Richard Baxter
Richard Baxter (d. 12 Kasım 1615, Rowton, Shropshire - ö. 8 Aralık 1691, Londra, İngiltere), 17. yüzyıl İngiliz Protestanlığı üzerinde derin etkiler bırakan Püriten papaz. Birbiriyle çatışan Protestan mezhepler arasında birliği sağlamaya çalışan bir arabulucu olarak, döneminin bütün önemli anlaşmazlıklarının merkezinde yer almıştır.
Baxter, ilahiyat okuduktan sonra 1638'de İngiltere Kilisesi'ne papaz olarak atandı. İki yıl sonra kilisenin kurduğu piskoposluğa karşı Püritenlerle birleşti. Kidderminster'daki papazlığı sırasında (1641-60), dokuma tezgahlarında çalışan işçilerin yaşadığı Worcestershire kasabasını örnek bir dini topluluk haline getirdi. Büyük ilgi çeken vaazlarında insanların Tanrı'ya güven duygusunu pekiştirmeye ve bunu günlük yaşamlarında ilke edinmelerini sağlamaya çalıştı, çevresindeki insanlara papaz olarak danışmanlık yapma uygulaması sonradan birçok papaza örnek oldu.
Sınırlanmış monarşiye inanan Baxter, İç Savaş sırasında ılımlı bir rol oynamaya çalıştı. Kısa bir süre Cromwell'in ordusunda vaiz olarak görev yaptı. Daha sonra kralın yeniden tahta çıkmasına yardım etti (1660). Krallığın yeniden kurulmasından sonra İngiltere Kilisesi içinde ılımlı bir muhalefete hoşgörü gösterilmesi için uğraştı. Görüşleri yüzünden 20 yılı aşkın bir süre hapis yattı (1685). William ve Mary'nin başa geçmesini sağlayan 1688 Devrimi ile birlikte çıkarılan Hoşgörü Yasası, baskılardan kurtulmasını sağladı.
Baxter'ın 200'ü geçen yapıtları arasında çeşitli ibadet ve vaaz elkitaplarının dışında, büyük tartışmalar uyandıran öğreti kitapları da vardır. En tanınmış yapıtları The Saints Everlasting Rest (1650; Azizlerin Sonsuz Huzuru) ve The Reformed Pastor'dır (1656; Protestan Papaz). Otobiyografik yapıtı Reliquiae Baxterianae (1656) iç dünyasındaki çatışmaları yansıtan ilginç bir kitaptır.[1]