Siyasetçi

Siyasetçi ya da politikacı, (Eski Yunanca'da πόλις, "polis" kökenlidir.) parti siyasetinde aktif olan ya da hükûmette görev yapan veya görev yapmak isteyen kişi. Demokratik ülkelerde politikacılar bir siyasi parti içerinde veya bağımsız olarak hükûmete gelmek için seçmenler tarafından seçimler yoluyla seçilirler. Ayrıca siyasetçiler bu göreve bazen istifa eden. ölen ya da görevden alınanları yerine geçici veya daimi olarak da gelebilirler. Demokratik olmayan ülkelerde iktidara ulaşmak için randevu, rüşvet, devrim ve entrikalar gibi diğer çeşitli araçlar kullanılır. Bazı siyasetçiler hükûmet sanatı ya da biliminde oldukça deneyimlidirler.[1] Politikacılar kendi halk yönetecek politikaları ya da yasaları oluşturur, destekler veya uzatılmasını sağlarlar. Geniş anlamda, bir "politikacı" bürokratik herhangi bir kurumda siyasi iktidar elde etmek isteyen herkes olabilir.

Kimlik

Politikacılar özellikle parti siyasetinde siyasi olarak aktif olan insanlardır. Siyasetçilerin pozisyonları yerel ofislerden, bölgesel ve ulusal hükûmetlerin yürütme, yasama ve yargı dairelerine kadar uzanmaktadır.[2][3] Şerifler gibi bazı seçilmiş kolluk kuvvetleri dahi politikacı olarak kabul edilir.[4][5]

Medya ve retorik

Siyasetçiler konuşmaları ya da kampanya reklamlarındaki söylemleri ile tanınırlar. Özellikle seçmenlere aşina oldukları politik pozisyonlarını geliştirmelerine izin veren ortak temalar kullanmaları ile bilinirler.[6] Politikacılar gerekliliği nedeniyle medyanın uzman kullanıcıları haline gelirler.[7] 19. yüzyılda siyasetçiler, posterlerin yanı sıra gazeteler, dergiler ve broşürleri de yoğun şekilde kullanmışlardır.[8] 20. yüzyılda radyo ve televizyon dallarına geçerek televizyon reklamlarını bir seçim kampanyasının en pahalı parçası haline getirmişlerdir.[9] 21. yüzyılda internet ve akıllı telefonlara dayalı sosyal medyaya giderek, bunlara daha fazla dahil oldular.[10]

Söylenti siyasette her zaman önemli bir rol oynamıştır; rakibin olumsuz söylentileri, kendi tarafı hakkındaki olumlu söylentilere göre daha etkili olur.[11]

Bürokrasi ve avantajları

Bir kere seçildiklerinde, politikacılar hükûmet görevlisi olur ve siyaset yanlısı olmayan kalıcı bir bürokrasi ile uğraşmak zorundadır. Tarihsel olarak, her iki tarafın uzun vadeli hedefleri arasında ince bir çatışma olmuştur.[12]

Özellikleri

Birçok bilim insanı, siyasetçilerin özelliklerini yerel ve ulusal düzeylerde karşılaştırarak ve daha liberal olanları veya daha muhafazakar olanları kıyaslayarak seçimler açısından daha başarılı ve daha az başarılı olanları karşılaştırırlar.[13] Son yıllarda özel ilgi, kadın siyasetçilerin ayırdedici kariyer yollarına odaklanmıştır.[14] Örneğin, Latin Amerika politikasında "Supermadre" modeli ile ilgili çalışmalar yapılmaktadır.[15]

Birçok politikacının, binlerce isim ve yüzü hatırlaması ve hikayeleri ile ilgili kişisel anıları hatırlama becerisine sahip olması bir basketbol oyuncusunun çok uzun boylu olması gibi bir avantajdır. Birleşik Devletler başkanları George W. Bush ve Bill Clinton bu tür anıları ile ünlüydü.[16][17]

Diğer araştırmalarda, politikacıların diğer kişilerin gösterdikleri karmaşık kişiliklerden yoksun olduklarını ve bu nedenle basit zekaya sahip olduklarını göstermiştir.[18]

Eleştiriler

Birçok eleştirmen, siyasetçilere halktan uzak oldukları eleştirisinde bulunur. Sürtüşme oluşturan ana konular arasında, siyasetçilerin aşırı biçimsel ve pek çok öfkeli ve mecazi ifade ile doldurduğu, yaygın olarak "belirsizlik, yanıltıcı ve şaşkınlık" girişimi olarak nitelendirilen biçimde konuşma biçimleridir.[19]

Politikacılar kamu işleri ve halk için çalışmak yerine, mal veya hizmet karşılığında para alarak rüşvetçi ve yozlaşmış olarak düşünülürler.[20]

Liderliği sürdüremeyen pek çok eski siyasetçi, yeni siyasetçileri eleştirel düşünce eksikliği nedeniyle eleştirirler.[21]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ↑ "politician | someone who is active in government usually as an elected official". http://www.merriam-webster.com/dictionary/politician. Erişim tarihi: 2 Ekim 2015.
  2. ↑ "politician - Webster's New World College Dictionary". Yourdictionary.com. 21 Mayıs 2013. http://www.yourdictionary.com/politician. Erişim tarihi: 26 Haziran 2013.
  3. ↑ "politician - Princeton Wordnet dictionary". wordfind.com. http://www.wordfind.com/word/politician/.
  4. ↑ Gaines, Miller, Larry, Roger LeRoy (2012). Criminal Justice in Action. Wadsworth Publishing. s. 152. ISBN 978-1111835576.
  5. ↑ Grant, Grant, Donald Lee, Jonathan (2001). The Way It Was in the South: The Black Experience in Georgia. University of Georgia Press. s. 449. ISBN 978-0820323299.
  6. ↑ Jonathan Charteris-Black, Politicians and rhetoric: The persuasive power of metaphor (Palgrave-MacMillan, 2005)
  7. ↑ Ofer Feldman, Beyond public speech and symbols: Explorations in the rhetoric of politicians and the media (2000).
  8. ↑ Robert J. Dinkin, Campaigning in America: A History of Election Practices (1989) online
  9. ↑ Kathleen Hall Jamieson and Keith Spillette, The Press Effect: Politicians, Journalists, and the Stories that Shape the Political World (2014)
  10. ↑ Nathaniel G. Pearlman, Margin of Victory: How Technologists Help Politicians Win Elections (2012) online
  11. ↑ David Coast and Jo Fox, "Rumour and Politics" History Compass (2015), 13#5 pp 222-234.
  12. ↑ Joel D. Aberbach, Robert D. Putnam, and Bert A. Rockman, eds., Bureaucrats and politicians in western democracies (Harvard University Press, 1981)
  13. ↑ Timothy S. Prinz, "The career paths of elected politicians: a review and prospectus." in Shirley Williams and Edward L. Lascher, eds. Ambition and beyond: career paths of American politicians (1993) s: 11-63.
  14. ↑ Elina Haavio-Mannila and Torild Skard, eds. Unfinished Democracy: women in Nordic politics (2013)
  15. ↑ Elsa M. Chaney, Supermadre: Women in Politics in Latin America (University of Texas Press, 2014).
  16. ↑ Iwan W. Morgan (2010). Assessing George W. Bush's Legacy: The Right Man?. s. 45. https://books.google.com/books?id=8WfFAAAAQBAJ&pg=PA45.
  17. ↑ James E. Mueller (2008). Tag Teaming the Press: How Bill and Hillary Clinton Work Together to Handle the Media. s. 32. https://books.google.com/books?id=dw8SBZ6KRqYC&pg=PA32.
  18. ↑ Politicians' uniquely simple personalities. Gian Vittorio Caprara, Claudio Barbaranelli, Philip G. Zimbardo, 1997
  19. ↑ Invitation to Critical Thinking - Page 319, Vincent E. Barry - 2007
  20. ↑ Arnold J. Heidenheimer and Michael Johnston, eds. Political corruption: Concepts and contexts (2011).
  21. ↑ Knapptryckarkompaniet, Anne-Marie Palsson, 2011

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 12/10/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.