Roland Petit
Roland Petit (d. 13 Ocak 1924, Villemomble, Fransa - ö. 11 Temmuz 2011, Cenevre, İsviçre), Fransız dansçı ve koreograf. Fransız balesinin en önemli ismi olarak gösterilen Roland, II. Dünya Savaşı sonrası tabuları yıkan ve cinsel özgürlüğü ön plana çıkaran çalışmaları ile tanınır. Dramatik balelerinde fanteziyle çağdaş gerçekçilik öğelerini birleştirmiştir.
Yaşamı
13 Ocak 1924'te Paris'in doğu banliyölerinden Villemomble'da dünyaya geldi. Petit babası Paris’in Haller merkezinde bar-café çalıştıran bir İtalyan göçmeni annesi de Paris Operası’nda terzilik yapan orta halli bir ailenin çocuğuydu.[1] Paris Opera Balesi okulunda eğitim gördü. 1940'ta bu topluluğa katıldı, bir süre önemsiz rollerde sahneye çıktı. 1941'de Janine Charrat ile tanıştı ve birçok gösteride onunla dans etti. İlk koreografisini (bir solo olan le Saut du tremplin) kendisi yorumladı (1942). 1944'te Sarah Bernhardt Tiyatro Topluluğu'nda kendi yapıtlarını canlandırmak ve sahnelemek üzere oradan ayrıldı. 1945'te Champs-Elysées Baleleri'nin kurulmasında rol oynadı ve 1947'ye değin başdansçı, bale öğretmeni ve koreograf olarak burada çalıştı.
1948'de Paris Roland Petit Balesi'ni kurdu ve bu toplulukla 1948-50, 1953-54, 1955 ve 1958'de Avrupa ve ABD'de çeşitli turnelere çıktı. Petit'nin kurduğu bale topluluklarında ün kazanan dansçılar arasında Jean Babilée, Colette Marchand, Leslie Caron ve 1954'te evlendiği Renée ("Zizi") Jeanmarie vardır.
Yapıtlarından Les Forains (1945; Gezgin Oyuncular) balesi yoksul sirk oyuncularını konu alan gerçekçi bir çalışmadır. La croqueuse de diamants'ın (1950; Elmas Yiyen) kadın kahramanı, ortaklarının çaldığı elmasları yer. L'Oeuf à la coque'ta ise (1949; Rafadan Yumurta) başkadın dansçı cehennemdeki bir yumurtadan çıkar. Petit'nin en popüler koreografilerinden biri olan Carmen (1949) ateşli ve erotiktir; Jeanmarie bu balede oynadığı başrolle ün kaanmıştır. Petit'nin çok tutulan başka baleleri arasında Le Jeune homme et la mort (1946; Genç Adam ve Ölüm) ve Les Demoiselles de la nuit (1948; Gecenin Hanımefendiler) sayılabilir.
Eşi için de birkaç revü sahnelemiş olan Petit, birçok Hollywood filminde koreografileri ile yer alarak ve ünü Fransa sınırlarının dışına taştı[2]; Hans Christian Andersen (1952), The Glass Slipper (1955), Daddy Long Legs (1955; Sihirli Bacaklar), Anything Goes (1956; Her Şey Mubah) gibi filmlerdeki dans sahnelerini hazırlamıştır. Black Tights ise (1962; Siyah Çoraplar) Petit'nin La Croqueuse de diamants, Cyrano de Bergerac, A Merry Mourning (Mutlu Bir Sabah) ve Carmen koreografilerinden oluşan bir bale filmidir.
1965'te Paris Operası'na döndü ve Notre-Dame de Paris'nin prömiyerinde dans etti. Bu topluluk için 1968'de Olivier Messiaen'ın müziği üzerine Turangalîla'yı hazırladı. 1969'da Schönberg'in Pelléas et Mélisande'ını düzenledi ve Ottawa'da Kraangerg'i (müziği: Xenekis) sundu.
1969-75 arasında Casino de Paris'yi çalıştıran Petit, burada Jeanmarie'nin rol adlığı revüleri sahneledi. 1973'te Marsilya Balesi'nin yönetmenliğine getirildi. Proust'un Geçmiş Zaman Peşinde'sinden esinlenerek les İntermittences du cœur'ü koreografiledi (1974). Daha sonra Bizet'nin müziği üzerine l'Arlésienne'i düzenledi. Fantastik Senfoni üzerine koreografilediği pas de deux'den (1975) sonra bir Coppélia versiyonu ile Septentrion ve Nana'yı (1976) sundu.
11 Temmuz 2011'de, Cenevre'de, uzun süredir mücadele ettiği kan kanseri nedeniyle yaşamını kaybetti.
Koreografileri
Roland Petit'nin 1942 ile 2008 arasında 150'nin üstünde özgün koreografiye imza atmıştır.[1]
- Guernica (1945)
- Les Forains (1945; Gezgin Oyuncular)
- Le Jeune homme et la Mort (1946)
- Carmen (1949)
- Ballabile (1950)
- Le Loup (1953)
- Notre-Dame de Paris (1965)
- Paradise Lost (1967)
- Pink Floyd Ballet (1972 et au-delà)
- Roland Petit Ballet (1973)
- Proust, ou les Intermittences du cœur (1974)
- Coppélia (1975)
- La Symphonie fantastique (1975)
- Fascinating Rhythm (1977)
- La Chauve-souris (1979)
- Le Fantôme de l’Opéra (1980)
- Les Amours de Frantz (1981)
- Les Quatre Saisons (Antonio Vivaldi'nin müziği üzerine, 1984)
- The Blue Angel (1985)
- Clavigo (1999)
- Les Chemins de la création (2004)
Kaynakça
- 1 2 Uğur Hüküm: Ünlü Koreograf Roland Petit’den Son Reverans, Tiyaro Dergisi, 12/07/2011.
- ↑ Balenin prensi Roland Petit öldü, Hürriyet, 12/07/2011.