Makromolekül
Makromolekül, küçük yapıtaşlarının (monomer) polimerleşmesiyle oluşmuş çok büyük molekül. Örneğin amino asitlerin polimerleşmesiyle proteinler; şeker, fosfat ve bazların polimerleşmesiyle nükleik asitler oluşur[1]. Makromolekül terimi biyokimyada dört büyük biyopolimeri (nükleik asit, protein, karbonhidrat ve lipit), sentetik polimerleri (örn. plastik) ayrıca polimer olmayan büyük kütleli molekülleri tanımlamak için kullanılır (örn. makrohalkalar).
Özellikler
Makromoleküllerin küçük moleküllerde olmayan özelliklerinden biri su ve benzeri çözücülerde görece düşük çözünürlükleridir. Suda çözünmelerini ortamda bulunan tuz ve iyonlar kolaylaştırabilir. Makromoleküller, içinde yüksek konsantrasyonda bulundukları çözeltide çözünen diğer makromoleküllerin denge sabitini ve reaksiyon hızını değişebilir; buna makromoleküler kalabalıklaşma etkisi adı verilir.
Makromoleküller içinde bulundukları çözeltinin viskozitesini arttırabilir çünkü çözücünün hareketini etkilerler [2].
Örnekler
Organik makromoleküllere biyopolimerler (DNA, RNA, Proteinler, lipitler, karbonhidratlar) ve sentetik polimerler (plastik, sentetik kauçuk) örnek verilebilir. İnorganik makromoleküllere örnek olarak grafen ve karbon nanotüpler verilebilir.
Kaynakça
- ↑ http://library.med.utah.edu/NetBiochem/macromol.htm
- ↑ w3.balikesir.edu.tr/~ozkan/kolloid/kolloid07.pps