Periodontitis

Periodontitis (perio=çevre/etraf, odonto=diş, -itis=enflamasyon), dişeti ve periodontal (diş çevresi) dokuların enflamatuvar bir hastalığı.

Periodontitis, dişin destek dokularında enflamasyon, progresif ataşman kaybı ve alveoler kemik kaybı ile seyreden enfeksiyöz bir hastalıktır. Periodontitisin nedeni mikroorganzimalardır. Fakat hastalığın şiddetini belirleyen vücudun bu organizmalara karşı verdiği cevaptır. Bu hastalıkta bu savunma cevabı periodontal bağ dokusu yıkımı ve alveoler kemik kaybına neden olur.

Başlıca klinik özellikleri

• Dişeti enflamasyonu; dişetinde kızarıklık, şişlik, kanama ve eksudasyon belirtilerinin tümü ya da bazıları görülebilir.
• Periodontal cep oluşumu ve klinik ataşman kaybı; bu özellik periodontitisi ginigivitisten ayıran en önemli özelliktir. Gingivitiste sadece dişeti enflamasyonu vardır; ataşman kaybı görülmez. Periodontitiste ise sement, periodontal ligament ve alveol kemiği de enflamasyondan etkilenmiştir ve ataşman kaybı görülür. Derin dişeti cebi varlığı gözlenebilir.
• Alveol kemik kaybı; vertikal veya horizontal kemik kaybı bulunabilir.

Bunlarla beraber periodontitisin klinik teşhisi;

1. Dişeti enflamasyonu
2. Dişeti cebi oluşumu
3. Periodontal ligament yıkımına
4. Alveol kemik rezorpsiyonunun1

varlığına dayanılarak konulur.