Giotto'nun Çan Kulesi

Giotto'nun Çan Kulesi
İtalyanca: Campanile di Giotto

Kulenin girişi
Genel bilgiler
Tür Çan kulesi
Konum Piazza del Duomo, Floransa
Başlama 19 Temmuz 1334
Tamamlanma 1359
Yükseklik 277 ft 9 in (84.7 m)
Ölçüler
Genişlik 47 ft 41 in (15.4 m)
Tasarım ve inşaat
Mimar Giotto di Bondone
Other designers Andrea Pisano
Francesco Talenti
Duomo'nun üstünden Giotto'nun Çan kulesi'nin görünüşü.

Giotto'nun Çan Kulesi (İtalyanca:Campanile di Giotto), İtalya'nın Floransa kentinde Duomo Meydanı'nda Floransa Katedrali'ni tamamlayan kompleksin bir parçası olup serbet bir şekilde durmakta olan bir çan kulesidir.

Santa Maria del Fiore Bazilika'sına ve Floransa Baptisteri'sine bitişik durmaktadır. Kule Floransa "Gotik mimarisi" ile onun dizayncısı Giotto'nun görülmeye değer parçasından biridir. Yapının zengin plastik sanatlar süslemesi çok renkli mermer tabakası vardır.

Bu narin yapı kare bir plan üzerinde bir kenarının uzunluğu 14.45 metre (47.41 ft)ile ayakta durmaktadır. Onun yüksekliği 84.7 metreye (277.9 ft) ulaşmakta olup, köşelerde dört tane çok köşeli payandalarla desteklenmektedir.[1] Bu dört düşey hat dört yatay hatla kesilerek kuleyi beş seviyeye böler.

Çanlar

Kulede 7 adet çan bulunmaktadır.

  1. Campanone (Türkçe: büyük çan): 1705, çapı 2 m, yüksekliği 2,10 m, 5300 kg ağırlığı, La2 notası çalar , dökümü A. Bruscoli e C. Cenni
  2. La Misericordia (Türkçe: Merhamet çanı): 1670, çapı 1,52 m, 1817 kg, Do # 3 notası çalar, dökümü G.Santoni
  3. Apostolica : 1957, çapı 1,25 m, 1200 kg, Re3 notası çalar, dökümü P. Barigozzi
  4. Annunziata : 1956, çapı 1,15 m, 856,5 kg, Mi3 notası çalar, dökümü P. Barigozzi
  5. Mater Dei (Türkçe: Tanrının annesi çanı): 1956, çapı 95 cm, 481,3 kg, Sol3 notası çalar, dökümü P. Barigozzi
  6. L'Assunta : 1956, çapı 85 cm, 339,6 kg, La3 notası çalar, dökümü P. Barigozzi
  7. L'Immacolata : 1956, çapı 75 cm, 237,8 kg, Si3 notası çalar, dökümü P. Barigozzi tarafındandır.

Buradaki kısayoldan "plenum", yani tüm çanların çaldığı bayram için melodiyi dinleyebilirsiniz.

Tarih

1302 yılında Arnolfo di Cambio'nun ölümü üzerine (Katedral çalışmalarının ilk ustası) otuz yıldan fazla ara verildikten sonra, ünlü Giotto di Bondone 1334 yılında onun yerine atandı.[1] Bu zamanda kendisi 67 yaşındaydı. Giotto enerjisini katedralin dizaynına ve çan kulesine yoğunlaştırdı. Giotto, 13ncü yüzyılın ilk yarısında mimar dizayncıların sanatkarlarla ilişkisinin serbestçe gelişmesi sayesinde güzide mimar haline gelmişti. İlk taş 19 Temmuz 1334 günü konuldu.[2] Onun dizaynı katedralin çok renkliliğiyle kuleye sanki o boyalıymış gibi bir görünüm veren uyumdu. Dizaynında ayrıca chiaroscuro uyguladı. Bir gotik yapının Telkari iskeleti yerine o renkli mermerlerden geometrik desenler uyguladı.

1337 yılında öldüğünde, sadece alt seviye ile onun mermer dış kaplama duvarını bitirmmişti. Geometrik desenli beyaz mermerler Carrara, yeşil mermerler Prato ve kırmızı mermerler Siena'dan dı. Bu alt kat üç tarafta altıgen panelde rölyefler ile süslendi. Her bir tarafta yedi. 1348 yılında giriş kapısı genişletildiğinde iki panel boş olan kuzey tarafına taşındı ve sadece çok sonra 1437 yılında beş panel daha Luca della Robbia'dan görevlendirildi. "Yedi" sayısı kutsal kitapda özel bir anlama sahiptir. Bu insan mükemmelliğini sembolize eder. Bu panellere sanatsal bir kaynak yüklemek zordur. Bazıları belki Giotto'nun kendisinin, diğerleri Andrea Pisano (veya onların atelyeleri) tarafından yapılmıştır..

Pisano'nun yeri Francesco Talenti tarafından alındı ve kendisi 1359 yılında çan kulesini tamalayarak üst üç seviye ile, geniş pencereleri yaptı.[1] Talenti, Giotto'nun dizaynındaki tepeyi inşa etmedi. Bu nedenle 122 metre olarak planlanan yükseklik (400 ft) 84.7 metreye (277.9 ft) indi. Kulenin, nefes kesen Floransa panoraması ve etrafı tepelerle çevrili manzarası için, üst kısmına 414 adım ile çıkılabilir.

Notlar

  1. 1 2 3 Zucconi, Guido (1995). Florence: An Architectural Guide (2001 yeniden basım bas.). San Giovanni Lupatoto (Vr): Arsenale Editrice. ISBN 88-7743-147-4.
  2. ↑ Giotto di Bondone. Encyclopædia Britannica. 2007.

Kaynakça

  • Jepson, Tim (2001). The National Geographic Traveler Florence & Tuscany. Washington, D.C.: National Geographic Society. ISBN 90-215-9720-9. 
  • (Almanca) Wirtz, Rolf C. (2005). Kunst & Architektur, Florenz. Tandem Verlag GmbH. ISBN 3-8331-1576-9. 
  • Montrésor, Carlo (2000). The Opera del Duomo Museum in Florence. Floransa, İtalya: Mandragora. ISBN 88-85957-59-5. 
  • (Almanca) von Schlosser, Julius (1896). Quellenbuch zur Kunstgeschichte des abendländischen Mittelalters. Ausgewählte Texte des vierten bis fünfzehnten Jahrhunderts, gesammelt von Julius von Schlosser.. Wien, C. Graeser. ISBN 88-7166-096-X. 
  • Giorgio Verdiani, Firenze delle Torri: Architetture verticali e loro intorno, Firenze, Alinea 2005 ISBN 88-8125-647-9

Dış bağlantılar

Koordinatlar: 43°46′22″K 11°15′19″D / 43.772895°N 11.255235°E / 43.772895; 11.255235

This article is issued from Vikipedi - version of the 7/16/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.