Manuel L. Quezon
.jpg)
Manuel Luis Quezón y Molina (d. 19 Ağustos 1878, Baler, Filipinler - ö. 1 Ağustos 1944, Saranac Lake, New York, ABD), Filipin bağımsızlık hareketinin önderi ve Filipinler'in ilk devlet başkanı.
Küçük toprak sahibi bir öğretmenin oğluydu. 1899'da hukuk öğrenimini yarıda bırakarak, Emilio Aguinaldo önderliğinde Amerika Birleşik Devletleri'ne (ABD) karşı yürütülen bağımsızlık mücadelesine katıldı. Aguinaldo'nun teslim olması (1901) üzerine öğrenimini tamamlayarak (1903) avukatlığa başladı. 1905'te Tayabas valiliği seçimini kazandı. 1907'de Sergio Osmeña ile birlikte milliyetçi parti Nacionalista'yı kurdu. Aynı yıl yeni kurulan Filipinler Meclisi'ne temsilci seçildi. 1909'da oy hakkı bulunmayan daimi temsilci olarak ABD Temsilciler Meclisi'ne gönderildi. ABD Kongresi'nden, Filipinler'e belirsiz tarihli bağımsızlık sözü veren ve daha geniş bir özerklik çerçevesinde iki meclisli bir ulusal parlamento oluşturulmasını öngören Jones Yasası'nın (1916) geçirilmesinde önemli rol oynadı. Aynı yıl Manila'ya dönerek Filipinler Senatosu'na seçildi ve 1935'e değin başkanlığı elinde tuttu. Bu arada, daha önce siyasal rakibi Sergio Osmeña'nın önderlik ettiği Nacionalista'nın başına geçti (1922).
ABD Kongresi'nin 10 yıllık bir özerklik döneminden sonra Filipinler'e bağımsızlık verilmesini öngören Tydings-McDuffie Yasası'nı (1934) kabul etmesinden sonra, 17 Eylül 1935'te başkan seçildi. Özel danışmanı General Douglas MacArthur'un yardımıyla adaların askeri savunmasını yeniden düzenledi. Kiracı olarak çalışan toprakasız köylülerin sorunlarını çözdü, Mindanao Adasının yerleşime açılmasını hızlandırdı. Manila'nın bir banliyösünde, sonradan kendi adı verilen yeni bir başkentin inşasını başlattı. 1941'de yeniden başkan seçildi.[1]
Filipinler'in 1942'de Japonlarca işgal edilmesi üzerine ABD'ye giderek orada bir sürgün hükümeti kurdu. Pasifik Savaş Konseyi'nde yer aldı, Birleşmiş Milletler Bildirisi'ni imzaladı.
Filipinler'in tam bağımsızlığını kazanmasından önce veremden öldü.