Malzemelere dürüstlük

Malzemelere dürüstlük (İngilizce: Truth to materials) modern mimarlık akımı içinde yaygın bir prensip olup postmodern mimariye karşı geliştirilmiş prensiplerden birisidir.

Bu prensipe göre bir yapıdaki herhangi bir malzeme sadece gerektiği yerde ve doğal bir şekilde kullanılmalıdır ve gizlenmemelidir. Bu görüşe göre örneğin beton yüzeyler boyanmamalı ve inşaat yapım tekniği içselleştirilmelidir. Aynı sebeplerden yüzeylerde yer alan pürüzlü bölgeler de düzeltilmemelidir.

Ek kaynaklar

Günter Bandmann: Der Wandel der Materialbewertung in der Kunsttheorie des 19. Jahrhunderts, in: Helmut Koopmann, J. Adolf Schmoll gen. Eisenwerth (Ed.): Beiträge zur Theorie der Künste im 19. Jahrhundert, 2 Vol., Vol. 1, Frankfurt/M. 1971, p. 129-157.
Materialstil, Materialstimmung, Materialgerechtigkeit, in: Dietmar Rübel, Monika Wagner, Vera Wolff (Ed.): Materialästhetik. Quellentexte zu Kunst, Design und Architektur, Berlin 2005 ( ISBN 3-496-01335-4)

This article is issued from Vikipedi - version of the 10/26/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.