Semih Lütfi

Semih Lütfi Erciyas
Doğum Kayseri
Ölüm 1945
İstanbul
Diğer ad(lar)ı Leon Lütfi
Meslek Yayıncı

Semih Lütfi Erciyas (Leon Lütfi) (ö. 1945), Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemi ve Cumhuriyetin ilk yıllarında İstanbul’da yayıncılık yapmış Kayserili Ermeni işadamı.

Cumhuriyet döneminin sanat ve kültür yaşamında temel birkaç kitabevinden birisi olan Semih Lütfü Matbaa ve Kitapevi’nin sahibidir.

Sonradan Müslümanlığı seçip “Leon Lütfi” olan adını Semih Lütfi olarak değiştirdi.[1] [2] 1906 yılında Suhulet Kitapevi adıyla Bab-ı Ali’de Ankara Caddesi üzerinde kurduğu yayınevinin adını da 1926’da Semih Lütfü olarak değiştirdi ve 1945’te ölümüne kadar yönetti.[3]

“Semih Lütfi’nin Ucuz Romanlar Serisi” ile tanındı.[4] 1921 yılının Ağustos ayından itibaren bir mizah dergisi olan Âyine dergisini de yayın hayatına soktu ve 4 Ocak 1923 tarihinde yayın hayatı son bulan bu dergi yoluyla Anadolu’daki Milli Mücadele’yi destekledi.

1933’te küçük cep kitapları çıkarmaya başlayan ve baskıları 1000 adedi bulan kitapevi, Refik Halit Karay, Peyami Safa, Reşat Nuri Güntekin, Esad Mahmut, Kerime Nadir gibi önemli isimlerin yer aldığı birçok yazarı ve eseri Türk edebiyatına kazandırmış[4]; Nazım Hikmet, Necip Fazıl ilk eserlerini bastığı yazarlardandır.

Semih Lütfü, 1945’te hayatını kaybetti.[5] Ölümünden sonra Semih Lütfü Kitabevi’ni eşi Aznif Hanım yönetmiş ve müesseseyi sadece basılmış kitapları satan bir kitapevine dönüştürmüştür. [6] Kitapevi Aznif Hanım’ın ölümünden sonra 1982’de resmen kapandı.[7]

Kaynakça

  1. ↑ Ayşe Hür, Dünya Okuma Gününüz Kutlu Olsun!, Taraf gazetesi, 06 Kasım 2011
  2. ↑ Nedret İşli, Babıali’de Yayınevleri, Osmanlı Bankası Arşiv ve Araştırma Merkezi, 42. Kütüphane Haftası Etkinlikleri
  3. ↑ Semih Lütfü Erciyes, İstanbul Şehri Üniversitesi, Taha Toros Arşivi Dosya no 111
  4. 1 2 Beki Haleva, Zeynep Kıvanç, Türkiye’de Çeviri Politikaları ve Yayınevleri Üzerine Dönemsel Bir Kesit İncelemesi, Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 10/8 Spring 2015, Ankara
  5. ↑ Nizameddin Nazif, Benim Semih Lûtfi Dostum, 29 Aralık 1945 tarihli gazete kupürü İstanbul Şehri Üniversitesi, Taha Toros Arşivi
  6. ↑ Yayıncı Semih Lütfü’nün Eşinin Kaçırıldığı İleri Sürülüyo, Milliyet gazetesi 12 Mayıs 1980
  7. ↑ Semih Lütfü Kitapevi’nde Son Sayfa, 02.01.1983 tarihli gazete kupürü İstanbul Şehri Üniversitesi, Taha Toros Arşivi
This article is issued from Vikipedi - version of the 11/2/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.