Jeanne d'Arc'ın Tutkusu (film, 1928)

Jeanne d'Arc'ın Tutkusu
La Passion de Jeanne d'Arc
"Jeanne d'Arc'ın Tutkusu" (La Passion de Jeanne d'Arc) filminin Fransa'da basılmış bir sinema afişi
Yönetmen Carl Theodor Dreyer
Senarist Joseph Delteil
Carl Theodor Dreyer
Oyuncular Maria Falconetti
Antonin Artaud
Müzik Ole Schmidt (1982)
Richard Einhorn(1994)
Jesper Kyd (2007)
Görüntü yönetmeni Rudolph Maté
Kurgu Marguerite Beaugé
Carl Theodor Dreyer
Stüdyo Société générale des films
Dağıtıcı Janus Films
The Criterion Collection (DVD)
Cinsi Sinema filmi
Türü Dram, tarihi
Renk Siyah-beyaz
Yapım yılı 1928
Çıkış tarih(ler)i 21 Nisan 1928, Danimarka
Nisan 2000 ve 2009, 19. ve 28. İstanbul Film Festivali
Süre 110 dakika
82 dakika (DVD)
Ülke Fransa Fransa
Dil Sessiz, ara yazıları Fransızca
Devam filmi Procès de Jeanne d'Arc (1962) y. Robert Bresson
Diğer adları Jeanne d'Arc'ın Tutkusu (Türkiye)
The Passion of Joan of Arc (ABD)
La Passione di Giovanna d'Arco (İtalya)
La Pasión de Juana de Arco (İspanya)
Die Passion der Jeanne d'Arc (Almanya)
Die Passion der Jungfrau von Orléans (Almanya)
Johanna von Orléans (Avusturya)

Jeanne d'Arc'ın Tutkusu[1][2] 1928 Fransa yapımı sessiz filmdir. Özgün adı La Passion de Jeanne d'Arc tır. İngilizce konuşulan ülkelerde The Passion of Joan of Arc adı ile gösterime sunulmuştur. Film Nisan 2000'de düzenlenen 28. Uluslararası İstanbul Film Festivali'nde gösterilmiştir.

Carl Theodor Dreyer'in yönettiği son sessiz film olan 'Jeanne d'Arc'ın Tutkusu' Danimarkalı yönetmenin dünya çapında tanınmasını sağlamıştı. İngiliz Film Enstitüsü'nün yayın organı Sight and Sound dergisinin 1952 yılından bu yana 10 yılda bir yaptığı "Tüm zamanların en iyi 10 filmi" derecelendirmesinde 1952, 1972 ve 1992 yıllarında olmak üzere üç kez listeye girmişti.[3][4][5] Dreyer filmin senaryosunu Joseph Delteil'le birlikte yazdığı gibi filmin kurgusuna da katkıda bulunmuştur. Filmin başlıca rollerinde Maria Falconetti ve Antonin Artaud oynamışlardır. Sinema tarihinin en olağanüstü oyunculuklarından birini sergileyen Maria Falconetti üçüncü filmi olan 'Jeanne d'Arc'ın Tutkusu'ndan sonra bir daha film çevirmedi.

Filmin konusu ve biçimi

Filmde İngiltere ve Fransa arasında 14. yüzyıl'da başlayan Yüzyıl Savaşları sırasında ülkesi Fransa'ya manevi destek veren hatta orduya katılarak İngilizlere karşı çarpışan Fransız Katolik azizesi Jeanne d'Arc'ın (Türkçede bazen Jan Dark olarak da yazılır) 1431 tarihinde henüz 19 yaşındayken İngilizlere esir düştükten sonra Tanrı ile konuştuğunu ileri sürdüğü için kafirlik suçuyla yargılanması, zindanlarda işkence görmesi ve yakılarak ölüme mahkûm edilmesi anlatılmaktadır. Filmde Jeanne d'Arc'ın bütün hayatı anlatılmaz, sadece yargılanması ve ölüme mahkûm edilmesi gözler önüne serilir. Dreyer olayları neredeyse belgesele yakın bir gerçeklilikle aktarır, zaten film Fransız Milli Müzesi'nde korunan mahkeme kayıtlarına ve tutulan günlüklere dayandırılarak yapılmıştır.

Dreyer yine sinema tarihinde çığır açan bir uygulama ile yakın plan baş çekimlerine ağırlık vermişti. Neredeyse filmin tamamında oyuncuların bütün perdeyi dolduran yüzlerinde görülen gözyaşı, tükürük, cilt lekeleri, göz bebeğinden yansıyan pencere ışığı gibi o yıllar için hiç alışık olunmayan şok edici çok ince ayrıntılar çok çarpıcıdır. Duyguları derinlemesine yansıtan olağanüstü mimikler bu sessiz filmde adeta insan yüzünün insan ruhunun bir aynası olabileceği deyişini doğrular gibidir. İnsan yüzündeki bu ince detayların maskelenebileceğinden korkan Dreyer oyuncuların makyaj yapmalarını yasaklamıştı (Oysa makyaj sessiz sinemanın vazgeçilmez bir ögesiydi).

Bu ayrıntılı yakın planların başarısı bir ölçüde de kısa zaman önce geliştirilmiş olan pankromatik filmlerin çekimlerde kullanılmış olmasına bağlanabilir. Daha önce sinemada kullanılan ortokromatik filmler ışığın bütün dalga boylarını algılayamazken pankromatik filmler görünen ışığın tüm dalga boylarına karşı hassastı. Bu da daha gerçeğe yakın görüntülerin filme aktarılması demekti.

Filmin yapım öyküsü

Filmin de tıpkı konusu gibi çileli bir öyküsü vardır. Çekimleri 1927'de tamamlanan film 1928'de tam gösterime girecekken sansürlendi. Hem İngiltere hem de Fransa'da film bir süre yasaklandı. Sessiz sinema çağında üretilmiş filmlerin çoğu yanıcı ve dayanıksız nitrat bazlı film'lere çekiliyordu. Haliyle aynı tür negatiflere çekilmiş olan 'Jeanne d'Arc'ın Tutkusu' nun orijinal negatifleri de gösterime çıkacağı yıl bir yangın sonucunda yok oldu. Yönetmen Dreyer hemen kurguda atılmış fazla negatifleri bir araya getirerek yeni bir film hazırladı ama bu da yine başka bir yangında yok oldu. Yarım yüzyıl boyunca bu sessiz sinemanın bu büyük klasiği bölük pörçük kopyalarından veya seslendirilmek suretiyle özgün halinden çok uzaklaşmış kopyalarından sinemaseverlerce izlenebildi. Filmin orijinal versiyonu uzun zamandır kayıpken 1981 yılında mucizevi bir şekilde filmin çok iyi durumda ve eksiksiz bir kopyası Oslo, Norveç'te bir akıl hastanesinin dolaplarından birinde bulundu. Danimarka Film Müzesi ve Fransız Sinematek'inin ortak gayretleri ile 1985 yılında yapılan kapsamlı bir restorasyonla orijinaline çok yakın bir film elde edildi. Danimarka dilinde olan ara yazıları da tekrar Fransızca'ya çevrilerek yerlerine montajlandı.[6][7]

1999'da The Criterion Collection 62 sırt etiket No'su ile bu restore edilmiş filmi DVD'ye aktardı, bu aktarım sırasında da film tekrar bir dijital restorasyon işlemine tabi tutulmuştur. Filmin bu DVD versiyonu 82 dakikadır (24 fps).

Filmin müziği

Sessiz sinema çağında sessiz çekilen filmlere, gösterinin yapıldığı salonun büyüklüğü ve o şehrin gelişmişliği ile orantılı olarak genelde sinema salonu işletmecisinin tercihi doğrultusunda bazen bir piyano bazen de bir orkestra eşlik ediyordu. Bunlar da filmin konusuna ve ruh haline uygun olarak çoğunlukla doğaçlama canlı müzik yapıyorlardı. Bazen de gösteride hiç müzik kullanılmıyordu.

Dreyer filminin hiçbir şekilde bir müzik eşliğinde gösterilmesini istememişti. Ona göre tamamen sessiz bir ortamda seyredildiğinde seyircilerin ayrıntılara daha fazla konsantre olacağını düşünmüştü. Ancak buna rağmen filmin birçok salonda çok çeşitli müzikler eşliğinde gösterimlerinin yapıldığı biliniyor. 1994 yılında Richard Einhorn film için "Voices of Light" (Tr: Işığın sesleri) adında bir oratoryo besteledi. Ortaçağ müziğine yakın olduğu ve filmden esinlenilerek bestelendiği için filmin ruhuna en uygun müziğin bu olduğu düşünülmüş ve The Criterion Collection'ın 1999 yılında çıkardığı DVD'ye ses seçeneği olarak bu müzik eklenmişti.

Maria Falconetti Jeanne d'Arc rolünde.

Filmin Türkçe adlandırılması

"The Passion" kelimesi İngilizce ve Fransızca'da 'tutku', 'aşk', 'ihtiras', 'arzu', 'tutkunluk', 'hırs', 'öfke' gibi anlamlara gelse de Hıristiyan'lar bu terimi İsa'nın çileli geçen son günlerini ve ölümünü tarif etmek için kullanırlar.[8]. 2004 tarihli Mel Gibson filmi The Passion of the Christ filmi, Türkçeye doğru olarak çevrilerek Tutku - Hz. İsa'nin Çilesi adıyla gösterime verilmişti. Bu nedenle "La Passion de Jeanne d'Arc" (veya "The Passion of Joan of Arc") filminin adı Türkçeye çevrilirken aslında "Jeanne d'Arc'ın Çilesi" şeklinde çevrilmeliydi (Gerçi Rekin Teksoy'un Sinema Tarihi adlı kitapta filmin Türkçe isminin "Jan Dark'ın Çilesi" olduğu belirtilmiş (s. 154) ama özgün isimden sonra parantez içinde verildiği için bundan Türkiye'de sinemalarda bu isimle gösterilmediği, özgün isminin parantez içinde tercüme edildiği anlamı çıkmaktadır. Diğer bütün kaynaklar "Jeanne d'Arc'ın Tutkusu" şeklinde kayıt düşmüşlerdir. Bu nedenle bu maddede de bu isim kullanılmıştır)

Ünlü Türk grafik sanatçısı Mengü Ertel'in "Jan Dark'ın Çilesi" filmine yaptığı afiş. Bu afiş 1976 yılında Paris'teki sinema festivalinde büyük ödülü kazanmıştı.

Oyuncu kadrosu

Film hakkında notlar

Diğer 'Jeanne d'Arc' filmleri

"Tüm Zamanların En İyi 10 Filmi" sıralamalarında "Jeanne d'Arc'ın Tutkusu"

1932 yılından beri yayınlanan, 1934 yılından itibaren de İngiliz Film Enstitüsü'nün (BFI) yayın organı haline gelen prestijli sinema dergisi Sight and Sound'un 1952'den bu yana 10'ar yıllık periyotlarla gerçekleştirdiği "Bütün Zamanların En İyi 10 Filmi" seçimi'nde "Jeanne d'Arc'ın Tutkusu" 1952, 1972 ve 1992 yıllarında tam üç kez listeye girmişti. 1992 yılında iki liste vardı. Biri geleneksel olarak "sinema eleştirmenlerinin listesi", diğeri de ilk kez o yıl uygulanan "yönetmenlerin listesi". Film iki listede de yer alıyordu.

1952

  1. Ladri di Biciclette (Bisiklet Hırsızları), De Sica, (1949) İtalya
  2. City Lights (Şehir Işıkları), Chaplin, (1930) ABD
  3. The Gold Rush (Altına Hücum), Chaplin, (1925) ABD
  4. Bronosetz Potyomkin (Potemkin Zırhlısı), Eisenstein, (1925) SSCB
  5. Louisiana Story (Louisiana Öyküsü), Flaherty, (1947) ABD
  6. Intolorence (Hoşgörüsüzlük), Griffith, (1916) ABD
  7. Greed (Tutku), Von Strohim (1924) ABD
  8. Le Jour Se Lève (Gün Doğuyor), Carne, (1939) Fransa
  9. La Passion de Jeanne d'Arc (Jean d'Arc'ın Tutkusu), Dreyer, (1928) Almanya
  10. Brief Encounters (Kısa Tesadüfler), Lean, (1945) İngiltere

1972

  1. Citizen Kane (Yurttaş Kane), Welles, (1941) ABD
  2. La Régle De Jeu ( Oyunun Kuralı), Renoir, (1939) Fransa
  3. Bronosetz Potyomkin ( Potemkin Zırhlısı), Eisenstein, (1925) SSCB
  4. Otto e Mezzo (Sekiz Buçuk), Fellini, (1963) İtalya
  5. L'Avventura (Serüven), Antonioni, (1959) İtalya
  6. Persona, Bergman, (1967) İsveç
  7. La Passion de Jeanne d'Arc (Jean d'Arc'ın Tutkusu), Dreyer, (1928) Almanya
  8. The General, Keaton, (1926) ABD
  9. The Magnificent Ambersons (Muhteşem Ambersonlar), Welles, (1942) ABD
  10. Ugetsu Monogatari (Soluk Ayın Hikayeleri), Mizoguci, (1953) Japonya

1992 (Eleştirmenlerin Listesi)

  1. Citizen Kane (Yurttaş Kane), Welles, (1941) ABD
  2. La Régle Du Jeu (Oyunun Kuralı), Renoir, (1939) Fransa
  3. Tokyo Story (Tokyo Hikayesi), Ozu, (1953) Japonya
  4. Vertigo (Yükseklik Korkusu), Hitchcock, (1960) ABD
  5. The Searchers (Çöl Arslanı), Ford, (1956) ABD
  6. L'Atalante (Geçip Giden Çatana), Vigo, (1934) Fransa
  7. La Passion de Jeanne d'Arc (Jean d'Arc'ın Tutkusu), Dreyer, (1928) Almanya
  8. Pater Pançali, Ray, (1954) Hindistan
  9. Bronosetz Potyomkin (Potemkin Zırhlısı), Eisenstein, (1925) SSCB
  10. 2001: A Space Odyssea (2001: Uzay Macerası), Kubrick, (1968) ABD

1992 (Yönetmenlerin Listesi)

  1. Citizen Kane (Yurttaş Kane), Welles, (1941) ABD
  2. Otto e Mezzo ( Sekiz Buçuk), Fellini, (1963) İtalya
  3. Raging Bull Scorsese (1980) ABD
  4. La strada (Sonsuz Sokaklar) Fellini (1954) İtalya
  5. L'Atalante Vigo (1934) Fransa
  6. The Godfather (Baba) Coppola, (1972) ABD
  7. Modern Times (Asri Zamanlar) Chaplin (1936) ABD
  8. Vertigo (Yükseklik Korkusu), Hitchcock, (1958) ABD
  9. The Godfather Part II (Baba 2) Coppola, (1974) ABD
  10. Passion of Jean d'Arc (Jean d'Arc'ın Tutkusu), Dreyer, (1928) Almanya
  • 10.Rashomon Kurosawa, (1950) Japonya
  • 10.Seven Samurai (Yedi Samuray) Kurosawa, (1954) Japonya

Kaynaklar

  1. ↑ 100 Yılın 100 Filmi. Atilla Dorsay. Remzi Kitabevi, 1996. s.45. Türkçe isim için referans
  2. ↑ Ölmeden Önce Görmeniz Gereken 1001 Films. 75
  3. ↑ http://www.bfi.org.uk/sightandsound/topten/history/1952.html
  4. ↑ http://www.bfi.org.uk/sightandsound/topten/history/1972.html
  5. ↑ http://www.bfi.org.uk/sightandsound/topten/history/1992.html
  6. ↑ The Crterion Collection DVD'sinde filmin başında ve sonundaki yazılardan
  7. ↑ http://www.imdb.com/title/tt0019254/alternateversions
  8. ↑ en:The Passion
  9. ↑ http://www.yapi.com.tr/Haberler/yapinin-tanikliginda-33-yil_50227.html
  10. ↑ http://www.menguertel.com/
  11. ↑ http://www.allmovie.com/cg/avg.dll?p=avg&sql=1:37372~T1

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 11/26/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.