Elbistan Muharebesi

Elbistan Muharebesi
Tarih15 Nisan 1277
BölgeElbistan Ovası, Elbistan
SonuçKesin Memlük zaferi
Taraflar
Memlük Sultanlığı

İlhanlılar

Komutanlar ve liderler
Baybars
Emir Şemseddin Sungur
Emir Ziyaeddin  †		 Tatavun Noyan  †
Toku Noyan  †
Muineddin Pervane
Güçler

11.000'den çok

 11.000-12.000 Moğol[1]
3.000 Gürcü[1]
3.000 Ermeni[1]
Sayısı bilinmeyen Selçuklu askeri
Kayıplar
Moğollara göre daha az. Ordunun büyük kısmı. (6.700 Moğol askeri[1] ve diğer destek kuvvetleri)

Elbistan Muharebesi, 15 Nisan 1277'de Sultan Baybars komutasındaki Memlük ordusuyla Tatavun Noyan komutasındaki Ermeni, Gürcü ve Selçuklu destekli Moğol ordusunun karşılaştığı muharebedir. Savaş, Elbistan Ovasının Kalfa çayırında cereyan etmiştir.

Arka Plan

Kösedağ Savaşı'nı kaybetmesiyle birlikte Moğolların egemenliği altına giren Selçuklu Devleti veziri Muineddin Pervâne, Memlük Sultanı Baybars'a gönderdiği mektuplarla onu Anadolu'ya davet etmiş, kendilerini Moğollardan kurtarmasını istemiştir. Bu çağrılara kulak veren Sultan Baybars, 25 Şubat 1277' de Kahire'den ayrılarak 24 Mart 1277’de Şam'a ve sonrasında Halep’e vardı. 1277 baharında Halep'ten ayrılarak Anadolu üzerine harekete geçti.[1]

Savaş

Sultan Baybars önderliğindeki Memlük ordusu Göksu ve 12 Nisan’da da Akça Derbend’e geldi. Emir Şemseddin Sungur kumandasındaki Memlük öncü birlikleri 14 Nisan günü Giray Noyan kumandasında yaklaşık 3.000 kişilik Moğol birliğini yenilgiye uğrattı. Tatavun kumandasındaki Moğol ordusunun Ceyhan Nehri üzerinde olup, kendilerine yaklaşmış oldukları bilgisinin gelmesi üzerine Memluk sultanı ordusunu Elbistan yöresindeki Afşin’in kuzey batısında yer alan Hunu yerleşiminin batısındaki kayalıklı dağa çıkardı.Buradan Elbistan Ovası'ndaki Moğollar rahatça görülmekteydi. Moğollar her biri biner kişiden fazla olmak üzere 11 taburdu. Moğollar, Gürcü, Ermeni ve Selçuklu desteklerini kendilerinden ayrı tutmuştu. Savaşı başlatan Memlük hücumu oldu. Dağın tepesinden inen Memlükler, Moğol askerleri üzerine hücum etti.

Moğol ordusu tüm gücüyle Memlûk ordusunun sol tarafına hücum etti ve burayı yararak sağa doğru sürdüler. Bunun üzerine Sultan Baybars en iyi askerlerine Moğolların ardından dolanmasını emredip birliklerini savaşa sürdü. Moğolların çoğu kılıçtan geçirilirken kaçamayanları da esir alındı. Selçuklu askerlerinin bir kısmı Memlük tarafına geçti, bir kısmı da gönüllü olarak esir oldu.

Kaynakça

  1. 1 2 3 4 5 "MEMLÛK SULTANI I.BAYBARS’IN 1277 YILINDAKİ ANADOLU SEFERİ" Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 20, Sayı: 2, Sayfa: 343-360, ELAZIĞ-2010
This article is issued from Vikipedi - version of the 4/24/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.