Ebu Dülef

Ebu Dülef (Arapça: اَبُ ضُلَف مِسَر ِبن مُهَلهِل; Abu Dulaf Misar ibn Muhalhil, Abū Dolaf al-Ḵazrajī veya Abū Dolaf al-Yanbūʿī, Mesʿar b. Mohalhel al-Ḵazrajī) Samanoğullarından en güçlü hükümdarı II. Ahmed oğlu II. Nasr’ın zamanında (Hicrî 300 - 331, Milâdi 914 - 944) Çin'e elçilik göreviyle gönderdiği kişidir. Buhara’dan Çin’e kadar bir seyahat etmiş ve bu fırsatla birçok Türk boylarının bulundukları yerlerden geçmiştir.

Ebu Dülef'ın yaptığı iki seyahatla ilgili el yazıları, iki coğrafya risalesi olarak tanınır. Ortaasya Türk kabileleri arasında, Çin ve Hindistan'da 941 - 943 yıllarında yaptığı gezileri anlatan birinci bölüm, Yaqut al-Hamawi ar-Rumi'nin yapıtının bünyesi içindedir.[1] Ebu Dülef, ikinci gezisini İran'ın kuzey ve batı bölgelerinde gerçekleştirmiştir.[2]

Buhara'da İsmail Samanî türbesi.

Hicri 7. yüzyıldan kalma diğer belgelerle birlikte 420 sayfa (210 folye) olan el yazması (MS 5229 ismiyle bilinir.), Meşhed'de, Astane Quds Museum (موزهٔ آستان قدس رضوی) korunmaktadır. El yazması 1923 yılında Meşhed şehrinde Türkolog Ahmed Zeki Velidi Togan tarafından bulunmuştur.

İçerik;

Notlar

  1. Muʿdjam al-buldān III, sayfa 445 - 458
  2. The Cambridge History of İran Vol.IV, sayfa 141 - 143; V. Minorsky, Abu Dulaf Misar bin Muhalhil's Travels in Iran, Cairo-1955, sayfa 14 - 15.

Kaynakça

Dış bağlantılar

Ayrıca bakınız

This article is issued from Vikipedi - version of the 10/17/2013. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.