Rantçı devlet

Rantçı Devlet Teorisi (Rentier State Theory -RST), Siyaset Bilimi ve Uluslararası ilişkiler literatüründe rantçı devlet; ulusal gelirlerinin tamamını veya tamamına yakınını yerli doğal kaynaklarının ihracından elde eden devletleri tanımlamak için kullanılmaktadır. Bu teori ilk defa Hossein Mahdavy tarafından 1970 yılında kavramsallaştırılmıştır.[1]

Hazem Al Beblawi ve Giacomo Luciani bu kavramı anlaşılır kılmak için dört temel özellikten bahsetmektedir.

1.) Tam pür bir rantçı devletten (ekonomiden) bahsedemeyiz.

2.) Ekonomi önemli ölçüde dışsal ranttan beslenmektedir; bu yüzden güçlü bir yerli üretime gereksinim yoktur.

3.) Nüfusun çok küçük bir kısmı rant üretimiyle ilgilenmektedir.

4.) Bu ülkelerde devlet, dışsal rantın en büyük alıcısıdır.[2]

  1. ↑ Hossein Mahdavy, "The Pattern and Problems of Economic Development in Rentier States: The Case of Iran", in Studies in the Economic History of the Middle East, ed. M.A. Cook (Oxford University Press, Oxford 1970).
  2. ↑ Beblawi, Hazem Al and Luciani, Giacomo, 1990, The Rentier State in the Arab World, in Luciani, G., The Arab State, London, Routledge, p. 87-88
This article is issued from Vikipedi - version of the 9/10/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.