Kazablanka Konferansı
Casablanca Konferansı veya Kazablanka Konferansı İkinci Dünya Savaşı sırasında ABD başkanı Franklin D. Roosevelt, Birleşik Krallık başbakanı Winston Churchill ve Combined Chiefs of Staff (CCS) arasında gerçekleşen gizli Hitler karşıtı bir zirveydi. Zirve 14 Ocak 1943'den 26 Ocak 1943'e kadar Fas'ın Kazablanka şehirinde düzenlendi.
Josef Stalin'de bu zirve'ye davet edildi ama zirveye Stalingrad Muharebesinde ordusunun Alman 6. Ordu tarafından kuşatıldığı için Sovyetler Birliğinden ayrılamayacağını belirtti.
Kazablanka Konferansı'nın nedenleri
Kurmay başkanları ile birlikte, Roosevelt ve Churchil Mihver Devletleri'ne karşı İkinci Dünya Savaşının gidiş hattını belirlemek için, Kazablanka konferansında buluştu. İlk defa Müttefik Devletler savaşı Avrupa'da istedikleri yere taşıyabilecek konumda olduklarını hissettiler ve bunun neresi olacağını tartıştılar. Kuzey Afrika'nın geneli o dönemde Müttefik Devletlerinin kontrolu altına girmeye başlamıştı ve sadece Tunus bölgesinde Mihver Devletlerine karşı savaş devam ediyordu. Kızıl Ordu Don Nehri etrafındaki yaptığı harekatlar sonucu Alman ordusuna karşı büyük bir ilerleme kaydetti ve Alman ordusunu geri püskürtmeye başlatmıştı. Stalingrad'ta devam eden savaş'ta Alman ordusu, Kızıl Ordu tarafından kuşatılmış ve teslim olmaya yakındı. ABD'de Pasifik Cephesi'nde Guadalcanal Muharebesinde Japon güçlerini yenmesi sonucu Japonya'ya büyük bir darbe yedi ve savaş'ta dönüm noktası oldu.
Amerika Birleşik Devletlerinden, Birleşik Krallığa veya Afrika'ya mülk sevkiyatı Kazablanka Konferansı tutulduğu sırada hâlâ Alman denizaltılarının saldırma tehlikesiyle büyük bir tehlike altındaydı.
Gefahr für die Nachschubwege von den USA nach Großbritannien und Afrika ging hingegen noch von den deutschen U-Booten im Atlantik aus. General Alan Brooke Kazablanka'da bu satırları bunun üzerine sarf etti:
" Gemilerle oluşan nakliye sıkıntıları sonucu tüm operasyonlarda engeller oluştu ve denizaltları tarafından oluşan bu tehditlere etkili mücadele etmezsek, belki bu savaşı kazanamya billiriz." („The shortage of shipping was a stranglehold on all offensive operations and unless we could effectively combat the U-boat menace we might not be able to win the war.“)
Mülk ve kaynak eksikliği başka operasyonların planlanmasında büyük bir etken oldu. ABD'de İkinci Dünya Savaşı esnasında bütün ekonomik potansiyellerini cephane yaratmaya odakladı, buna rağmen Müttefik Devletler o dönemlerde küçük saldırılar yapıyordu. Ne zaman ve nerede büyük bir operasyonun yapılacağı tartışması Kazablanka Konferansında gerçekleşti. Seçimler arasında öncelikle 1943'te başlayarak Batı Avrupa'yı istila etmek vardı veya savaşın odağını Akdeniz bölgesine taşımak vardı.
Planlar
- Mihver devletleri ve bunların Balkan müttefikleri ile "Kayıtsız-Şartsız teslim" dışında bir barış yapılmaması
- Nihai barış koşulları Alman, İtalyan ve Japon halklarına açıklanmadan önce bu ülke liderlerinin kesin yenilgiyi dünya kamuoyu önünde kabul etmeleri gerektiği yolunda savaşan ülke halklarına güvence verilmesi
- Rusya üzerindeki baskıyı azaltmak için Sicilya adasına çıkarma yapılması ve Almanya üzerindeki baskının arttırılması
- Balkanlar'da ikinci bir cephenin açılması için Türkiye'nin savaşa katılması yönünde gerekli hazırlıkların yapılması
- Almanya'nın savaşma azim ve iradesi zayıflatılınca, Avrupa'da bir cephe açılması
Churchil'in asıl planı Afrika kıyılarını ele geçirip güneyden Mihver devletlerine karşı saldırı düzenlemekti ama General George C. Marshall buna karşı çıktı, bunun nedeni ise günden güne yapılan koordinasyonsuz saldırıların boşa çıkacağı düşüncesinde olmasıydı.
Ayrıca bakınız
Dış bağlantılar
- Chapter I: The Roots of Strategy. In: Gordon A. Harrison: Cross-Channel Attack (United States Army in World War II: European Theater of Operations bei HyperWar Foundation)
- United States Department of State/FRUS: The Conferences at Washington, 1941–1942, and Casablanca, 1943 (1941–1943) Materialien in digitalisierter Form