Köprüden Görünüş

Köprüden Görünüş
Yazar Arthur Miller
Karakterler Eddie, Beatrice, Catherine, Rodolph, Alfieri, Rodolpho, Marco, Tony, memur
İlk gösterim 29 Eylül 1955
İlk gösterildiği yer Eugene O’Neill Theatre , New York
Orijinal dil İngilizce
Tür Dram
Zaman ve mekân 1950'ler New York/Brooklyn, Red Hook semti, Eddie'nin evi ve çevresi.

Köprüden Görünüş, ABD'li oyun yazarı Arthur Miller’ın, orjinal adı “A View from the Bridge” olan iki perdelik tiyatro oyunu.

Oyun, İkinci Dünya Savaşı sonrasındaki Amerika’daki göçmenlerin 1950’lerdeki yaşamından bir kesit aktarmaktadır. Brooklyn’de İtalyan kökenli Amerikalıların çoğunlukta olduğu Red Hook semti, Brooklyn Köprüsü'nün altında, New York şehrinin rıhtımında yer alır. Bu mahalle halkı, geçimini rıhtımda çalışarak sürdürür[1]

Köprünün üstünden geçenler orada yaşayanların dramını ne kadar biliyorsa, onların görüp bildikleri Amerika da aşağıdan köprüye bakış noktasında tükenmektedir. Zar zor bulunmuş işlerinden kovulma korkusuyla sinmiş insanlar, peşine takılıp geldikleri Amerikan rüyasının kâbusunu yaşamaktadır.

Çağın en önemli toplumsal, siyasi ve ahlaki sorunlarına eğilen Miller, "ideal birey" kavramını, yaşadığı dönemi, aileyi ve toplumu da içine katarak onun dönüşümlerini çok katmanlı bir şekilde ele almaktadır. Oyunun merkezinde, ülkelerinde fakirlik ve açlıkla mücadele yolları tükendiğinde ailelerini dahi geride bırakarak, İtalya’dan Amerika’ya göç eden bir grup insan bulunur.[2] Oyunda bir de anlatıcı vardır. Miller bu öyküyü, liman işçisiyle birlikte çalışan bir avukat arkadaşından dinlediği gerçek bir hikâye olduğunu söyler. Bu sebeple oyundaki 'Alfieri' isimli anlatıcı karakter bu avukatı temsil etmektedir.[3]. Oyun, idealist bir birey olan Eddie’nin hikâyesini konu ederken, bu karakter üzerinden toplumsal bir hesaplaşmaya gider, ahlak, siyaset, aile kavramları ele alınır. Onu insan yapan tüm duyguları da gözler önüne serer.[4]

Konusu

Eddie, karısı Beatrice ve yetim yeğeni genç Catherine ile birlikte yaşamaktadır. Eddie limanda işçidir. Karısı Beatrice’le arasında soğuk rüzgarlar estiren, yeğenine baskı uygulayan, onurlu duruşunu muhafaza etmeye çalışan bir karakterdir. Beatrice ise bazı hatalarını görmezden gelmeye ve çözüm üretmeye çalışarak evliliğini ısrarla yürütmeye çalışır. Her gün Eddie’nin düzeleceği umuduyla yaşar. Catherine hayatta ayaklarının üzerinde durma, hayatını özgürce yaşama isteğiyle dolu bir genç kızdır. İş hayatına atılmak istediğinde Eddie onun çalışma isteğine karşı çıkar, hayatını kontrol altında tutmaya çalışır. Bu davranışında tutuculuğunun da etkisi olsa da, esasen geri planda Eddie’nin kendisine bile itiraf etmediği Catherine’a karşı tutkulu, takıntılı bir aşk yatmaktadır.[5] Beatrice de zaman zaman bu durumdan şüphe etse de, kabullenmek istemez.

Yaşamları büyük bir barış ve huzur içinde geçmese de, bir şekilde idare edip giderler. Ta ki, Beatrice’nin iki kuzeni Marco ve Rodolpho fırsat ve kısmet aramak için İtalya'dan Amerika’ya kaçak göçmen olarak gelene kadar.[6] Marco evli, çocuk sahibidir. Rodolpho ise bekâr, yakışıklı, tuttuğunu kopartan bir gençtir. Eddie, Catherine ve Rodolpho’nun yakınlaşmasını fark eder ve şiddetle engellemeye çalışır. Aralarındaki sürtüşmenin büyümesiyle birlikte işler karışır.

Sahnelenme bilgisi

Oyun ilk olarak, 29 Eylül 1955’te, şimdiki adı Eugene O’Neill Theatre olan, Coronet Theatre’da New York’ta sahnelenmiştir. İlk önce tek perdelik bir oyun olarak yazılmış, daha sonra Miller, oyunu düzenleyerek iki perdelik bir oyun haline getirmiştir. Bu versiyonuyla ise ilk olarak Peter Brook yönetiminde 11 Ekim 1956’da Londra’daki Harold Pinter Theatre’da sahnelenmiştir.

Çeşitli ülkelerce oyunun film versiyonları, TV yapımları, opera ve radyo yayını uyarlamaları da gerçekleştirilmiştir. Türkiye’de ise Gül Yuyucu Yıldırım çevirisiyle Hira Tekindor rejisiyle 2015-2016 sezonunda, ilk olarak 1 Ekim 2015'te Oyun Atölyesi’nce sahnelenmeye başlanmıştır.[7][8]

Oyun Atölyesi sahnelemesi

Oyuncular

Teknik kadro

Kaynakça

  1. ↑ milliyet.com.tr, Seçkin Selvi
  2. ↑ agos.com, Göç, aşk ve trajik son
  3. ↑ Christopher Bigsby, The Cambridge Companion to Arthur Miller, s. 104–108, Cambridge University Baskısı, 2010 ISBN 0-521-74538-1.
  4. ↑ tiyatroonline.com, ihsan Ata köşe yazısı
  5. ↑ tiyatroonline.com, Yaşam Kaya köşe yazısı
  6. ↑ hurriyet.com.tr, İtalya’dan kaçış
  7. ↑ Oyun Atölyesi sayfası
  8. ↑ radikal.com.tr, Oyun Atölyesi sezonu Arthur Miller ile açıyor

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 11/29/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.