Ezio Pinza

Ezio Fortunato Pinza (d. 18 Mayıs 1892, Roma, İtalya - ö. 9 Mayıs 1957, Stamford, Connecticut, ABD), bas sesli opera sanatçısı ve oyuncu.

Yaşamı

İnşaat mühendisliği eğitimi gördükten sonra babasının ısrarıyla şan çalışmalarına yöneldi. On sekiz yaşındayken Cremona'da Bellini'nin Norma operasında Oroveso'yu söyledi. Bologna Konservatuvarı'ndaki şan öğrenimine, I. Dünya Savaşı sırasındaki askerlik hizmeti nedeniyle ara verdi. Roma'da izleyici karşısına ilk kez 1920'de, Richard Wagner'in Tristan und Isolde'sindeki Kral Mark rolüyle çıktı. Daha sonra üç yıl La Scala'daki birçok operada yer aldı. Burada 1924'te Arrigo Boito'nun Nerone operasının ilk sahnelenişinde Tigellino'yu söyledi. 1926'da New York kentindeki Metropolitan Operası'nda Gaspare Spontini'nin La Vestale'sinde (Vesta Rahibesi) Başrahip'i (Pontifex Maximus) söyledi. Ardından 22 yıl Metropolitan'ın baş bası oldu. Yakışıklılığı ve gür sesiyle izleyenlerin hayranlığını kazandı ve Boris Godunov, Figaro ve Don Giovanni gibi değişik rolleri canlandırdı.

1949'da, opera alanındaki ününün doruğundayken Metropolitan Operası'ndan ayrılarak Rodgers ile Hammerstein'ın South Pacific (Pasifik Şarkısı) adlı Broadway müzikalinde başrolü üstlendi. Bu roldeki başarısının ardından çalışmalarını müzikal, sinema, radyo ve televizyon alanında sürdürdü. Bu arada, yaptığı plaklar geniş ilgi topladı. Ölümünden sonra bir otobiyografisi yayımlandı.[1]

Kaynakça

Dış Bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 12/31/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.