Cumartesi Anneleri
Cumartesi Anneleri, 27 Mayıs 1995'ten bu yana her Cumartesi günü Galatasaray Meydanında oturma eylemleri düzenleyerek, gözaltında kaybolan yakınlarını ve faili meçhul siyasi cinayetlere kurban giden yakınlarının faillerini arayanlardan oluşan bir topluluktur.
Arjantin'de cunta yönetiminin zorla yok ettiği çocuklarını bulmak için Plaza Del Mayo meydanı'nda toplanan annelerden esinlenen gruba katılanların sayısı zaman geçtikçe binleri bulmuştur. 13 Mart 1999'da polisin müdahaleleri nedeniyle oturma eylemlerine ara veren grup, 31 Ocak 2009'da yeniden bir araya gelmeye başladı.
23 Temmuz 2016 itibariyla 591. buluşmalarını gerçekleştiren ailelerin başlıca talepleri kayıpların devlet arşivlerinde kayıtlı akıbetlerinin açıklanması, faillerin yargılanması, Türk Ceza Kanunu'nda zorla kaybetme suçunun insanlığa karşı suç kapsamında zaman aşımına uğramayacak şekilde düzenlenmesi ve Türkiye'nin Birleşmiş Milletler Gözaltında Kayıplar Sözleşmesi'ni imzalamasıdır.[1][2]
Uluslararası Hrant Dink Ödülü, 2013'te Cumartesi Anneleri'ne verildi.[3]
Uruguay Eski Devlet Başkanı Jose Mujica ve eşi, 31 Ekim 2015 Cumartesi Günü 553. kez bir araya gelen Cumartesi Anneleri'ne destek olmak için Galatasaray Lisesi'nin önüne geldi.[4]
Ödüller
- Sosyal Demokrasi Vakfı İnsan Hakları Demokrasi Barış ve Dayanışma Ödülü (2013)
Ayrıca bakınız
- Cumartesi Türküsü (albüm)
- Plaza de Mayo Anneleri
- Bandista - Benim Annem Cumartesi
Kaynakça
- ↑ "Savaşa Değil, Barışa Yatırım Yapın", Bianet, 23 Haziran 2012. 22 Temmuz 2012 tarihinde erişildi.
- ↑ "Susmak Kaybedenleri Cesaretlendirir, Susmayacağız!", Bianet, 16 Haziran 2012. 22 Temmuz 2012 tarihinde erişildi.
- ↑ Hrant Dink Ödülü Cumartesi Anneleri ve Nataša Kandić’e gitti. Agos. 15 Eylül 2013. 20 Eylül 2013 tarihinde erişildi.
- ↑ http://www.imctv.com.tr/ilk-kez-bir-devlet-baskani-cumartesi-annelerine-destek-verdi/