Franz Xaver von Baader
Franz Xaver von Baader (d. 27 Mart 1765, Münih - ö. 23 Mayıs 1841, Münih), kilise görevlisi olmadığı halde mistik görüşleriyle etkili olan Katolik ilahiyatçı ve ekumenist. Ekumenik ve siyasal birlik yönündeki çabaları, Rusya, Avusturya, Prusya ve Fransa arasında, 1815'te Kutsal İttifak olarak bilinen güvenlik antlaşmasının oluşturulmasına katkıda bulundu. Napoléon Savaşları'nın ardından kurulan Kutsal ittifak, Hıristiyan ülkeler arasında, büyük çapta anlaşmazlıkların önlenmesine yönelik dünya ölçeğinde bir birlik yaratmayı amaçlıyordu. İttifakın sonuçta dağılmış olmasına karşın Baader, modern ekümenik hareketin kurucularından biri sayılır.
1820'de, maden mühendisi olarak sürdürdüğü bol kazançlı işini bırakarak siyaset ve din üzerinde çalışmaya başladı. 1826'da, yeni kurulan Münih Üniversitesi'nde felsefe ve ilahiyat profesörü oldu. Burada, "Münih Çevresi"ni oluşturan öteki Katoliklerle birlikte Eos (Yunancada "Şafak") dergisini yayımladı. Seçkin bir öğretim üyesi olmasına karşın, din eğitimini yalnızca kilise görevlileriyle sınırlandıran bir kararnameye dayanılarak, 1838'den sonra bu konularda ders verme yetkisi elinden alındı.
Baader'in genellikle çapraşık özdeyişler ve simgelerle dile getirdiği mistik felsefesi, usun alanı ile kilisenin ve vahyin söz sahibi olduğu alanları bağdaştırmaya çalışır. Ekonomik ve siyasal görüşleriyle tutucu olan Baader, papalığın kilise yönetiminden vazgeçilmez öğelerden biri olduğu görüşünü yadsımakla birlikte, ideal devleti, evrensel kilisenin yönettiği bir toplum olarak görür.
Baader'in yapıtlarını toplayan Sämtliche Werke (1851-60; Bütün Yapıtlar) 16 cilt halinde yayımlanmıştır.[1]