Maria Corazon Aquino
| Corazon C. Aquino | |
|---|---|
 | |
| 1986 yılında Aquino. | |
| 11. Filipinler Başkanı | |
| Görev süresi 25 Şubat 1986 - 30 Haziran 1992 | |
| Başbakan | Salvador Laurel |
| Başkan Yardımcısı | Salvador Laurel |
| Yerine geldiği | Ferdinand Marcos |
| Yerine gelen | Fidel V. Ramos |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | Maria Corazon Sumulong Cojuangco 25 Ocak 1933 |
| Ölüm | 1 Ağustos 2009 (76 yaşında) Makati, Filipinler |
| Yattığı yer | Manila Hatıra Parkı, Parañaque, Metro Manila, Filipinler |
| Partisi | Liberal Party UNIDO PDP-Laban |
| Eşi | Benigno S. Aquino, Jr. (1954-1983) (eşinin ölümü ile) |
| Çocukları | Maria Elena Aquino-Cruz Aurora Corazon Aquino-Abellada Benigno S. Aquino III Victoria Elisa Aquino-Dee Kristina Bernadette Aquino |
| Bitirdiği okul | St. Scholastica's College Manila Notre Dame Convent School (şimdi Notre Dame School) College of Mount Saint Vincent Far Eastern University |
| Mesleği | Politikacı Aktivist |
| Dini | Katolik Hristiyanlık |
| İmzası |  |
Maria Corazon Aquino, lakabı Cory Aquino (d. 25 Ocak 1933 - ö. 1 Ağustos 2009), Filipinler eski başkanı (1986-1992). Senatör Benigno Aquino'nun dul eşidir. Ferdinand Marcos yönetimine sert muhalefet etti ve 1986'da devlet başkanı oldu. 1992'de kendi isteğiyle politikadan ayrıldı. Kendisi aynı zamanda Filipinler'in ilk kadın başkanıdır.
Manila'nın kuzeyindeki Tarlac ilinin zengin ve siyasi güç sahibi ailelerinden birinin çocuğu olan Corazon, 1954'te New York'taki Mount St. Vincent College'ı bitirdi. 1955'te, o günlerin gelecek vaadeden genç siyaset adamı Benigno Aquino'yla evlendi; yükseköğrenimini sürdürmedi. Kocasının daha sonraki meslek yaşamı boyunca hep arka planda kaldı; gerek ülkesinde, gerek sürgün yıllarında kendisini beş çocuğunun yetişmesine adadı.
Benigno Aquino Ağustos 1983'te, o yıl yapılacak seçimlere katılmak üzere sürgünden ülkesine döndüğünde öldürüldü. Corazon, kocasının öldürülmesiyle başlayan çalkantılı dönem boyunca Marcos hükümetine karşı muhalefetin simgesi haline geldi.
Marcos, Şubat 1986'da beklenmedik biçimde başkanlık seçimlerinin yapılması çağrısında bulununca, Corazon birleşik muhalefetin başkan adayı oldu. Sürdürdüğü seçim kampanyasında umulmadık bir başarı elde etmesine karşın, 7 Şubat 1986'daki seçimi Marcos karşısında kaybetti. Hükümetin seçime hile karıştırdığı yönünde söylentiler çıktı. Resmi seçim sonuçları, Marcos'un oyların % 54'ünü aldığını göstermekteydi. Buna karşılık bağımsız gözlemciler, aslında en az bu oranda oy toplayanın Aquino olduğunu tahmin ediyorlardı. Aquino, Marcos'un zaferine boyun eğmeyi reddederek oy sayımının sürmekte olduğu günlerde Marcos'un başkanlıktan çekilmesini sağlamak için bir sivil itaatsizlik kampanyası başlattı. Çok geçmeden Marcos'a verdikleri desteği çeken Filipin ordusundaki yüksek rütbeli subaylar, Aquino'yu Filipinler'in gerçek başkanı olarak tanıdıklarını bildirdiler. 25 Şubat 1986'da hem Aquino, hem Marcos kendi yandaşlarınca başkan ilan edildi. Ama aynı gün Marcos ABD hükümetinin ısrarıyla ülkesini terk ederken, yeni Aquino yönetimi ABD tarafından tanındı.
Mart 1986'da geçici bir anayasa ilan eden Aquino yeni bir anayasa hazırlaması için bir komisyon atadı. Hazırlanan anayasa Şubat 1987'deki halkoylamasında ezici bir çoğunlukla kabul edildi. Halkın desteğinin sürmesine karşılık ekeonomik adaletsizlikler Aquino'nun en önemli sorununu oluşturdu. Komünist ayaklanmacılarla savaşın sürmesi ve askerlerin desteğinin güvenilir olmaması bu sorunun çözümünü daha da güçleştirdi. 1990 Luzon depremi ve yaklaşık 6,000 kişinin ölümüne neden olan Kasım 1991'deki Thelma Kasırgası Aquino döneminde Filipinler'in yaşadığı en büyük doğal felaketlerdi.
1992'de yapılan başkanlık seçimleri için tekrar aday olmadı ve yerini savunma bakanı Fidel V. Ramos' bıraktı.