Taylorculuk

Frederick Taylor (1856-1915)

Taylorculuk veya Bilimsel Yönetim, ilkeleri ABD'li iktisatçı ve mühendis Frederick Winslow Taylor tarafından 1880'lerde geliştirilmiş olan ve 1911 yılında yayımladığı "Bilimsel Yönetimin İlkeleri" (Özgün adı: The Principles of Scientific Management) adlı eseri ile ortaya konmuş olan bir üretim yöntemidir[1]. Temel olarak bilim insanları tarafından maksimum verimi elde etmek için üretimi yapmanın en iyi yolunu (İngilizce: The One Best Way) bulmayı amaçlar. Üretim organizasyonu, üretim için gereken jest, ritim ve kadans tekniklerinin analizine, üretim eylemlerinin önceden tasarlanmasına ve iş başına ücret yerine saat başına ücrete geçişe dayanır. Henry Ford tarafından üretim bandında çalışmayı içeren ve bir parçasını Taylorculuğun oluşturduğu Fordçuluk ile karıştırılmamalıdır.

Ana amacı

Taylorculuk, iş akışlarını analiz eden ve sentezleyen bir işletme teorisidir. Ana amacı ekonomik verimliliği, özellikle de işçi verimliliğini arttırmaktır. Üretim süreçlerine ve iş idaresine bilimsel tekniklerin uygulanmasının en erken örneklerindendir. Geliştirilmesi Frederick Winslow Taylor ile imalat sektöründe 1880 ve 1890'lı yıllarda başlamıştır. Etkinliğinin zirvesine 1910'lu yıllarda ulaşmıştır. 1920'li yıllardan itibaren etkisini karsıt ve tamamlayıcı teknik ve fikirlerin oluşmasını sağlayarak göstermiştir.

Önemli bileşenleri

Özgün bir teori olarak 1930'lu yıllarda geçerliliğini yitirmesine rağmen, birçok ana teması ve fikirleri günümüzun Endüstri Mühendisliği'nin ve işletme yönetiminin önemli bileşenlerinden bir çoğunu oluşturmaktadır. Bunlardan bazıları:

Ayrıca bakınız

Notlar

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 7/17/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.