Tavuk göğsü
Tavukgöğsü,[1] süt, şeker, pirinç unu ve tavuğun göğüs etiyle yapılan bir tatlıdır. (Tavuk göğsü tatlısı, tavuğun göğüs eti kullanılmadan da yapılabilmektedir.)
Hazırlanışı
Haşlanmış tavuğun göğüs etleri üç-dört saat soğuk suda bekletildikten sonra lif lif oluncaya değin parçalanır. Bir miktar kaynamış sütle iyice ezilir. Ayrı bir yerde şeker, süt ve pirinç unu ile yapılan bulamaca katılıp sakız kıvamına gelinceye değin ezilerek pişirilir. Küçük kaplara alınarak üzerine tarçın serpilir ve soğumaya bırakılır.
Geçmişi
Tavuk göğsü, Romalılardan Bizans’a oradan da Türklere geçmiş olan sütlü bir tatlıdır. Romalılar zamanında bu tatlının nasıl yapıldığını rahmetli Tuğrul Şavkay, Şefin Sofrası’nda Romalı kitap yazarı Apicus’un tarifinden aktarmıştır. Romalılar şu şekilde yapmaktaymış bu nefis tatlıyı; “Genç bir horoz kesilir, haşlanır. Göğüs eti sıcakken didilir. Bu arada bir tencerede su kaynatılır. Diftilmiş tavuk göğüs eti bu sütün içine atılır ve bir tahta tokmakla dövüle dövüle pişirilir. Tavuk eti iyice süte karıştığında, koyultmak için yeterli miktarda dövülmüş badem eklenir ve yine karıştırılarak sütle karışıma yedirilir. Son aşamada ise tatlandırmak için içine biraz bal konulur.”
Günümüzde de yapım şekli aynıdır. Sadece koyultmak için badem yerine nişasta, bal yerine şeker kullanılır, servise sunulurken üzerine tarçın eklenir. Avrupa’da Orta Çağ sonuna kadar bilinen tavukgöğsü sonra ortadan kalkmış. Türkler ise bu enfes tatlıyı kabullenmiş hatta tepsinin dibini hafifçe yakarak “kazandibi”ni icat etmişler. Önce saraylarda ve konaklarda yapılan tavukgöğsü ve kazandibi, sonraları muhallebiciler tarafından yapılmaya başlamış ve halka yayılmış. Yüzyıllardır da sevilen ve beğenilen; sütlü iki tatlı olarak günümüze kadar gelmişler.
Kazandibi tatlısının mutfak dilinde yalancı diye tabir edilen bir cinsi vardır ki bu, için de tavuk eti koyulmadan yapılanıdır. Yapımı daha kolay ve maliyeti ucuz olan bu kazandibi, Ege yöresinde bilinir ve sevilerek tüketilir. İzmir Kemeraltı’nda küçük bir dükkânda sadece kazandibi (yalancı) satan bir tatlıcı çok meşhurdur. Egeliler buradan tepsi tepsi kazandibi alırlar. Son yıllarda otel mutfaklarına ve pastanelere kadar giren ve evlerde de yapılan bu tatlı gerçek kazandibi ile çoğunlukla karıştırılır.