Faust (Gounod)

Faust

Faust ve Marguerite Ressam: Ary Scheffer (1795-1858)
Müzik: Charles Gounoud
Libretto: Antonio Piazza ve Temistocle Solera
Galası: 19 Mart 1859
İlk gösterim yeri: Theatre Lyrique, Paris, Fransa
Oyuncular: * Faust - Filozof ve metafizikci - tenör
  • Mephistopheles - Lider seytan - bas bariton
  • Margeurita - Bir genc kiz - soprano
  • Valentin - Asker; Margeurita'nin kardeşi - bariton
  • Wagner - Valentin'in arkadaşı -bas
  • Siebel - Bir genc; Marguerite'ye aşık - mezzo-soprano or soprano (Erkek rolnde kadin)
  • Marthe Schwertlein - Marguerite'nin velisi - kontralto
  • colspan="3"

Faust Fransız opera bestecisi Charles Gounod tarafından bestelenmiş 5 perdelik bir "Grand opera" türünde opera eseridir. Eserin librettosu Fransızca olarak "Jules Barbier" ve "Michel Carre" tarafından Care'nin "Faust et Marguerite" adlı tiyatro oyunundan ve bu oyun ise gayet serbest olarak tanınmış Alman yazar Johann Wolfgang von Goethe'nin Faust: I. Kısım'indan uyarlanmıştır. Bu opera eserinin prömiyeri Paris'da Boulevard du Temple üzerinde bulunan "Théâtre Lyrique " tiyatrosunda 19 Mart 1859'da sahnelenmiştir.

Sahnelenme

Gounod'un Faust operasının 1925 tarihli libretto baskısı
Şarkıcı Caroline Miolan-Carvalho Marguerite rolünde (1860)

Faustu hazırlandıktan sonra Gounod eserini Paris Operası'na sunmuştu. Fakat Paris opera-evi bu eseri Paris Opera'sında sahnelenmesi için yeter derecede şaşaalı bulmadığı için refüze etmişti. Diğer taraftan aynı eser "Teatr Lirique"'e sunulduğu zaman bu eser sahnelenmek üzere kabul edildi. Ama baş rolü oynaması planlanmış olan Adolphe Denerry'nin "Porte St Martin Tiyatrosu"'nda diğer bir rol oynamakta olduğu için bu temsiller sona ermesine kadar Faust operası prömiyeri yapılamadı ve opera eserinin ilk temsili bir yıl kadar gecikti. Ayrıca bu tiyatronun menejerinin başrolü oynayacak Adolphe Dennery'ye bazı tavizler vermesi gerekti ve buna uyularak eserde bazı değişiklikler yapıldı. Diger değişiklikler ise tiyatro menejerinin karısı olan soprano Marie Caroline Miolan-Carvalho'ya başrol verilmesini sağlamak için yapıldı. Ayrıca tiyatro menejeri hazırlanmış olan birkaç parçaların içerikden çıkarılmasını istedi ve bu da yapıldı.

Faust operasının ilk temsilleri seyirciler tarafından iyi karşılanmadı. Bu eserin telif hakkını 10 bin Frank'a satın almış olan girişimci Antoine Choudens yatırımından değer almak için bu operanın bir Avrupa turnesine çıkıp Almanya, Belçika, İtalya ve İngiltere'de sahnelenmesini sağladı ve bu turnede başrolde yine soprano Marie Miolan-Carvalho bulunmaktaydı. Bu telif hakkı sahibi, orijinal metinde sadece konuşma dialogu ile temsil edilen kısımları değiştirilip onların yerine resitatifler koydurttu.

1863'da bu opera eseri yeniden Paris'de sahnelenmeye koyuldu. Ama bu sefer seyirci tarafindan gayet popüler olarak karşılandı. Bu eser 1869'da Paris Operasında yapımlanmaya alındı. Ama bu yapımlanmada o kurumun "grand-opera" geleneklerine bağlı olarak eserin içine kısaca bir bale de ihtiva edildi. Paris Operası seyircisi tarafından sevildiği için Avrupa'nın diğer operaevlerinde yapımlanmak uzere birçok değişik dile çevrildi. Son bilgilere göre bu eserin yapımlanması için 25 değişik dile çevirildiği kayıt edilmiştir.

Faust'un kritik şöhreti ve özellikle Faust operasının sahnelenme popülerliği 1950'den sonra nisbeten azalmaya başladı. Operaevleri tüm eserin yapımı için büyük bir koro; çok çeşit şekilli mizansen setler ve gayet çok ve zengin kostüm gerektiğini bilmekte idiler. Özellikle V. Perde'ye Paris Operasi isteğine uyularak ekden bir bale de konulması ile bu operanın yapım maliyetinin gayet yüksek olacağı açıktı. "Operabase websitesi" dünya opera-evleri verileri istatistiklerine göre en çok temsil edilen opere eserleri arasında 35'ı sırayı almaktadır.[1]

Roller

Rol Ses tipi Prömiyerde Roller, 19 Mart 1859
(Orkestra şefi: Adolphe Deloffre )
Faust - Filozof ve metafizikci tenör Joseph-Théodore-Désiré Barbot
Mephistopheles - Lider şeytan bas bariton Émile Balanqué
Margeurita - Bir genç kiz soprano Marie Caroline Miolan-Carvalho
Valentin - Asker; Margeurita'nin kardeşi bariton Osmond Raynal
Wagner - Valentin'in arkadaşı bas M.Cibot
Siebel - Bir genç; Marguerite'ye aşık mezzo-soprano or soprano
(erkek rolünde kadın)		 Amélie Faivre
Marthe Schwertlein - Marguerite'nin velisi kontralto Duclos
Genç kızlar, işçiler, öğrenciler, askerler, kilise korosu, ...

Konu özeti [2]

Mekan: Almanya  :Zaman: 16. yüzyıl

Prolog

Eser kısa bir giriş orkestra uvertüru ile açılır ve bu parçada eserin ana karaketeri olan Faust'u sanki parçalayan birbirine gayet tezatlı büyük amaçları, yani metafiziksel baş dönmesi ve bilgiye susamışlık ve insancıl itici güç, uygun bir şekilde ifade edilmeye çalışilmaktadır.

I. Perde

Faust'un çalışma kabinesi

Mefistofeles'ın Faust'a Marguirete'nin görüntüsünü göstermesi. 1864 Covent Garden Operaevi yapımından resim ve gravür

Yaşlanmakta olan bir alim olan Faust yaptığı çalışmaların hiçbir sonuç vermediğine karar verir. Bu çalışmaları ona hayatın ve aşkın zevklerlni tatmasını önlemiştir. (Arya: Rien! En vain j'interroge). İki kere bir kadeh zehirle kendini öldürmek için girişim yapar fakat iki kez de bir şarkı söyleyen koro duyup intihardan vazgeçer. Bilime ve inanca küfür eder ve yeraltından kendine bir kılavuz gönderilmesi için yalvarır. Birden Mefistofeles ortaya çıkar (İkili:Me voici) Ona bir iplik iğme tezgahı önünde iplik yapmakta olan Marguerite'nin görüntüsünü Faust'a gösterir. Böylece Mefistofeles Faust'u gerçek dünyada kendi hizmetlerinden yararlanmaya ikna eder. Ama buna karşılık Faust bir kontrat imzalayarek kendi ruhunun cehennemde Mefistofeles'ın yardımcısı olmasını kabul eder. Faust'un elinde bulunan zehir dolu kadeh birden gençlik iksirine dönüşür ve yaşlı doktor bu aşk iksirini içince yakışıklı bir genç adama dönüşür. Gençleşmiş Faust ve Mefistofeles gerçek dünyaya giderler.

II. Perde

Şehir kapısında

Bir öğrenciler, askerler ve köylüler korosu bir içki içmeyi öven şarkı söylemektedirler (Koro: Vin ou Bière). Asker olan Valentin yanında yine asker olan arkadaşı Wagner ile savaşa gitmektedir. Valentin kardeşi Marguerite'yi daha genç bir arkadaşı olan Siebel'in korumasına bırakmaktadır. (Arya: O sainte médaille ... Avant de quitter ces lieux). Mefistafoles gelir; oradaki herkese bedava şarap dağıttırır ve "Altın Dana" konulu saygısız ama heyecan uyarıcı bir şarkıyı (Arya: Le veau d'or) söylemeye başlar. Mefistofoles Marguerite'e hakaret etmeye başlar. Valentin buna kızıp kılıcını çekip kaldırıp Mefistofeles'e indirmeye dener ama kılıcı havada paramparça olur. Valentin ve arkdaşları Mefistofeles'ın karanlık yeraltından geldiğini anlamışlardır. Bunun için kılıçlarının istavroz şekline olan kabzalarını ona gösterek kendilerini bu karanlık yeraltı güçünden savunmaya çalışırlar. (koro: De l'enfer) Mefistofeles kendine katılan Faust ve ondan korkan köylüler ile bir vals söylemeye başlarlar. (Vals:Ainsi que la brise légère) Marguerite kendini gösterir. Faust onu güzelliği için övmeye başlar. Fakat Faust onun koluna girmeyi teklif edince Marguerite utangaç olduğu için bunu rededer.

İİİ. Perde

Marguerite'in bahçesi

Orijinal yapımda III. Perde'de Marguerite'in bahçesi, mizansen deirektörleri Charles-Antoine Cambon ve Joseph Thierry

Genç Siebel de Marguerite'ye aşıktır ve onun için onun kapısı önüne` bir gül buketi bırakır (arya:Faites-lui mes aveux). Faust Mefistofeles'ı Margueririte'ye layık olacak bir hediye arayıp getirmesi için yanından gönderir. Faust Marguerite'i bir saf doğa çocuğu olarak idealize eden bir "cavatına" söylemeye başlar. (Cavatina: 'Salut, demeure chaste et püre) Mefistofeles elinde Marguerite'ye bir hediye olarak gayet zarif bir süslü el aynası ve içinde çok değerli mücevheratla dolu kutusu ile gelir. Bunları Merguerite'nin ev kapısının eşiğine; Siegel'in getirdiği gül buketnin yanına bırakır.

Marguerite sahneye girer. Aklında hep şehrin kale kapısında Faust ile karşılaşması bulunmaktadır. Kral Thule ('Der König in Thule') hakkında bir melankolik balad şarkısı söylemeye başlar. (Arya:İl était un roi de Thulé). Marguerite'nin komşusu Marthe kapı önündeki mücevherleri görür ve bunların onu çok beğenen bir kişi tarafından verilmiş olduğunu belirtir. Marguerita mücheveratı takınır ve bunlarin kendi güzllliğini katlarca arttırdığı kabul eder. Bu sırada "Mücevher Şarkısı (Bijou Aryası)" adı ile bilinen çok tanınmış arya söyler (arya:Ah! je ris de me voir si belle en ce miroir). Mefistofeles'le ve Faust bahçede bulunan kadınların yanlarına gelirler ve onlarla flört etmeye başlarlar. Margueririte, Faust'un kendisine bir öpücük vermesine izin verir (arya:Laisse-moi, laisse-moi contempler ton visage); ama hemen sonra ona yanından uzaklaşmasını ister. Faust gidince Marguerite penceresinden bakarak onun hemen çabuk geri dönmesini beklediğini bir şarkı ile söyler. Faust bunu duyunca geri döner ve Mefistofeles'ın gayet keskin gözleri ve sırıtırcasına gülmesi ile anlaşılır ki Faust Marguerite'yi baştan çıkartmayı başaracaktır.

IV. Perde

Marguerite'in bahçesi/ Evinin önünde bir halka açık meydanı/ Bir katedral

Orijinal yapımda IV. Perde'de Marguerite'in dua ettiği katedral, Gravür: Charles-Antoine Cambon
Feodor Chaliapin Mefistofeles rolünde, 1915

[Not: IV. Perde ve V. Perde'de sahneler değişik yapımlarda değişik olarak sıralanabilmektedir. Hangi sıralamanin kullanılacağı, yapımcının bu operanın gerçek süresinin ortalama süre olan 3 saatten daha uzun veya daha kısa sürmesini istemesine bağlıdır..][3]

Faust tarafından kandırılan Marguerite ondan gebe kalmış; bir çocuk doğurmuş ve Faust onu bıraktığı için nikahsız bir anne olarak cemiyetten dışarı atılmıştır. Tekerlekli iplik iğme makinası başında yalnızlığını ifade eden bir arya söyler: (Arya:İl ne revient pas). Fakat Siebel onu unutmamiştir ve onu tek başına bırakmak istememetedir.

Sahne Marguerite'nin evinin önünde bulunan halka açık meydana kayar. Valentin'in askeri birliği savaştan dönmektedir ve birlik askeri marş söylerek askeri düzenle meydana gelir.(Askeri marş:Deposons les armes) ve "Askerler Korusu" olarak tanınmış koro sarkısı: (koro: Gloire immortelle de nos aïeux)

Siebel Valentin'e kızkardeşi olan Marguirite'yi affetmesini söyler. Valentin koşarak Marguerite'nin yaşadığı kulübe gibi küçük eve gider. O kızkardeşiyle içeride iken Faust ve Mefistofeles kulübenin önüne gelirler. Evde sadece Marguirete bulunduğunu sanan Mefistofoles evin penceresi altına giderek alaycı bir tonla alaycı içerikli bir seranad şöyleymeye başlar. (Serenad:Vous qui faites l'endormie) Valentin evden çıkarak ve kızkardeşini kandırıp gebe yapıp bırakan Faust'a kılıcını çekip saldırır. Üç erkek kılıçları ile çatışmaya tutulurlar. Mefistofeles kılıcı ile Valetin'in kılıcını durdurur. Bu sırada savunmasız kalan Valentin'e Faust kılıçını saplar ve onu ölümcül yaralar. Son nefesini vermekte iken Valentin ölümüne kabahatin Marguerite'de de olduğunu etrafında toplanmış olan şehir halkının açıkça duyacağı şekilde belirtir ve ona bedddua ederek Marguerite'in ebediyen cehennem ateşinde yanmasını istediğini söyler (Arya:Ecoute-moi bien Marguerite)

Marguerite dua etmek için şehrin katedraline gider. Fakat orada dua etmeye başlamadan önce Mefistofoles ve sonra da şeytanlarının korosu tarafından dua etmesi önlenmeye çalışılır. Ama duasını bitirmeye başarır. Ama Mefistofeles tarafından tekrar lanetllenince yere düşüp bayılır.

V. Perde:

Mefistofeles ve Faust'un etrafı büyücüler tarafından sarılmıştır. (Koro: Un, deux et trois). Faust eski kraliçelerin ve zenginleri ayartan fahişelerin dolu olduğu bir mağaraya nakledilirler. Mefistofeles Faust'ta tarihte en iyi bilinen en güzel kadınlar tarafından sevileceği yeminini vermiştir ve bunu gerçekleştirmektedir. Faust ile bu mağaradaki kadinlar birbirleriyle sevişmeye başlarlar ve bu sefahat dolu eğlence sabaha kadar devam eder. Bu safahat eğlencesi yapılan bir bale gösterisi ile temsil edilir.

Şafak vakti yaklaşınca Faust Marguerite'nin hayalini görür ve onun yanına gitmeyi çok arzuılar. Mefistofeles Faust'a yardım eder ve ikisi şehir hapishanesine giderler. Marguerite bu hapishanede çocuğunu öldürmesi suçuna sanıklık ile tutuklu oarak kalmaktadır. Faust ve Marguerite bir aşk ikili şarkısı söylerler (İkili:Oui, c'est toi que j'aime). Mefistofeles Marguirete'nin sonucunun aslıp idam edilmek olacağını açıklar ve onu idamdan kurtarabilecek tek bir ölümlü el bulunduğunu bildiir. Faust Marguerite'yi idamdan kurtarmaya gönüllü olarak razıdır. Fakat Marguerite onun bu kurtarma tekfini rededer ve kaderini Tanrıya ve onun meleklerine bağlamaya tercih ettiğini belirtir. (Arya: Anges purs, anges radieux). Bu sarki sonunda Faust ellerine bakinca ellerinin kana bulanmış olduğunu görür. Marguerite'yi yanından iter ve kendisi de yer düşüp hiç hareketsiz yere yığılır. Yukarılardan "Sauve! (kurtuldu)" diye bağıran bir ses duyulur. Mefistofeles gayet kızgınlıkla küfürler etmeye başlar. Katedral çanları gayet sesli olarak çalmaya başlarlar ve melekler korosu kilise "mass ayinı" şarkısı soylemeye başlarlar. (Koro:Christ est ressuscité! (İsa dirildi!) Hapishanenin duvarları yıkılıp kaybolur ve Marguerite'nin ruhu gökyüzü cennetine çıkar. Faust gayet büyük umutsuzluk içinde bütün bu olanları gözleri ile takip eder ve dizleri üzerine çökerek dua etmaye başlar. Mefistofeles ıse Jebrail meleğin parlayan kılıcı ile yeraltına geri döndürülür.

Seçilmiş müziksel parçalar

II. Perde

III. Perde

IV. Perde

V. Perde

Seçilmiş ses ve görüntü kayıtları

Medya

Gounod'un Faust operasından seçilmiş parçalar:

    O merveille! ... A moi les plaisirs
    Bu I. Perde Finalidir. Ses kaydı: 1929. Mefistofoles (Marcel Journet),
    Faust: Enrico Caruso)'a Marguerite'nin bir görüntüsünü gösterir ve
    Şeytan ile bir kontrat imzalar ve onunla birlikte gerçek dünyaya inerler.
    Le veau d'or
    II. Perde Mefistofeles Şarkıcı: Fyodor Şalyapin
    Ah je ris de me voir si belle
    III. Perde Marguerite: "Bijoux aryası". Şarkıcı: Nellie Melba. Ses kaydı: 1910

  • Dinlemekte problem mi yaşıyorsunuz? Medya yardımı sayfasına göz atın.

Kaynakça

  1. ↑ "Opera Statistics". Operabase. 5 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150905080732/http://operabase.com/top.cgi?lang=en. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2011.
  2. ↑ Bu ozetin kaynağı Huebner, Steven (1992). "Faust (ii)" Sadie, Stanley, (ed.) (1992). The New Grove Dictionary of Opera (4 cilt). Londra: Macmillan. ISBN 978-1-56159-228-9. Cilt 2, say:. 131–135.
  3. ↑ Bu yazıda verilen sahneler sıralaması Théâtre Lyrique'deki orijinal prömiyer temsilde sahnelenme sıralamasıni takip etmektedir.(Walsh 1981, say. 100)

Dış kaynaklar

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 3/10/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.