Fernando Arrabal
Fernando Arrabal (d. 11 Ağustos 1932, Melilla, İspanyol Fası), İspanyol oyun yazarı, romancı ve sinemacı. Uyumsuzluk tiyatrosuna yakın bir çizgideki tiyatro ve edebiyat yapıtlarında şiddet, vahşet ve pronografi öğelerine dayalı bir dünya yaratmıştır.
Önceleri bir kağıt fabrikasında çalıştı. Madrid Üniversitesi'nde hukuk eğitimi gördükten sonra 1950'lerin başında yazarlığa başladı. 1955'te tiyatro eğitimi için gittiği Paris'e yerleşti. Oyunlarını topladığı ilk kitabı 1958'de yayımlandı. Savaşın korkunçluğunu, savaş karşıtı bir yergi olan Pique-nique en campagne (Cephede Piknik) adlı oyununun 1959'da sahnelenmesiyle Fransız öncü (avant-garde) çevrenin dikkatini çekti. Bu ilk döneminin belki de en önemli yapıtı, İsa'nın başından geçenlerin parodisi olan Le Cimitière des voitures (1958; Otomobil Mezarlığı) adlı oyunudur. Arrabal'ın fahişeler, katiller ve işkencecilerden oluşan karakterleri masum olmamakla birlikte genellikle çocuksudur.
1960'ların ortasından başlayarak Arrabal artan ölçüde biçime ağırlık verdi; ayin niteliğinde oyunlar yazmaya başladı ve giderek "panik tiyatrosu" adını verdiği anlayışı geliştirdi. Bu oldukça üretken döneminin oyunları arasında, iki karakterin birbirlerinin kişiliklerine büründüğü L'Architecte et l'empereur d'Assyrie (1967; Mimar ile Asur İmparatoru) ile Et ils passèrent des menottes aux fleurs (1969; Ve Çiçeklere Kelepçe Vurdular) adlı oyunları önemlidir. Arrabal, önceki oyunlarına göre daha açık bir siyasal içerik taşıyan ikinci oyundaki baskıdan kurtuluş temasını, 1967'de İspanya'ya yaptığı bir seyahat sırasında hapsedilmesinden esinlenerek işlemiştir.
Arrabal, Baal Babylone (1959; Babil'in Cezası, 1977) adlı ilk romanında faşist İspanya'da geçen kabus dolu çocukluk günlerini anlatıyordu. Bu yapıtını 1970'te Viva la muerte (Yaşasın Ölüm!) adıyla senaryolaştırdı ve Tunus'ta çekilen filmi yönetti. Son derece üretken bir yazar olan Arrabal, 12 ciltte topladığı oyunlarının dışında, roman, senaryo, şiir, siyasal ve çeşitli başka konularda yazılar, ayrıca satranç üzerine de iki kitap yazmıştır. 1983'te La torre herida por el Rayo (Bir Yıldırım Tarafından Yaralanan Kule) adlı yapıtı daha yayımlanmadan, İspanya'nın en saygın ödülü olan Premio Nadal Ödülü'nü aldı.