Kalkınma İçin Bölgesel İşbirliği
Kalkınma İçin Bölgesel İşbirliği (Regional Cooperation for Development-RCD), Türkiye, İran ve Pakistan arasında bölgesel işbirliğini güçlendirmek amacıyla kurulan örgüt.
Aynı zamanda Merkezi Antlaşma Teşkilatı'nın (CENTO) üyesi olan bu üç ülkenin arasındaki ekonomik ve kültürel işbirliğini geliştirmrk amacıyla 1960'ların başında üst düzeyde çeşitli girişimler yapıldı. Sonunda 20-21 Temmuz 1964'te İstanbul'da devlet başkanlarının katıldığı bir toplantıda RCD kuruldu. Örgütün amaçları arasında ticarette serbestliğin sağlanması, ticaret odaları arasında daha yakın ilişkilerin kurulması, posta tarifelerinin indirilmesi, bölgede hava taşımacılığının geliştirilmesi, gemicilik alanında işbirliğine gidilmesi, demiryolu ve karayolu bağlantıları ile turizmin geliştirilmesi, vize uygulamasının kaldırılması, teknik işbirliği yapılması ve kültürel bağlantıların artırılması bulunuyordu. Karar verme yetkisi her üç ülkeden bakanların katılacağı Bakanlar Konseyi'ne verilerek, Bölgesel Planlama Komitesi ve Koordinasyon Komitesi oluşturuldu.
1965'te teknik işbirliği konusunda genel bir anlaşma imzalanarak bazı karma işletmeler kuruldu. 1968'de bu üç ülkenin ticaret ve iktisat bakanları Birleşmiş Milletler Ticaret ve Kalkınma Konferansı'nın da (UNCTAD) yardımıyla bölgesel ticaretin önündeki engelleri kaldırmaya yönelik ortak bir çalışma içine girmeyi kararlaştırdılar. Kısa sürede 50 ortak sanayi projesinin yürürlüğe konması konusunda anlaşmaya varıldı.
RCD, varlığını uzun süre korumasına karşın, amaçlanan ekonomik işbirliği konusunda başarılı olamadı. CENTO'nun 1980'de feshedilmesinin ardından da varlığına son verildi. 1985'te RCD'nin bir uzantısı olarak Ekonomik İşbirliği Teşkilatı (ECO) oluşturuldu.