Nursialı Benedikt

Aziz Benedikt

Nursialı Benedikt (Latince: Benedictus Nursinus, d. 480 ö. 547) veya hristiyanlara göre Aziz Benedikt. Norcia, İtalya'da yaşamış hem ortodoks hem katolik mezhebine göre aziz kabul edilen bir din adamıdır.

Batı hristiyanlığında manastır kültürünü ve keşiş hayatını başlatan kişidir. Benediktin tarikatının kurucusudur. Nursialı Benedikt'in yaşama prensipleri Benediktin keşişleri tarafından Aziz Benedikt'in Kuralları (Regula Benedicti) olarak adlandırılır ve günlük yaşamda bir kılavuz olarak uygulanır. Halen varlığını sürdüren Sistersiyenler ve Trappistler Aziz Benedikt'in kurallarına göre yaşarlar.

Nursialı Benedikt 1220 yılında "Aziz"lik mertebesine yükseltilmiştir. 1964'te Papa 6. Paul tarafından Avrupa'nın koruyucu azizi ilan edilmiş, daha sonra ismi papa isimlerinde kullanılmaya başlanmıştır.

Alman Kardinal Joseph Ratzinger, 2005 yılında papa ilan edildiğinde Aziz Benedikt'e ithafen kendisine Papa 16. Benedikt ismini seçmiştir.

Hayatı

Nursialı Benedikt'in hayatı hakkında bilinenler kendisinden sonra yazılmış bazı yazılardan ibarettir. Bunlardan en eskisi Papa 1. Gregory'nin yazmış olduğu dört ciltlik Dialogues adlı eserindedir. Bu eserde Gregory'nin, Siraküzalı Maksimilyen'e yazdığı ve kendine özgü disiplinli bir hayat yaşayan bir keşişten bahseden bir mektubu yer almaktadır. Bu mektupta Monte Cassino'da yaşayan bu keşişe ait kendisine nakledilen çeşitli mucizelerden bahsetmektedir.

Benedikt Nursia'lı bir Roma asilzadesinin oğlu olarak dünyaya gelmiştir. Aziz Bede'ye göre Benedikt, ortodoks ve katolik kiliselerince azize olarak kabul edilen Azize Skolastika'nın da ikiz kardeşidir.

Benedikt 20'li yaşlarında geldiğinde şehir yaşamından uzak bir yer aramak üzere yanına yaşlı dadısını alarak Roma'yı terkedip Enfide'ye doğru yola çıkmıştır.

Yolda Subiacolu Romanus isimli bir keşişe rastlamıştır. Romanus bir mağaranın üstüne kurulu manastırda yaşadığını ve gayesini anlatmış ve Benedikt'e bir keşiş elbisesi hediye etmiştir. Benedikt, Romanus'tan etkilenip kimsenin haberi olmadan bu mağarada tam 3 yıl bir münzevi olarak yaşamıştır.

Arada bir Romanus ile konuşma dışında kimse ile iletişim kurmadan yaşadığı 3 yıllık hayat Benedikt'in zihninin ve karakterinin olgunlaşmasına yol açmıştır ve bu süre içinde Romanus'un ve kendisinden haberdar olan yerel halkın saygısını kazanmıştır. Yakınlarda bulunan Vicovaro manastırının başpapazının ölümü üzerine kendisine bu manastıra katılması teklif edilmiştir. Benedikt burada o günkü manastır yaşamı ile tanışmış ve kendi fikirleri ile asla bağdaşmayacağını anlamıştır. Manastırda yaşayan diğer keşişlerle sık sık fikir ayrılığına düşmüş bunun sonucu olarak bazı keşişler onu zehirleme girişiminde bulunmuşlardır. Bunun üzerine Benedikt manastırdan ayrılıp tekrar mağaraya dönüp orada yaşamaya başlamıştır.

Efsaneye göre manastırdaki rahipler önce şarabın içine zehir karıştırmışlar ancak Benedikt şarabı içmeden kutsamak için dua ederken kadeh parçalara ayrılmıştır. Ardından zehirli bir somun ekmek hazırlamışlar ancak yine ekmeği yemeden önce dua ederken bir karga gelip önünden ekmeği kapıp gitmiştir. Bundan sonra sık sık mucizeler göstermeye başlamıştır ve pek çok kişi onun kılavuzluğu altına girmek için kendisini Subiaco'da ziyaret etmeye başlamıştır. Bu kişiler için o vadide 12 manastır inşa etmiştir ve her birine bir papaz ile 12 keşiş yerleştirmiştir. İnşa ettiği 13. manastırda ise birkaç keşiş ile birlikte kendisi de yaşamaya başlamıştır. Ancak bu manastırın ve tüm manastırların baş papazı olarak kalmıştır. Manastırların kurulmasından sonra çocuklar için okullar kuruldu. Bu okullardan ilk yetişenler arasında Aziz Maurus ve Aziz Placidus da vardır.

21 Mart 547 yılında Monte Casino manastırında ayakta dua eder halde öldü. Bayramı 21 Mart olarak kutlanmaktaydı ancak bu tarih oruç zamanına denk geldiği için Roma Katolik Takviminde 11 Temmuz olarak değiştirildi. Ortodokslar ise 14 Mart olarak kutlarlar.