle şu görüşleri savunur:
CHP'nin istediği düzen değişikliği anayasa çerçevesi içindedir. Bir bozuk düzen vardır ve bu düzenle kalkınma olmaz, bozukluğun köklerine inmek lazımdır. Adalet Partisi ise köklere inmek istemez ve isteyeni de engeller.
Ortanın Solu hareketi bir anayasa hareketidir. İçerde halkçı, dışarda milliyetçidir.
12 Mart Muhtırası, düzenin bozukluğunu daha da artırmıştır. Demokrasinin üstünlüğü esastır ve güncelliğini sürdürecektir. CHP şiddetin ve ihtilallerin her türüne karşıdır.
Bütçe kabul edilemezdir. Devlet masraflarındaki savurganlık, sosyal adaletsizlik, vergi adaletsizliği, devlet kapitalizmi, tasarruf açığı, plansızlık, hayat pahalılığı, enflasyon, tarım ve hayvancılık, köylünün sömürülmesi, Doğu Anadolu'nun sömürülmesi, öğretmenlere baskı, eğitimde fırsat eşitsizliği, tefecilik, yabancı sermaye sömürüsü, yeraltı kaynakları sömürüsü, partizanlık bu bütçeyi eleştiride ana noktalardır. Teşebbüs özgürlüğü devleti soyma özgürlüğü değildir. Kredi düzeninde kayırmacılık olmamalıdır. Toprak dağılımı adaletsizdir, eğitim adaletsizdir. İşçinin ve çiftçinin hakları ellerinden alınamaz. İşçiler yönetime katılmalı, halk sektörü güçlendirilmelidir.
CHP, demokratik rejim içerisinde en kötü yönetimi, sağcı veya solcu bir dikta rejimi içinde en iyi yönetime tereddütsüz tercih eder.