Mireler
Yunan mitolojisinde, Mireler ya da Moiralar -İngilizcede Fate'ler olarak bilinir- yazgının beyaz entariler içinde vücut bulmuş halleridir (Roma'daki eşdeğeri, örtmeceli "merhametliler" anlamında Parcae ya da Fata'dır; Cermenik Nornlarla da karşılaştırılabilir). Sayıları üçte sabitlenmiştir: Clotho (döndüren), Lachesis (bölüştüren) ve Atropos (kaçınılmaz olan).[1]
Her ölümlünün metaforik yaşam ipliğini doğumdan ölüme onlar kontrol etmişlerdir. Bağımsızdılar, zorunluluğun en tepesinden yazgıyı yönetmiş ve sonsuz yasalar tarafından her canlıya yasanmış olan yazgının engelsiz gerçekleşmesini izlemişlerdir. Tanrılar ve insanlar onlara boyun eğmek zorundaydı. Zeus bu durumda iki farklı biçimde tasvir edilmiştir: onları yönetebilecek tek kişi olarak (Zeus Moiragetes) ya da yazgının Mirelere bağlı olan bir başka vücut bulmuş hali olarak.[2] Homerik şiirlerde, Moira ya da Aisa yaşamın sınırı ve ömrün sonuyla ilişkili olarak ortaya çıkar, Zeus da yazgıya kılavuzluk eden olarak görülür. Hesiodos'un Theogonia'sında Üç Mire' kişileştirilmiştir ve tanrıların ötesindedir.[3] Daha sonraysa tanrısal düzen ve yasanın vücut bulmuş hali olan Zeus ve Themis'in kızları olmuşlardır. Platon'un Devletinde Üç Mire, Ananke'nin (zorunluluk) kızıdır.[4]
Referanslar
- Mirelerin Yorumu, Metheus, 2013
Kaynakça
- ↑ Mirelerin Yorumu, Metheus, 2013
- ↑ "Theoi project: Moirae and the Throne of Zeus". Theoi.com. 18 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160318191632/http://www.theoi.com/Daimon/Moirai.html. Erişim tarihi: 2013-01-24.
- ↑ Hesiod, Theogonia 221–225. "Also Night (Nyx) bare the destinies (Moirai), and ruthless avenging Fates (Keres), who give men at their birth both evil and good to have, and they pursue the transgressions of men and gods... until they punish the sinner with a sore penalty." online The Theogony of Hesiod. Transl. Hugh Evelyn White (1914) 221–225.
- ↑ Plato, Republic 617c (trans. Shorey) (Greek philosopher C4th B.C.): Theoi Project - Ananke.