Regillus Gölü Muharebesi

Muharebeye adını veren Regillus Gölü'nün bir gravürü.
Muharebenin yapıldığı Prataporci sitesinin Monte Porzio Catone'den görünüşü.

Regillus Gölü Muharebesi, Birinci Latin Savaşlarında bir safha, yeni kurulmuş Roma Cumhuriyeti'nin Latin Birliği'ne karşı zafer kazandığı efsanevî bir muharebe. Latinleri, M.Ö. 509'da Roma'dan kovulan eski ve son Roma kralı Lucius Tarquinius Superbus ve damadı, Tusculum diktatörü Octavius Mamilius idare ve sevk etmiştir. Muharebe, Tarquinus'ların Roma tahtını yeniden elde etmek için yaptıkları son hamle olarak değerlendirilir. Roma efsanelerinde Castor ve Pollux'un da Roma saflarında savaştığına inanılır.[1]

Arka planı

Roma'nın eski müttefiklerince işgal edilmesi tehlikesine karşı Aulus Postumius Albus diktatör ilan edilir.

Muharebenin hangi yıllarda yapıldığı antikçağdan beri muammadır. Titus Livius muharebeyi M.Ö. 499 yılına tarihlese de, bazı kaynaklarının da bu tarihlemeyi Postumius'un konsüllüğüne (M.Ö. 496) yaptığını belirtir.[2][3] Bu tarihî dönemin bir diğer önemli kaynağı olan Halikarnassos'lu Dionysios da[4] M.Ö. 496'yı işaret eder.[5] Günümüzde M.Ö. 493[1][6] ve M.Ö. 489 tarihlerini öne sürenler de vardır.[3]

Regillus Gölü, Roma ile Tusculum arasındaki bir volkanik krater kalıntısına lokalize edilir. Gölün M.Ö. 4. y.y.'da kuruduğu düşünülmektedir.

Livius'a göre Latium'un güney komşusu Volsci, Latinlere yardım etmek için bir ordu teşkil etmişse de bu ordu muharebeye zamanında yetişememiştir.[7]

Muharebe

Roma piyadesini Postumius, atlı birlikleri ise Titus Aebutius Elva sevk ve idare etmiştir. Tarquinus'un yanında ise en büyük ve hayattaki tek oğlu Titus vardı.

Muharebenin erken safhalarında Postumius'a karşı saldırıya geçen kral yaralanır. Süvari başı Elva, Mamilius'a saldırır ve kendisi kolundan yaralanırken Mamilius göğsünden yaralanır, böylece süvari başı, muharebe meydanından çekilerek uzaktan idareye mecbur olur. Kralın birçoğu sürülmüş olan Romalılardan müteşekkil ordusu, Cumhuriyet ordularına karşı üstünlük kurmuştur ve M.Ö. 505 konsülü Marcus Valerius Volusus da öldürülünce Roma iyiden iyiye zor durumda kalmıştır. En sonunda Postumius'un kendi muhafız alayını taze kuvvet olarak öne sürmesiyle vaziyet düzelmiştir.

Bu esnada, daha önce Horatius Cocles'in yanında Sublicius Köprüsü'nde (Pons Sublicius) savaşmış olan Titus Herminius Aquilinus, Mamilius'a hücum eder ve onu öldürür. Öldürdüğü düşmanını soyup üzerindekileri savaş ganimeti olarak almaya çalıştığı sırada uzaktan atılan bir kargıyla kendisi de ölür. Muharebenin son safhasında vuku bulanlar müphem olmakla birlikte Postumius, süvarilerine atlarını bırakıp yerde savaşmalarını emretmiş, Latinleri geri çekilmeye zorlamış ve Latin karargahını da düşürmüştür. Tarquinius ve Latin ordusu meydanı terk etmiştir ve Roma mutlak bir zafer kazanmıştır. Postumius ordusuyla birlikte Roma'ya dönmüş ve şehre triumphus'la (zafer alayı) girmiştir.[8][9]

Bu muharebeyle ilgili Roma'da efsaneler yayılmıştır ve bunların en bilineni Dioscuri adıyla bilinen Castor ve Pollux kardeşlerin Roma süvarileri arasında bulunup Roma safında savaşmış olduğudur. Postumius da Forum'da, atların su içtiği yerde bu kardeşler adına bir tapınak inşa ettirmiştir.

Thomas Macaulay'in "Lays of Ancient Rome" (Antik Roma Şarkıları) adlı eserinde bu muharebe yâd edilmiştir.

Başvurular

  1. 1 2 Grant, The History of Rome, p. 37
  2. ↑ Livy, Ab urbe condita, 2.19-21
  3. 1 2 Sinnigen, William G and Boak, Arthur E R, A History of Rome to AD 565, 6th ed,1977, p. 46
  4. ↑ Dion.
  5. ↑ Cornell, The Beginnings of Rome, p. 216
  6. ↑ Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, William Smith, Editor
  7. ↑ Livy, Ab urbe condita, 2.22
  8. ↑ Livy, Ab Urbe Condita 2.19-20
  9. ↑ Fasti Triumphales

Kaynaklar

Birincil kaynaklar

İkincil kaynaklar

This article is issued from Vikipedi - version of the 11/12/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.