Marienbad Ağıtı
Marienbad Ağıtı (Marienbader Elegie), Johann Wolfgang von Goethe tarafından yazılmış bir şiirdir.
Bu şiir, Goethe'nin en iyi ve en kişisel yapıtlarından biri olarak kabul görür [1][2] ve Baroniçe Ulrike von Levetzow'a yaptığı evlenme teklifinin (Goethe kişisel olarak bir teklifte bulunmamış, arkadaşı Carl August vasıtasıyla bunu dile getirmiştir.) reddedilmesi üzerine duyduğu üzüntüyü yansıtır. Goethe şiirini yazmaya 5 Eylül 1823 yılında Cheb'ten Weimar'a giderken yazmaya başlamış, 12 Eylül'de yolculuğunun bitmesiyle tamamlamıştır. Bu şiiri yalnızca yakın arkadaşları ile paylaşmıştır.[3]
- Mir ist das All, ich bin mir selbst verloren,
- Der ich noch erst den Göttern Liebling war;
- Sie prüften mich, verliehen mir Pandoren,
- So reich an Gütern, reicher an Gefahr;
- Sie drängten mich zum gabeseligen Munde,
- Sie trennen mich, und richten mich zugrunde.
— Almanca aslından şiirin son kıtası
Goethe Bohemya'ya bir daha dönememiş, 1832'de Weimar'da ölmüştür.
Kaynakça ve dış bağlantılar
This article is issued from Vikipedi - version of the 2/15/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.