Nev'îzâde Atâyî

Nev'îzâde Atâyî (d. 1583 - ö. 1635), Divan edebiyatı şairi.

Asıl ismi Atâullah olan Nev'îzâde Atâyî, Nev'î Yahyâ Efendi'nin oğlu olduğu ve şiirlerinde Atâyî mahlâsını kullandığı için böyle anılmıştır.

Öncelikle babasından daha sonra dönemin bazı önemli isimlerinden ders aldı. Eğitimi sonunda müderris oldu. Daha sonraları çeşitli beldelerde kadılık yaptı ve sonunda 1635'te İstanbul'da vefat etti.

En önemli manzum eseri Hamse-i Atâyî'dir. Bu eser beş uzun manzumeden oluşmuştur. Birçok önemli divan şairinden övgü almıştır. Ki kendisi Türk Edebiyatında Anadolu coğrafyasında yazilan ilk hamseyi kaleme almasıyla önemlidir.

Eserlerinden örnek

Hâbda göz, kalb ise bîdâr idi

Şevki ile dilde veleh var idi

Gâfil olunca beden-i hâksâr

Perdeyi ref'itdi dil-i perde-dâr

Kıldı bizi kâfile-bend-i hayâl

Dâhil-i ma'mûre-i şehr-i misâl

• Hamse-i Atâyî Mukaddimesi'nden.

Kaynakça

• Muallim Nâci, Osmanlı Şairleri, s. 81-86. (1890)
• Muallim Nâci, Esâmî, s. 410-11 (1891)