Erol Tümertekin
Erol Tümertekin (23 Temmuz 1926 – 15 Mayıs 2012), Beşeri ve İktisadi Coğrafya alanında yaptığı çalışmalarla Türk Coğrafyasına önemli katkılarda bulunmuştur.
Hayatı
Erol Tümertekin 23 Temmuz 1926 tarihinde İstanbul’da doğdu. 1948 yılında İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Enstitüsü’nden mezun olduktan sonra, 1950 yılında aynı kurumda Beşeri ve İktisadi Coğrafya Kürsüsü’ne asistan olarak atandı. 1952’de “Dr.”, 1956’da “Doçent” ve 1964’de de “Prof.” unvanlarını aldı. Doktorasını tamamladıktan sonra Tümertekin, “Whitbeck” Bursu’nu kazanarak ABD.’de bulunan University Of Wisconsin’e gitti. Orada, şu anda “coğrafyanın babaları'” olarak anılan, coğrafi metodolojinin önde gelen adlarından Richard Hartshorne’nun, iklim çalışmalarıyla ünlü Glenn Trewartha’nın, ünlü fiziki coğrafyacı Vernor Finch’in ve o sıralarda adı geçen üniversitede misafir öğretim üyesi olarak bulunan, Alman “çağdaş” coğrafyasının önderlerinden Carl Troll’ün öğrencisi olmuş ve kazandığı çağdaş coğrafi görüşleri ülkemize aktarmıştır. Tümertekin’in yaptığı çok yönlü ve “uygulamalı coğrafya” konulu çalışmalarıyla “geleneksel” türdeki çalışmaların dışında, “çağdaş” yöntembilimle ele alınan yeni konuların ülkemiz coğrafyasında yerleşmesinde önemli katkıları olmuştur. “Ağır Demir Sanayii ve Türkiye’deki Durumu'’’ konulu doktora tezi, coğrafyadaki “sistematik uygulamalı coğrafya'” çalışmalarına bir örnek olurken, “Sanayi Coğrafyası”nın da Türkiye’deki coğrafi inceleme alanları arasına girmesine yine o yol açmıştır.[1]
Doçentlik çalışması ise “Bölgesel Uygulamalı Coğrafya”ya bir örnek olarak “Kurak Bölgelerde Ziraat” konusundadır. Ulaşım, Coğrafi Metodoloji, İklimle ilgili istatistiksel çalışmalar, Planlama – Coğrafya ilişkisi, Merkezi iş alanları vb.' gibi birçok konudaki hemen hemen ilk yayınları kendisinin gerçekleştirmiş olması yanında, Türkiye'deki coğrafi çalışmalarda öteden beri ihmal edilen “kadınlar”ı inceleme konusu olarak ilk ele alanın da yine Prof. Dr. Erol Tümertekin’dir. Çağdaş coğrafi görüşle yaptığı çalışmalarının sayısı hem oldukça fazladır hem de çoğu kitabı güncellenerek tekrar tekrar basılmıştır. Bunun, Türkiye'deki coğrafya bilim dalının geçmişte fazla üretken olmamasından doğan boşluğu doldurma ihtiyacı ve çabasıyla da ilişkisi vardır. Örneğin 1968 yılında İ.Ü. Coğrafya Enstitüsü tarafından İngilizce ve Türkçe olarak yayınlanan “Türkiye’de İç Göçler” adlı kitabı, yalnız coğrafyada değil, Türkiye’deki sosyal bilimlerde bu konudaki kitap çapındaki ilk çalışmalardan biridir. “Türkiye Nüfus Haritası” ve Türkiye nüfusuyla, özellikle de iç göçler ve kademeli göçlerle ilgili birçok yayını bulunmaktadır. Tümertekin Türkiye'deki nüfus çalışmalarını coğrafi açıdan ilk başlatanlar arasında yer almaktadır.[1]
Mesleki Hayatı
Erol Tümertekin’in bilimsel araştırmalarında en dikkati çeken tarafı kendisini İstanbul’a adamış olmasıdır. National Geographic Society’nin başkanı G.Grosvenor’ın “şehirlerin anlatacak çok şeyi vardır. Her blok ayrı bir araştırma alanı, bir arazidir” sözüne tam olarak uygun düşen çabalarında İstanbul’u, araştırmaları için, kendisine “arazi” olarak seçmiştir. Nitekim, 1960’lardan beri kendisine araştırma alanı, coğrafyacı terimiyle “arazi” olarak seçtiği İstanbul ile ilgili çeşitli coğrafi konularda 4 ayrı kitap ve 23 makale yayınlamıştır. Çalışmalarının, Türkiye dışında, Japonya’dan Polonya’ya, ABD’den Rusya’ya kadar çok sayıda ülkede ve tekrarlanan sayıda “citation” yapıldığı Türkiye’deki belki de tek coğrafyacı olduğu söylenebilir. Bunda, yapılan yayınların önemli bir bölümünün İngilizce ve Fransızca gibi yaygın yabancı dillerde ve “toplumsal coğrafya”, başka bir deyişle “beşeri coğrafya” alanında olmasının, dolayısıyla da bu konuda uluslararası platformdaki açığı kapatmasının rolü olmuştur. Yabancı dillerdeki yayınlarından başka, yayınlarının bir bölümü de zaten yabancı ülkelerdeki dergi ve “Reader”larda çıkmıştır.[1]
Prof. Tümertekin ülkemiz coğrafyasına çok sayıda ders kitabı kazandırmıştır. Yalnızca İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümünde değil, aynı Üniversite’nin İktisat ve Siyasal Bilgiler Fakültelerinde de dersler vermiştir. İstanbul’da bulunan diğer üniversitelerden olan İstanbul Teknik Üniversitesi ve Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi’nde de uzun süreli dersler vermiştir. Prof. Erol Tümertekin birçok uluslararası araştırmada da yer almıştır: UNESCO’nun Kurak ve Yarı Kurak Bölgeler çalışması; Pennsylvania Üniversitesi’nin Ortadoğu’da Su konulu çalışması; ve Ford Foundation adına yapılan, Türkiye’de sosyal bilimlerin durumuyla ilgili bir çalışmanın sonucu, Türkçe ve İngilizce olarak da yayınlanmıştır. ABD’de Illinois’de yayınlanan Journal of Developing Areas adlı derginin Yayın Kurulu’nda 30 yıldan fazla görev yapmıştır. Uluslararası Coğrafya Birliği’nin (IGU) “Tatbiki Coğrafya”, “Tarımsal Tipoloji”, “Ekonomik Kalkınmanın Bölgesel Yönleri”, “Dünya Nüfus Haritası” gibi çeşitli komisyonlarında da görev almıştır. Ayrıca coğrafyaya yaptığı ve Fransız coğrafyasıyla olan yakın ilişkilerinden dolayı, 1821 yılında kurulan ve dünyanın en eski coğrafya derneği olan Fransız ‘’Société de Géographie’’ tarafından 1982 yılında onur üyeliğine seçilmiştir. Uzun yıllar İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde yönetim kurulu üyeliği, Coğrafya Enstitüsü Müdürlüğü ve bir süre Dekan yardımcılığı yapan Prof. Erol Tümertekin 11 yıl da Coğrafya Bölüm Başkanlığı yapmıştır.[1]
Eserlerinden Bazıları[1][2]
Kitaplar
- Ağır Demir Sanayii ve Türkiye’deki Durumu, İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Yayını, No.16, 1954.
- Kurak Bölgelerde Ziraat, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Yayını No.96, 1957.
- Türkiye Nüfusu - Population of Turkey (N.Tunçdilek ile), İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Yayını, No.25, 1959.
- Türkiye’de Şehirlerin Fonksiyonel Sınıflandırılması. A Functional Classification of Cities in Turkey, İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Yayını, No.43, 1965.
- Amerika Birleşik Devletleri Coğrafyası, İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Yayını, No.46, 1967.
- Beşeri Coğrafya: İnsan, Kültür, Mekân (Prof.Dr.Nazmiye Özgüç ile birlikte),
genişletilmiş 6. baskı, Çantay Kitabevi, İstanbul 1998.
- Ekonomik Coğrafya. Küreselleşme ve Kalkınma (Prof.Dr.Nazmiye Özgüç ile
birlikte), gözden geçirilmiş 8. baskı, Çantay Kitabevi, İstanbul 2005.
Makaleler
- “Türkiye’de filoksera” (Phylloxera in Turkey), İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, No.1:67-86, 1951.
- “Tuz Gölü bölgesinde coğrafî müşahadeler” (A.Ardel ile), İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, No.5-6:169-178, 1953-1954.
- “Türkiye’nin 1954 buğday istihsali hakkında bir araştırma”, Türk Coğrafya Dergisi, No.13-14:173-178, 1955.
- “Sanayinin kuruluş yeri”, İkinci İskan ve Şehircilik Haftası Konferansları, Siyasal Bilgiler Fakültesi Yay., No.79-61:33-48, 1958.
- “Türkiye’de yağışlı günler” (H.Cöntürk ile), İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, No.10:129-137, 1959.
- “Sanayi bölgelerinin tesbiti meselesi”, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, Sayı 1-4, 1959.
- “Bölge planlamasında coğrafyacının rolü”, İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, No.11:51-55, 1960.
- “İzmir’de sanayi faaliyetlerinin bünyesi ve dağılışı”, Türk Coğrafya Dergisi, No.21-45-62, 1961.
- “İstanbul’da sanayi faaliyetlerinin bünyesi ve Türkiye sanayiindeki yeri”, İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, Sayı 10:105-125, 1961.
- “Pazarlama coğrafyası”, İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, No.12:117-124, 1961.
- “1960’da Türkiye nüfusu” (N.Tunçdilek ile), İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, No.12:78-89, 1961.
- “Bölge düzenleme ve gelişme problemlerinin incelenmesinde coğrafyacının yeri” (J.Tricart’dan çeviri), İstanbul Üniversitesi Sosyal Antropoloji ve Etnoloji Dergisi No.2:79-94, 1975.
- “Türkiye’de iç göçler üzerine”, İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, No.22:29-42, 1977.
- “Türkiye’de iç göçlerde yeni eğilimler”, İTÜ Mimarlık Fakültesi Şehircilik Enstitüsü Dergisi No.14:18-33, 1977.
- “Türkiye coğrafyasında Ord.Prof.Ali Tanoğlu’nun yeri”, İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, No.23:97-110, 1980.
- “Beşeri coğrafya”, Cumhuriyet Döneminde Türkiye’de Bilim “Sosyal Bilimler-II”, s.187-215, Türkiye Bilimler Akademisi, Ankara, 1997.