Miturgidae
 | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Cheiracanthium
| ||||||||||||||||||||
| Bilimsel sınıflandırma | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||
| | ||||||||||||||||||||
|
Metne bakınız. | ||||||||||||||||||||
| Dış bağlantılar | ||||||||||||||||||||
|
Miturgidae, bütün dünyada yaygın 26 cins ve 351 tür [1] ile temsil edilen örümcek familyası.
Eski Dünya'daki yaklaşık 195 türüyle familyanın en çok türlü Cheiracanthium cinsinin familyaya dahil edilmesi tartışmalıdır ve ileriki zamanlarda revizyon muhtemeldir.
Teşhis anahtarı
Familya teşhis karakteri (Türkiye için) : Ön örü memeleri çoğunlukla konik, epijin çukuru genellikle kitinsi bir kemer ile çevrilmiş, çukurun ön tarafında siyah ve koyu şerit görünür[2].
Morfoloji
Genel görünümü Clubionidae familyasına benzer. Ancak prosomada belirgin bir yarığın olmayışı ile Clubiona’dan ayrılırlar. Sternum genişçe olup önde daralmaz. Keliserler uçta daralmıstır. Bacaklar daha çok ince ve uzun yapılı. I. bacak IV. bacaktan daha uzun. Femur I ve II arka taraflarında diken bulundurmaz. Epijin yapısı birbirlerininkine çok benzer. Epijin yapıları Clubiona cinsininkinden çok farklıdır. Epijin çukuru genellikle kitinsi bir kemer ile çevrilmiş. Çukurun ön tarafında siyah ve koyu şerit görünür. Palp tibiası kayda değer bir şekilde daha uzun ve ince yapılıdır[2].
Habitat
Gnaphosidae ile hemen hemen aynı habitatlarda yaşarlar; ancak Gnaphosidae çoğunlukla taş, kütük, kabuk altlarını tercih ederken Clubionidae daha çok kurumuş, bükülmüş yaprak içlerini tercih eder[2].
Yayılımı
Dünya çapında yayılım gösterir.
Alt familya ve cinsleri
- Eutichurinae
- Calamoneta Deeleman-Reinhold, 2001 (Sumatra, Cava)
- Calamopus Deeleman-Reinhold, 2001 (Tayland, Endonezya)
- Cheiracanthium C. L. Koch, 1839 (Holarktik, Afrika, Avustralya)
- Cheiramiona Lotz & Dippenaar-Schoeman, 1999 (Afrika)
- Ericaella Bonaldo, 1994 (Güney Amerika - Panama)
- Eutichurus Simon, 1897 (Güney Amerika - Kostarika)
- Helebiona Benoit, 1977 (St. Helena)
- Macerio Simon, 1897 (Şili, Arjantin)
- Radulphius Keyserling, 1891 (Brezilya, Guyana)
- Summacanthium Deeleman-Reinhold, 2001 (Sulawesi)
- Tecution Benoit, 1977 (St. Helena)
- Miturginae
- Miturga Thorell, 1870 (Avustralya, Yeni Gine)
- Prochora Simon, 1885 (Sicilya, İsrail)
- Syrisca Simon, 1885 (Afrika, Güney Amerika )
- Syspira Simon, 1895 (ABD, Meksika)
- Teminius Keyserling, 1887 (ABD- Arjantin)
- Systariinae
- Palicanus Thorell, 1897 (Güneydoğu Asya)
- Strotarchus Simon, 1888 (ABD - Meksika, Kostarika, Brezilya, Pakistan)
- Systaria Simon, 1897 (Güneydoğu Asya)
- Tamin Deeleman-Reinhold, 2001 (Borneo, Sulawesi)
- Xantharia Deeleman-Reinhold, 2001 (Borneo, Sumatra)
- Diaprograptinae Raven, 2009
- Diaprograpta Simon, 1909 (Avustralya)
- Eupograpta Raven, 2009 (Avustralya)
- Mituliodon Raven & Stumkat, 2003 (Timor, Avustralya)
- Mitzoruga Raven, 2009 (Avustralya)
- Nuliodon Raven, 2009 (Avustralya)
- Zealoctenus Forster & Wilton, 1973 (Yeni Zelanda)
- Pacificana Hogg, 1904 (Yeni Zelanda)
- Parapostenus Lessert, 1923 (Güney Afrika)
Türkiye'deki durumu
Türkiye'de tek cinste (Cheiracanthium) toplanan 7 türü bulunur.[3]
Kaynakça
- ↑ The World Spider Catalog, Version 12.5 by Norman I. Platnick
- 1 2 3 Zafer Sancak, Doğu Karadeniz Bölgesi örümceklerinin (Araneae) sistematik ve faunistik açıdan incelenmesi, Kırıkkale Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, yüksek lisans tezi, Aralık 2007
- ↑ Abdullah Bayram, Kadir Boğaç Kunt, and Tarık Danışman (2012), The Checklist of the Spiders of Turkey. Version 2012.1. Online at http://www.spidersofturkey.com