Jak İhmalyan

Jak İhmalyan Türkiye Ermenilerinden ressam.

Jak İhmalyan (Rusça Жак Ихмальян) (30 Temmuz 1922 - 1 Nisan 1978)İstanbul'da doğdu. Babası Konyalı, anası Kayserili idi. Her yaşta resim yapardı. Resmin çok ciddi bir şey olduğunu ilk kez Abidin Dino'dan öğrendi. Dino ile ilk resim ilişkisi 1936'da başladı. 1942'de İDGSA Resim Bölümü Bedri Rahmi atölyesinde okudu. Akademi'de birinci sınıfı sınavla atladı. 1939'de TKP'ye girdi. 1944'te yeraltı faaliyetlerinden dolayı tevkif edildi. Tutukluluğu yaklaşık üç yıl sürdü. 1949'da pasaport almadan Suriye yoluyla Beyrut'a gidip yerleşti. Orada bazı okullarda resim öğretmenliği yaptı. Bir ara, Beyrut Havaalanı için, Fransız ressamı Simon Baltax ile birlikte, Halkların Dostluğu konulu bir pano yaptı.

1956'da Polonya'ya geçerek Varşova Radyo Komitesinde sonra çizgi filmler stüdyosunda çalıştı. Nâzım Hikmet'in Güneşi içenlerin Türküsü adlı kitabının Leh dilindeki çevirisini resimledi. Jak, Moskova güdümlü Türkiye Komünist Partisi'nin unsurlarından olması hasebiyle partidaşı Şair Nazım Hikmet'in yakın dostları arasındaydı.

1959'da Çin'e giderek ailece Pekin'e yerleşti. Daha çok Türkiye'ye yönelik yayın yapan Radyoda çalıştı ve bir yandan da ülkenin geleneksel ve çağdaş resmini inceledi.

1961'de Sovyetler Birliği'ne geçti. 1963'te Moskova Devlet Üniversitesi Doğu Dilleri Enstitüsü Türkoloji bölümünde öğretim üyeliğine atandı. Türkçe öğretmenliğinin yanında, aynı zaman resimle de uğraştı. Arbat bölgesinde Taniyevih Sokağında atölyesi vardı. 1968-1978 arasında çeşitli sergiler düzenledi. 1974'te Sovyet Ressamlar Birliği'nde üye oldu. l Nisan 1978'de Moskova'da öldü, Erivanda yakıldı.

Ölümünden sonra çeşitli ülkelerde sergiler açıldı. Ölümünün 15. yılında 1993'te İstanbul'da (Galeri MD) bir anma sergisi yapıldı.13 resmini içeren bir kitap, galeri tarafından yayımlandı.

Jak İhmalyanın resimleri Türkiye’de pek çok özel koleksiyonda yer almaktadır. Bazı yapıtları müzelere girdi.

Solo Sergiler[1][2]

2013 Şişmanoğlu Megaro, İstanbul

1993 Galeri MD, İstanbul

1991 Galeri Marie-Therese Cochin, Paris

1985 Galeri İstasyon Sanat Evi, İstanbul

1982 Eçmiyadzin Katedrali Müzesi, Vagharshapat

1980 Ankara

1980 Bakü, Tiflis, Erivan

1979 Moskova

1979 Ankara

1978 Tartu

1973 Astronomi Shternberg Enstitüsü, Moskova

1972 Asya ve Afrika Kültür Evi Enstitüsü, Moskova

1971 Vilnius

1968 Yaratıcı İşçiler Merkezi, Moskova

Dış bağlantılar

Kaynaklar

  1. ↑ Saris, Mayda (2013). Sürgünde Bir Ressam. İstanbul: Birzamanlar Yayıncılık. s. 91. ISBN 9789756158296.
  2. ↑ Korzhavin, Naum (1991). Jacques Ihmalyan Peintures. Paris. s. 29.
This article is issued from Vikipedi - version of the 12/30/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.