Leo Weisgerber
(Johannes) Leo Weisgerber (25 Şubat 1899-8 Ağustos 1985), Kelt dilleri uzmanı Alman dilbilimci.
Weisgerber Neuromantiker akımındandır. Weisgerber'in dil görüşü tamamen pedagojik bir yol izler. Weisgerber tüm bilgisini ve dilbilimsel öğretim metotlarını 12 grup altında topladı. Bu gruplar her şeyi kapsadığı için, tüm konularda geçerli idi.
Weisgerber dilsel yaşamı 4 gruba ayırdı:
- İnsandaki konuşma yetisi olarak dil
- Bir toplumun kültürel birikimi olarak dil
- Bireyin konuşma yetisi olarak dil
- Bir iletişim aracı olarak dil
Weisgerber'e göre dil yalnızca bir iletişim aracı değildir. Dilin bir iç yapısı vardır. Şöyle ki; dil ancak ana dil olduğunda, zeka üzerinde etkili bir güçtür. Dil için yapılan diğer tüm tanımlar ise farklı bakış açılarını ifade eder. Weisgerber bu konuyu sosyolojik düzeye getirdiğinde, ana dilin önemi daha çok ortaya çıkmaktadır.
Weisgerber dili deneysel ele almamıştır; hatta ona göre dil, ana dil olduğunda zekanın dışa çıkmış bir biçimidir (dışavurumudur). Weisgerber'in dil anlayışının altında, daha açık ve mükemmel bir biçimde, şimdiye kadar var olan ve dili bir iletişim modeli kabul eden görüş yatar.
Weisgerber ve Humboldt dilin iç yapısı olduğunu, dilin bir enerji ya da yapıt olmadığını savundu.
Weisgerber'e göre dilin dünyaya bakışı ve iç yapısı beraber ele alındığında, o dilin dünya görüşünü gösterir. Gerçeklik ve insan arasında bir ara dünya (zwischenwelt) vardır. Bu ara dünya, kişinin iç ve dış dünyası arasında bir köprü gibidir. Dil bir verici merkezdir ve dağıttığı tüm dalgalar farklı görüşlerdir. Örneğin, dili güneşe benzetirsek, tüm ışınlarının herkes için farklı anlam ifade ettiğini çıkarabiliriz. Dış dünyadaki nesneler, insan zihninde yer ettiğinde, düşünsel rol oynamış olurlar ve bu da Weisgerber'e göre kişinin ara dünyası içindedir.
Yalnızca bir gerçeklik ve insan vardır. Bu ikisi arasında ise ara dünya yer alır. Bu ara dünya, kişinin iç dünyası ve dışardan algıladıklarının (yetiştirilme tarzı, aile yapısı, yaşadığı şehir ve ülke, arkadaşları vb.) birleşiminden oluşur. Şöyle ki: anlam + işlev → içerik