Sürücü belgesi

2016'dan önce kullanılan Türkiye Cumhuriyeti sürücü belgesi.Geçerliliği 2020 ye kadar devam etmektedir.

Sürücü belgesi veya ehliyet yetkili kurumlar tarafından verilen; karayolunda seyreden motorlu veya motorsuz araçların bireyler tarafından idare edilebilmesine olanak tanıyan, kimlik işlevi görebilen resmi belgedir.


Sürücü Belgesi Sınıfları

1 Ocak 2016 itibariyle yeni sürücü belgesi sınıfları.Bu Listede bulunmayan F(Traktör) ve G(İş Makinesi) sınıfları da yeni ehliyet sınıflarının içerisinde yer almaktadır.

Kökeni

Arapça'da bir işi yapmak için elzem olan yetkinlik ve bilgiyi barındırma manasına gelen "ehil" kelimesinden gelir. Bir işin gerçekleştirilebilmesi için gerekli özelliklerin, işi yapacak kişide bulunup/bulunmama durumudur.[1]

Tarihçe

Dünyadaki ilk sürücü belgesinin sahibi günümüz otomobillerinin muciti olarak görülen, Karl Benz'dir. İcat etmiş olduğu Motorwagen'in çıkarttığı gürültü ve rahatsızlık yüzünden Mannheim vatandaşları Benz'den şikayetçi olmuş bunun üzerine Benz, yetkili kurumlardan kamu alanlarında arabasını kullanabilmesine olanak tanıyan bir izin belgesi almıştır.[2]

Taşıt kullanılabilmesi için sürücü belgesini zorunlu kılan ilk ülke Prusya'dır - 29 Eylül 1903.


Kaynakça

  1. ↑ Türk Dil Kurumu
  2. ↑ Der Lappen, der die Welt bedeutet (Almanca)
This article is issued from Vikipedi - version of the 12/9/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.